Gülüşün
şeirdisə,
baxışların bəstədir
Əminəm... Siz də kitabı
oxuyandan sonra eynən mənim kimi sərf etdiyiz vaxta təəssüflənməyəcəksiniz.
Əksinə...
Aypara Ayxan kimi istedadlı
şairi tanımağımıza
görə, əslində,
sosial şəbəkələrəmi
minnətdarıq, bilmirəm...
Amma onu bilirəm ki, bu şəbəkələr
olmasaydı da tanıyacaqdıq, bəlkə
də bir az gec...
Amma indi bunlara ehtiyac
yoxdur. Aypara Ayxan imzası
son illər Azərbaycan
oxucusuna çox şey deyir. Şeirləri ölkə mətbuatında,
eləcə də Türkiyədə nəşr
olunan qəzet və jurnallarda dərc olunur, televiziya və radiolarda səsləndirilir.
Bir neçə şeirinə
Türkiyədə mahnı
bəstələnib.
Bunlar sözümün bir tərəfi...
Əsas
tərəf kitab olan tərəfdir... Rəssam ailəsində dünyaya göz açmağındandırmı,
deyə bilmərəm,
amma rənglərin yaratdığı harmoniyanı
sözlə görə
bilir Aypara. Onun sözlə yaratdıqlarını
sanki rənglərin ağuşunda görürsən.
Və bir həzinlik də çulğayır
səni. Elə bil
söz, rəng və səsin əhatəsindəsən. Musiqisi özündə olan bir nəğməni
dinləyirsən sanki:
Gülüşün şeirdisə,
Baxışların bəstədir.
Ağlım sənə aludə,
Könlüm sənlə xəstədir.
Doğrudan da... Ayparanın təbirincə desək,
Tanrının yaratdığı
ən böyük əsər qadındır.
Və üstəlik də yaratmaq gücü, yaratmaq eşqi bir Tanrıda,
bir də qadında var:
Qəlbimə möhürlənib
Üçcə hecalıq adın.
Tanrımın şah əsəri,
Ey büsbütün eşq-qadın!
Amma bəzən Tanrının
şah əsəri olan qadın taleyin amansız gərdişi nəticəsində
tufandan, alovdan keçməli olur, çöhrəsinə hopdurulan
qəm, kədər bir ömür yol yoldaşı olur:
Talemi gülmədi üzünə
söylə,
Nə bu payız təki baxışlar, qadın?
Qəmmi
lövbər saldı
gözünə söylə,
Yağdı ürəyinə yağışlar
qadın?
Aypara Ayxanın
şeirlərinin ən
böyük özəlliyi
ondadır ki, həyatı var olduğu qədər, olduğu kimi təsvir edir, özü də həyat həqiqətlərini
bədii həqiqətə
çevirməklə. Vüsal da,
hicran da eyni sevgi ilə
vəsf olunur onun şeirlərində.
Hicran bəlaqarışıq gəlməyindən
asılı olmayaraq, gözəl misralara çevrilir. Şeirlərində
Ayparanın haqlı qənaətinə görə,
hicranın, həsrətin
ürəyi yerindən
oynatma gücü, vallah vüsaldan üstündür:
Qəlbini çarmıxa çək,
hisslərin olsun edam,
O qürurun da əlbət əyiləcək
qəddi var.
Heç
də əziyyət çəkib divarlar hörmə, adam,
Onsuz da aramızda keçilməz
Çin səddi var.
Həsrətin özünü də
sevgi ilə yazanda gözəl olur, elə Aypara Ayxan yazdığı
kimi... Bunu danmaq olmaz.
Çünki bədii həqiqətdir.
Aradakı Çin səddi
boyda bir keçilməz ayrılığı
olan bir sevgi yalanı qəbul etməz. Hər şey öz adı ilə çağırılanda gözəldir.
Yaş da o yaş deyil ki, olmayacaqlara inanasan:
Yerdən
göyə deyil səbrimin boyu,
Gedənlər nə bilir nə
çəkir qalan.
Nağıl dinləyəcək yaşda
deyiləm,
Uyduram özümə
gündə bir yalan.
Həsrətin yaratdıqlarının (elə yaşatdıqlarının
da) gücü nə qədərmiş, İlahi!!! Aypara da elə bunu
yazır:
İndi
ömrümdə yoxsan,
bitsə də sənli anlar,
Xatirələr hələ də
təzədirlər, tərdilər...
Nə xoşbəxtdirlər indi
səni görən insanlar,
Çiynindəki mələklər necə
bəxtəvərdilər...
Bəxtəvərliyə bax... Hər şey xatirələrin ağuşundadır. Adamı
həsrət danışdırır...
Amma həsrətinə mübtəla
olduğunu görənləri
bəxtəvər sayır
şair. Nə gözəl bəxtəvərlikdir...
Çünki bu həsrəti
yaradn da sevgidir.
Onsuz da taleyi viran olmuş
bir sevgini heç nə ilə ovutmaq olmaz. Hətta o sevginin özü
geri qayıtsa belə. Özündən xatirəsi gözəl
olur vədəsiz paramparça olan sevginin. Dağılan
hər şey viranlıq yaradır:
Sevinclərim gilə-gilə,
Dərdlər artır ildən-ilə,
Hər gün ruhumda zəlzələ,
İçim viranlıq kimidir...
Viranlıqdan sonra isə tək bir şey
qalır - Tanrı dərgahına gedən yol:
Ən içdən duamı etdiyim zaman,
Baş qoyub səcdənə getdiyim zaman,
Eşqinlə kül olub bitdiyim zaman,
Məni
dərgahına götür,
Allahım!
Nə isə... Bu balaca
topluda cəm olan şeirlərin bir qismi Türkiyə
tükcəsindədir. Bir millət, iki dövlət prizmasından
yanaşanda qəbulediləndir.
Baxmayaraq ki, mən bir
oxucusu olaraq Aypara Ayxanın kitabını çıxmamışdan
əvvəl oxudum, amma kitab halında
bir də oxuyacam. Çünki şeirlər
hər dəfə adama yeni gəlir...
Kitabdakı şeirlərin hamısı
haqqında danışsaq,
oxucunun kitabı oxumaq haqqına girmiş olarıq. Ona görə də siz Aypara Ayxanın
bu kitabı ilə baş-başa qalın... Dediklərimə əmin olacaqsınız.
Vasif Süleyman
Ədəbiyyat qəzeti.- 2022.-
26 fevral.- S.21.