Zamana
yenilməyən İnsan
2 fevral
2022-ci ildə görkəmli Azərbaycan dilçisi, ədəbiyyatşünası,
dünya şöhrətli türkoloq, Əməkdar elm xadimi,
Dövlət Mükafatı Laureatı, akademik Ağamusa
Axundovun anadan olmasının 90-cı ildönümü tamam
olur. XX yüzilliyin 50-ci illərindən
başlayaraq Azərbaycan filoloji elmində fenomenal hadisəyə
çevrilmiş görkəmli alim, nəcib şəxsiyyət,
böyük insan Ağamusa müəllimin 75, 80, 85 illik
yubileylərində yazılar yazmış, elmi-təşkilati
fəaliyyəti barədə konfranslarda
çıxışlar etmişəm. Bu
yazının məqsədi əziz və unudulmaz Ağamusa
müəllimi bir daha yada salmaq, xatırlamaq, ruhuna rəhmət
oxumaqdır.
AMEA Nəsimi
adına Dilçilik İnstitutuna rəhbərlik etdiyi 21 illik
müddətin 16 ilini onun elmi katibi kimi çalışmaq
lütfünün nəsib olduğu bir şəxs olaraq
düşünürəm ki, Ağamusa müəllim kimi
nurlu və parlaq şəxsiyyəti, həqiqi ziyalını,
dilçiliyimizin danılmaz liderini ruhunun şad olması
üçün yada salmaq, xatırlamaq, təbliğ etmək
humanitar məfkurəmizə xidmət edən hər bir kəsin
vəfa borcudur.
İnsanları keçmişin, gələcəyin və
əbədiyyətin insanları deyə qruplara ayırmağa
imkan verən bir bölgü vardır. Əksər insanlar
zamanın bu və ya digər qırıq-qırıq
parçalarında yaşayır, amma yalnız və
yalnız müəyyən insanlar əbədiyyətə gedən
yola varid ola bilirlər. Ağamusa
müəllim əbədiyyət yolunun yolçusu olduğunu
ləyaqətlə yaşadığı həyatı ilə
sübut etdi.
Dilçilikdə qələmini sınadığı hər
bir sahədə nüfuz sahibi olmuşdur. Ümumi və nəzəri
dilçilik, riyazi dilçilik, Azərbaycan dilinin qrammatikası,
tarixi fonetika, etimologiya, dil tarixi, dialektologiya, üslubiyyat, nitq
mədəniyyəti, bədii dil, onomastika və s. məsələlərə
dair yazdığı kitab və monoqrafiyalar özünə və
qələminə böyük şöhrət
qazandırmışdır.
Ağamusa
müəllim Azərbaycan dilçiliyinə ZAMANı gətirdi,
Azərbaycanda Axundov fonoloji məktəbinin binasını
qoydu, Azərbaycan dilinin sintaqmatik fonetikası sahəsinin
yaradıcısı kimi dilçiliyimizə adını
yazdı, şeir vəzninin yazıldığı dilin fonetik
quruluşundan asılılığını sübut etdi,
türk dillərində sıra kateqoriyasının
mövcudluğunu əsaslandırdı və bu dillərin məntiqi
tipinin yaradılması ideyasını ortaya qoydu. Dilçiliyimizdə bir çox ilklərə imza
atmış Ağamusa Axundov misilsiz tədqiqatları ilə
göstərdi ki, ZAMAN faktiki olaraq İNSANın aktiv varlığıdır.
Yaşadığı ömrü ilə
nümayiş etdirdi ki, zaman təkcə insan həyatının
ölçüsü deyil, həm də onun inkişafı
üçün MƏKANdır.
Ağamusa Axundovun simasında təkcə Azərbaycan
dilçiliyi deyil, eyni zamanda Azərbaycan ədəbiyyatşünaslığı,
ümumən Azərbaycan filologiyası haqlı olaraq fəxr
edə bilər. Cənab Haqqın ona
ayırdığı ömür payını
özünün elmi, elmi-pedaqoji, elmi-təşkilati fəaliyyəti
ilə Azərbaycan filologiyasının inkişafına
övlad qayğıkeşliyi, qədirbilənliklə xidmətə
sərf etmiş, bir peşəkar kimi Azərbaycan dilinin
saflığının keşikçisi olmuşdur. Belə
xidmətdən əsla usanmayan Ağamusa müəllimin
keçdiyi ömür yolu hər bir Azərbaycan vətəndaşına,
insanına örnək ola bilər.
Ağamusa Axundov bu günə qədər Azərbaycan
filoloji fikrinin ən fəal, aparıcı simalarından biridir. Və belə
görünür ki, hələ bundan sonra da əsas simalardan
biri olaraq da qalacaqdır. Çünki bu
haqqı ona yaşayıb-yaratdığı ömrü, Azərbaycan
elmində ortaya qoyduğu misilsiz tədqiqatları
qazandırmışdır. Özü demişkən:
...Bu ömür qəlbimin, beynimin övladı.
Onu mənə
heç kim bağışlamadı.
Özüm
qazanmışam bu ömrü,
Özüm.
Yatmayan
beynim,
Dincəlməyən
əllərim,
Yuxu
şirəsi dadmayan iki gözüm
Qazanıb bu ömrü.
İnsanın ən
böyük sərvəti qazandığı hörmət,
inam və sayqıdır. Ağamusa müəllimə
şəxsiyyətinə, ziyalılığına, elminə
görə hər zaman hörmət edilib, özünə və
sözünə inanılıb, sayqı göstərilib.
Çalışdığı sahədə
nüfuz sahibi idi. Bütün bunlarla bərabər,
Ağamusa müəllimi səciyyələndirən ən
böyük məziyyəti onun təbiiliyi idi, özü və
sözü bir idi, zahirən necə görünürdüsə,
daxilən də elə idi, şəxsiyyəti və fəaliyyəti
fövqəladə vəhdət təşkil edirdi. Uzun
müddət yanında işləyən biri kimi
müşahidə etmişəm ki, Ağamusa müəllim
heç bir vaxt şöhrət dalınca qaçmayıb,
elmi və ictimai fəaliyyətində, yaradıcılıq
yolunda şöhrət özü onu izləyib, rəhbəri
olduğu hər hansı qurumun mövcudluğu, sanbalı
naminə əlindən gələni əsirgəməmiş,
rəhbərliyi ilə həmin qurumu şöhrətləndirmiş,
həm də özünün şöhrəti yüksəklərə
ucalmışdır. Cənab Haqq ona gözəl
sima, xoş ünsiyyət, pak əxlaq, dərin zəka və
bəsirət, yüksək mədəniyyət bəxş
etmişdi.
Ağamusa müəllimi səciyyələndirən digər
bir məziyyət onun gəncliyə göstərdiyi
qayğı, gəncliyi hər zaman sağlam düşüncəli,
layiqli vətəndaş görmək istəyi idi. Bütün fəaliyyəti
boyu bu istiqamət özünü büruzə verirdi. Düşünürəm ki, bu məziyyət
Ağamusa Axundovun sözün əsl mənasında müəllimliyindən
qaynaqlanırdı. Müəllimlik
sözün hərfi mənasında müəyyən sahə
üzrə əxz etdiyin biliyi auditoriyada oturanlara öyrətmək
mənasında başa düşülürsə, Ağamusa
müəllim üçün müəllimlik təkcə o
deyildi. Onun üçün müəllimlik bir şama bənzəməkdir ki,
özünü əridərək başqalarına
işıq, nur, ziya verəsən. Bunu insan
xoşbəxtliyinin bir məqamı sayırdı. Ağamusa müəllimin öz sözləri ilə
desək, "...İnsanın ən böyük xoşbəxtliyi
öyrəndiklərini başqalarına öyrətməkdir.
Çox sevinirəm ki, mənim öyrətdiklərim
sayca çoxdur və onlar dünyanın hər yerində fəaliyyət
göstərirlər". Məhz buna
görədir ki, mühazirələrini, dərslərini
auditoriyada birbaşa dinləməyən çoxsaylı
insanlar özünü Ağamusa müəllimin tələbəsi
sayırlar. Ağamusa müəllimin
xoşbəxtliyidir ki, dərs demədiyi insanlar belə onu
özünə müəllim sayır, bu, Cənab Haqqın
Ağamusa müəllimə göstərdiyi lütf idi.
Haqqında yazılan yazılarda və söylənilənlərdə
Ağamusa müəllimi səciyyələndirən
mühüm məziyyət kimi xeyirxahlığı, humanizmi,
bununla bərabər prinsipiallığı göstərilir. Qəlbi,
ürəyi böyük olan insanların
xeyirxahlığı, humanistliyi qədər
prinsipiallığı da olur. Ağamusa
müəllim bütün fəaliyyəti boyu xeyirxah, humanist,
prinsipial olub. Çoxlarının bəhrələndiyi
həmin xeyirxahlıqdan mənə də pay düşüb.
İki monoqrafiyam onun elmi redaktorluğu ilə
işıq üzü görüb. Ən əsası,
doktorluq dissertasiyama elmi məsləhətçi olmağa məmnunluqla
razılıq verdi. Bu, daha məsuliyyətli
olmağı, işə daha ciddi yanaşmağı tələb
edirdi. Bir qədər nasaz olmasına rəğmən
müdafiə prosesində iştirak etməsi, dissertasiyam
haqqında elmi məsləhətçi kimi yüksək
peşəkar çıxışı, iş haqqında
yüksək fikirdə olduğunu bildirməsi ilə şura
üzvlərini mənə səs verməyə
çağırdı. Şübhəsiz, Azərbaycan
dilçiliyinin nəhəng nümayəndəsinin
özünün dissertasiya mövzusunun müdafiəsindən
50 il sonra həmin mövzuda daha geniş səpkidə
müdafiə edən dissertantı haqqında söylədiyi
xeyirxah, xoş sözləri ömür boyu unudan deyiləm.
Deyirlər, Zamanın özü də böyük bir
müəllimdir, amma çox təəssüf ki, daima
şagirdlərini qətl edir. Bu aforizm, fikrimcə,
Ağamusa Axundov kimi şəxsiyyətlərə aid edilə
bilməz. Çünki "qəlbinin, beyninin
övladı olan, ...özünün
yatmayan beyni, dincəlməyən əlləri, yuxu şirəsi
dadmayan iki gözü ilə qazandığı
ömrü" ondan, özünün yazdığı
kimi,
"Nə ölüm ala bilər,
Nə də ki, zaman.
Bu
ömürlə zamandan da
Güclüdür insan".
Allah ona rəhmət
eləsin! Ruhu şad, məkanı cənnət olsun!
İlham TAHİROV
Ədəbiyyat qəzeti.-
2022.- 5 fevral. S. 10.