Yaşadım
Gəl sənə söyləyim
olub-keçəni,
Bir daha xatırla, nətər yaşadım.
Dodağın güləndə bir
ömür fərəh,
Gözün qəmlənəndə kədər
yaşadım.
Əllərin ovcumda bükülüb qaldı.
Eşqin ürəyimə əkilib
qaldı.
Gözümdə gözünün şəkili
qaldı.
Sanma həyatımı
hədər yaşadım.
Sevənlər sonunu hesaba almaz,
Sevginin ilki var, son anı olmaz.
Qəbrimin üstündə bu
sözləri yaz:
- Sən məni sevdiyin qədər yaşadım.
Bir qədəh sükut
Xatirələr yaşayar,
Hər döngədə,
hər tində.
Kim bilir daha nə
var,
Yolların qismətində.
Bir qədəh sükut içir,
Darıxanda küçələr.
Bəzən yollardan keçir,
Ürəyindən keçənlər.
Bir tikə ümid saxlar,
Yolların köndələni.
Ötən illərdə axtar,
Ömürdən kəm gələni.
Bir bulud ver
Təkliyimlə qol-qola,
Çıxmışam sonsuz yola.
Bir bulud ver, nə
olar,
Minim, çapım, İlahi!
Köksümdəki qan yeri,
Ümidimin dan yeri.
Məni
ovudan yeri
Necə
tapım, İlahi!
Bir can ver, həyan olsun.
Halımı duyan olsun.
Bir eşqə ünvan olsun
Könül qapım, İlahi!
Qınaq
Söz verdim, sözümə əməl etmədim,
Sən məni
nə qədər qınasan azdı.
İşıq ucu olan yolla getmədim,
Bunu da qismətin adına yazdım.
Özümü hamıdan ağıllı
sandım,
Ağlatdım ağıllı gözlərini
də.
Bir vaxt ilğımlara yaman aldandım,
Aldatdım şeirimin sözlərini
də.
Zaman ötüb-keçdi, ömür
ləngidi,
Arzular dəryada
batan gəmidi.
Yalançı ümid də, saxta sevgi də,
Qışda çiçəkləyən ağac kimidi...
Qorxma
Çox
da dodağında bitməsin giley,
Həyatı sevənə nə
quzey, güney...
Donunu tərpədən külək
ayrı şey,
Saçına toxunan küləkdən
qorxma!
Doğma bildiklərin bir gün yad olar.
Şöhrət sandıqların quru ad olar.
Nifrətin içində qan var, qada var.
Sevgiylə süslənən diləkdən
qorxma!
Labirint kimidi qəliz adamlar.
Dolanbac adamlar, dəhliz adamlar...
Şifrəli ürəkdə bil ki, xəta var.
Gözündən oxunan ürəkdən
qorxma!
Toxunsan yanaram
Bu gün görüşdürdü
bəxtimiz bizi,
Donub yerimizdə qaldıq eləcə;
Qara saçlarında həsrətin
izi
Qarlı
qışa dönüb,
ağarıb necə...
Gənclik - tələbəlik,.. uzaqda
qaldı.
Arzular, ümidlər
- uçan körpüdü.
Yollar səni mənim əlimdən aldı,
Baxdın,
baxdın mənə,.. qəfil
hönkürdün.
- Heç dəyişməmisən!..
- Söylədim, sən də...
Baxdın,
gözlərində atəşi
gördüm!
Dəsmalın əlindən yerə
düşəndə
Mən uşaqcasına qımışdım,
güldüm...
Gördüm həyəcandan əsir
əllərin,
Sən yenə əvvəlki utancaq qızsan!
Söylə, acığına ötən
illərin
Qayıdıb təzədən uşaq
olmazsan?!.
...Sevirəm sözünü
necə yazdımsa
Qaynar dodağımla nəm əllərinə,
Söylədin astaca, pıçıltı
ilə,
Toxunsan yanaram, toxunma mənə...
İnsan
Təbiət sirlərlə dolu bir şəkil.
Duymaqçün qəlbinin gözünə
çəkil!
Qarışqa özündən böyük
yük çəkir,
Bu eşqə, həvəsə
şükür elə,
insan!
Güllər çəmənlikdə sevgi
toxuyur.
Arı gülü öpür, bal gül qoxuyur.
Dərənin dibində bulaq oxuyur,
Dinlədiyin səsə şükür
elə, insan!
Can desən, can deyər mamırlı qaya!
Bir içim sevgi ver havaya, suya!
Halallıq yolu ək, qoca dünyaya!
Aldığın nəfəsə şükür
elə, insan!
Yağışı sevirsən
Mənim
otağımda kitab qoxusu,
Sənin
otağında yasəmən
ətri;
Sənin
gözlərinin qaçıb
yuxusu,
Mən yaza bilmirəm sonuncu sətri.
Mənim
otağımda payız
fəslidi,
Sənin
otağına yaz gəlib artıq;
Sənin
arzuların gül nəfəslidi,
Mənim duyğularım köhnəlib
artıq.
Mən şair babayam, bir az əhlikef,..
Sən isə uzanan romantik gecə!
Nə qədər söz verib aldatmışam, eh,..
Yenə inanırsan mənə eləcə.
Nə sözlər yaxamdan əl çəkən deyil,
Nə sən yatmayasan səhərə kimi.
Tək bircə misralıq aşırım qalıb,
Mənim otağımdan şəhərə
kimi.
...Yağış səsi gəlir bayırdan hələ,
Bəlkə pəncərəmdə hıçqıran sənsən!
Yağışa qoşulub gəlirəm,
gözlə!
Bilirəm, yağışı sən də sevirsən!..
Dağ havası
Gəldim
görüşünə yağışlı
gündə,
Çaylar dəlisovdu bir az da həzin;
Bir bulaq oxuyur dağın
döşündə,
Mən necə
sehrindən çıxım
bu səsin.
Nəyə toxunuram qanım
qaynayır,
Hər çəhlim,
hər çəpər
tanışdı mənə.
Necə
kövrəlibsə, dağlar
bir anda
Bir ömür
xatirə danışdı
mənə.
İndi
də dərənin çəni göründü,
Necə qəribədi dağın
havası.
Boz duman havada elə
süründü,
Deyirsən göylərdən özünü
asıb...
Bilirəm, məğrurdu dağların
başı.
İtirməz özünü zaman içində.
...Mən qaya dibində
mamırlı dağam,
Dağlar
mürgüləyir duman
içində...
Kənd uşaqları
Sizə
söhbət açım
bildiklərimdən,
Görün, necə olur kənd uşaqları;
Bizim Gədəbəydə gördüklərimdən
Bir az pay göndərim
şəhərə sarı...
Dağların qoynunda doğulur onlar.
Beləcə, ruhuna məğrurluq hopur.
Əvvəl çəpər olur,
Sonra onlardan
Böyük şəhərlərə yollar
doğulur.
Əvvəl dağ çayına
könül verirlər,
Sonra bulaqların nəğmələrinə;
At yəhərləyirlər babalarına,
Quzu otarırlar nənələrinə;
Hərdən də qayalar döşünə çəkir,
Dərələr gizləyir quzularını;
Torpaqda cücərdir ümidlərini,
Göylərə açırlar arzulalarını;
Köksünə sığmayır uşaq
sevgisi,
Anlasan görərsən qanadlarını;
Könlünə toxunma!
Qəlbinə dəymə!
Asta ol! Qırarsan qanadlarını.
...Səhərlər günəşdən
əvvəl oyanar,
Belədən-beləyə ölçər yolları.
Gecə
yuxuda da futbol oynayar,
Bax, belə
böyüyər, kənd
uşaqları.
Vahid ASLAN
Ədəbiyyat qəzeti.- 2022.- 23
iyul.- S.26.