Heç olmasa, bir məsələdə razılaşaq:
Uşaqlar öldürülməsin!!!
Hiroşima'da öleli
oluyor bir on yıl kadar
Yedi yaşında
bir kızım, büyümez ölü çocuklar.
Nazım Hikmet
Həyat insanı bəzən
seçim qarşısında
qoyur. Və bəzən də
pislər arasındakı
seçimə məcbur
qalırıq. Bizi seçimlər
təyin edir. Seçimlər bizik, biz də seçimlərimiz...
Ancaq vərdişlərimiz
köhnədir. Seçimlərimiz
kimi...
Bəzən insanlar keçən əsrdəki faşizm epidemiyasından, QULAQ-lardan
heyrətə gəlir. Faciənin miqyası
ağıllarına sığmır.
Umberto Eko isə belə
yazırdı: "XXI əsr
adamın ən böyük aldanışı
faşizmin nasist uniformasında gələcəyini
düşünməkdir". Faşizm bu gün də
başqa qiyafədə
yanımızdadır.
Faşizmi yaradan isə bizlərik, daha doğrusu, bizim seçimlərimiz... İşğalçıları
"səninki-mənimki" deyə ayırmaq, imperialistləri "sənin-mənim"
deyə bölmək...
Biri işğal
deyir, o biri azadetmə. Biri azadlıq mübarizəsi
deyir, o biri antiterror əməliyyatı.
Biri mücahid deyir, o biri terrorçu. Biri xilaskar deyir, o biri koalisiya əsgəri. Biri şəhid
deyir, o biri kamikadze. Biri müharibə deyir, o biri hərbi əməliyyat... Biri faşist
deyir, o biri vətənsevər.
Ancaq kimin nə deməsindən asılı olmayaraq həqiqət birdir. İnsanlar
həqiqəti yox
edib ona cürbəcür adlar qoyurlar.
Halbuki
"uşaqları öldürmək
olmaz" hökmünü
hamı qəbul etsə... Qatilin terrorçu, yoxsa mücahid olduğunun əhəmiyyəti
qalmır... Biz uşaq qətllərin üstünü uydurma adlarla örtürük.
Yalnız belə olan halda faşizmin vəhşilikləri, kommunizmin
cinayətləri leqallaşa
bilər. Adiləşə
və hətta ucaldıla bilər...
Bəşəriyyətin "uşaqları öldürmək
olmaz" fikri ətrafında belə birləşə bilmir. Uşaqları
İŞİD öldürür, ABŞ öldürür, Rusiya öldürür.
Dünya tarixinin əhəmiyyətli
bir dövrünü yaşayırıq. Bu dövrdə
bəşəriyyətin axan
bu qədər qandan, yaşanan bu qədər faciədən sonra kamilləşməməsi dərin
təəssüf doğurur.
İnsanların bir qismi Rusiyanın
BMT tərəfindən işğal
kimi tanınan əməlini haqlı göstərmək üçün
Qərb ölkələrinin
təhrikini önə
çəkir. Ya da ABŞ-ın İraq işğalını...
Cari siyasətin
təfərrüatlarına varmağa gərək yoxdur. Məqsəd əxlaqi prinsipləri
vurğulamaqdır.
Əxlaqi
prinsip isə budur: "Özünə
rəva görmədiyini
başqasına da rəva görmə". Konfutsinin bu sözünü dərk etmək üçün daha neçə min il
keçməlidir?
Məhəmməd Hadi "Həyatın
səsləri guşumda
həp fəryad şəklində // Bu insanlar
ki qardaşdır və lakin yad
şəklində" misraları
ilə başlayan
"Əlvahi-intibah" poemasını
I Cahan Savaşında Ukraynada
gördüklərindən sonra yazmamışdımı?
"Yad qardaşlar"
gerçəkliyini biz iki
ikrah doğuran təzahürdə görürük. Bir tərəf, Yaxın Şərqdə işğal,
terror qurbanı olan ərəbləri xatırladaraq
ukraynalı qurbanları
adiləşdirməyə çalışır.
Digər
tərəf, "bunlar
ərəb deyil, bizim kimi sarışındılar
deyib" qurbanlara fərq qoyur.
Bu zehniyyət qana susamış incan
cəlladlarından da
təhlükəlidir. Çünki tiranlar bir gün
ölümə məhkum
olur, ancaq bu zehniyyət var olduqca tiranlıq
yaşayacaqdır.
Zalımları görməyib məzlumları
tərəziyə qoymaq
nə əxlaqıdır,
nə məntiqi. Məgər
ukraynalıların qətli
ərəblərin, əfqanların
revanş əməliyyatıdır?
"Qara" uşaqların qisası
"sarı" uşaqlardan
alınır?
Halbuki Konfutsinin
qədim düsturunu xatırlayan hər insan orda ölənin
öz uşağı
olduğunu düşünsə,
onun yadına Tarixi-Nadir düşməyəcəkdir. Bəşəriyyətin xilası bundadır.
Paradoksal olan əsas məqam isə insanların iki səhvin birini seçmək həvəsidir. Halbuki bir
cinayət digər cinayəti leqallaşdırmır,
bir qətl digər qətli adiləşdirmir, bir faciə digər faciəyə bəraət
vermir.
Həqiqət isə təntənəli
görkəmi ilə gözümüzün qarşısında
göylərə ucalır. Həqiqət düzgünlərin, bəşəri
vicdanın yanındadır.
Həqiqəti axtarmağa gərək
yoxdur. Gözümüzü açsaq onu
görəcəyik. Uşaqların
qorxudan böyümüş
gözlərində, soyuqdan
üşüyən əllərində,
göz yaşlarındadır...
Bəşərin nicatı insaniyyətdə,
ədalətdədir. Bəşərin xilası mərhəmətdədir.
İnsanları insan olduğu
üçün sevməkdədir.
Üzünü belə görmədiyin
insanlar - uşaqlar, qadınlar, qəhrəmanlar
üçün ağrımaqda,
onların halına yanmaqdadır.
İnsandan başqa insan yoxdur.
Fələk girdabında, dövranın
çarxı fələyində
mənzili İnsan olanlar əsla yollarını azmayacaqdır.
Qan TURALI
Ədəbiyyat qəzeti.- 2022.- 19
mart.- S.24.