"Qarabağımızın
qövr eləyən yaraları" sağalır
Anarın
publisistikasında savaş mövzusu
Bir vaxtlar "müharibə
uşaqları" adlandırılan yazıçı və
şairlərimizin əsərlərini mütaliə etməkdən
yorulmazdıq. Həmin əsərlərin
təsiri ilə müharibəyə nifrət ruhunda
böyüyə-böyüyə bir də gördük ki,
özümüz də zorən müharibəyə cəlb
olunmuşuq, odun-alovun içindəyik, yavaş-yavaş
müharibə adamlarına çevrilirik. Anladıq
ki, yurd itkisindən belimiz bükülüb, didərginlik,
köçkünlük ağrısından
bağrımız qana dönüb, haqsızlıq, ədalətsizlik
iztirabında ümidlərimiz yarpaq-yarpaq saralıb, xəzəl
olub. Əsir düşmüş ellərimizin həsrətindən
acı göz yaşlarımız içimizə axıb...
Yaşadığımız
Birinci Qarabağ müharibəsinin dəhşətləri,
insan taleləri qələm sahiblərini
düşündürən, yazmağa sövq edən
ağrılı bir mövzu kimi uzun illər gündəmdə
olub. Yüzlərlə
publisistik yazıda, habelə nəsrimizdə və
poeziyamızda hər kəs həmin mövzunu öz
düşüncə süzgəcindən keçirərək
təqdim edib.
Təbii ki, bu mövzunun
işıqlandırılmasında publisistika həmişə
bədii yaradıcılığı qabaqlayıb. Bunun səbəbi təkcə publisistikanın
zamanın salnaməsini yazmaq missiyasında deyil, həm də
dövrün çağırışlarına daha
çevik cavab verə bilməsindədir. Çağırışlara
cavab isə o vaxt təsirli olur ki, qələm adamının əli
zamanın nəbzində olsun, onun yazıları real həyatla,
dövrün ab-havası ilə qidalansın.
Çağdaş Azərbaycan nəsrinin klassiki, Xalq
yazıçısı, publisist, dramaturq Anarın "Mütərcim"
nəşriyyatında çapdan çıxmış "Səhər-səhər"
adlı publisistik yazılar toplusunu (bu nümunələr
vaxtilə "525-ci qəzet"də dərc edilmişdi) bir
qədər öncə oxuyarkən əvvəldə söylənən
fikirlərin həqiqiliyinə əmin olmuşdum. Bu günlərdə həmin kitabı bir də vərəqlədim,
buradakı esseləri və publisistik yazıları təkrarən
nəzərdən keçirdim.
Anar müəllim bu kitabda
reallıqları və xalqımızın başına gələn
müsibətləri mübaliğəsiz-filansız, konkret
faktlarla əks etdirərək Azərbaycan həqiqətlərindən
söz açır. Məhz sənədli
faktların danılmaz gücünə əsaslanan bu
publisistika oxucunun diqqətini dərhal özünə cəlb
edir, onu müəllifin mövqeyində durmağa, qələm
sahibi ilə həmfikir olmağa səsləyir. Yaradıcı
adamın kimliyi, həyata, insanlara münasibəti, amal və
mövqeyi onun yazdıqlarından, toxunduğu mövzulardan bəllidir.
Elin-obanın dərdi ilə ərsəyə gələn
əsərlər müəllifinin, ilk öncə, yurdsevər
insan olmasının göstəricisidir. Anar
da öz sənət övladlarına - qələm nümunələrinə
gözünün nurunu içirir. Ədibin
düşüncələri, sevgisi, vətəndaşlığı
onun qanı-canı bahasına, min bir əziyyətlə
yaratdığı əsərlərindədir.
Altmışıncılar nəsrinin
görkəmli nümayəndəsi Anarın zəngin
yaradıcılığının mühüm bir qolunu
publisistika və esseistika təşkil edir. "Səhər-səhər" yazılar toplusu
onun bu qəbildən olan yaradıcılığının
gözəl nümunəsi kimi maraq doğurur və qeyd edim
ki, publisistikamızda mühüm hadisə kimi dəyərlidir.
Kitabda müəllifin
gerçək dünyamızın əzəli-əbədi dəyərlərinə,
ana dilimizə, söz-sənət sərraflarına, elm, ədəbiyyat
və incəsənət xadimlərinə həsr etdiyi esseləri,
ədəbi əsərlərə dair resenziyaları, müxtəlif
ölkələrə işgüzar səfərləri ilə
bağlı yol qeydləri də oxucuların ixtiyarına
verilib. Bu yazıda Anarın
Qarabağ mövzusunda qələmə aldığı və
kitabda xüsusi yeri olan publisistik məqalələri barədə
fikirlərimi bölüşmək istəyirəm.
Deyirlər, müharibə
siyasətin zor gücü ilə davamıdır. Ermənistanın başladığı təcavüzkar
siyasət, işğalçı müharibə
xalqımızı bir daha imtahana çəkdi. Qüdrətli sənətkar hələ 90-cı illərin
əvvəllərindən başlayaraq, qəlbi
parçalanmış, yurd-yuvasını itirmiş, dərd
köynəyi geymiş soydaşlarımızla göz-gözə
durmağa, qələm nümunələri ilə onların
yaralarına məlhəm qoymağa özündə güc, təpər
tapmış, bunu bir missiya olaraq üzərinə
götürmüşdü. Vətəni
"bölünməz sərvətimiz, üz qoyduğumuz
torpaq, anadan olduğumuz evin işığı,
ocağımızın istisi" adlandıran Anar Birinci
Qarabağ müharibəsinin qanlı-qadalı illərində
- bu hünər vaxtı, qeyrət çağında publisist
qələmiylə yurd xilaskarlarını, elə hər
birimizi düşmənə qalib gəlməyə,
işğal olunmuş torpaqlarımızı azad etməyə
səsləyirdi.
Tariximizi gözəl bilən müəllifin
kitabında "Qarabağımızın qövr eləyən
yaraları" adlı məqalədə oxuyuruq: "Azərbaycan
bütün bölgələriylə vahid, bölünməz
məmləkətdir... Vətənimizin elə
həssas bölgələri var ki, onların həm keşməkeşli
keçmişi, həm də yaralı indisi var. Belə
bölgələrdən biri - Azərbaycanın ayrılmaz
parçası, dilbər guşəsi, qədim türk yurdu
Qarabağdır. "Külli
Qarabağın" ... başıbəlalı və cəfakeş
tarixinin sağalmaz yaraları daim
yazıçılarımızın diqqət mərkəzindədir".
Daha sonra məqalədə "çar rejiminin
məqsədli siyasətlə yabançıları (erməniləri)
Qarabağa köçürməsi, bədnam qonşuların
xəyanəti və bu qanlı təməllərdən bizim
günlərə qədər uzanan əzablı yollardan"
söz açılıb.
Erməni təcavüzü nəticəsində
hərb qovğalarının şiddətləndiyi o barıt
qoxulu illərdə doğma yurd yerlərindən didərgin
düşmüş, bütün insan hüquqları
tapdalanmış soydaşlarımızın haqqını tələb
etmək Anarın publisistikasında qabarıq şəkildə
öz əksini tapıb. Bu, məntiqli və
təqdirəlayiq cəhətdir. Siyasi publisistika
nümunəsi olan, müəllifin "siyasət təlxəyi"
adlandırdığı, bu günlərdə
dünyasını dəyişmiş V.Jirinovskinin uzun illər
Ermənistanın dəyirmanına su tökən sərsəmləmələrini,
habelə başabəla Zori Balayanın
araqızışdırıcı millətçiliyini
ifşa edən "Yava-yava danışanlar" adlı məqaləsi
də bu qəbildəndir.
Qələm sahibi avantürist
siyasət dəllallarına qətiyyətli, tutarlı cavab
verir. Eyni zamanda Qarabağ dərdimizdən
ürək yanğısı ilə söz açır:
"Minlərlə əhalinin yaşadığı şəhəri
yerlə-yeksan etdilər, minlərlə insan həlak oldu, itkin
düşdü, yaralandı, şikəst oldu... Erməni
yaraqlıları tərəfindən yandırılmış
Azərbaycan kəndlərini Xatınla, Sonqmiylə müqayisə
edirlərsə, Xocalı faciəsini ancaq Xirosima müsibətiylə
yanaşı qoymaq olar... Azərbaycanın
neçə mindən artıq əhalisi olan Xocalı şəhərinin
məhv edilməsi heç vaxt sağalmayacaq yaradır".
Qarabağ mövzusu, qanlı
savaşın ağrı-acıları, eyni zamanda ölkəmizə
qarşı ədalətsizliklərin ifşası,
haqqında bəhs etdiyimiz kitabın canına, ruhuna hopub.
Anar dünyanın hansı yaxın və uzaq ölkəsinə
gedibsə, orada kimlərlə ünsiyyətdə olubsa, məqam
düşən kimi Qarabağdan, torpaqlarımızın
işğalından söz açıb, özlərini sivil
dünyaya "yazıq", "əzabkeş" millət
kimi qələmə verən ermənilərin rəzil xislətini
açıb göstərməyə çalışıb.
"Gələcəyi qətl etmək olmaz" sərlövhəli
məqalədə oxuyuruq: "İnsan qiyafəsində bir məxluq
uşaqlara qarşı hətta yırtıcı heyvanın
edə bilməyəcəyi qəddarlığı törədə
bilərmiş... Bir erməni yazarının etirafı
çağdaş erməni ədəbiyyatı
üçün müstəsna sözlərdir: Türk
balalarının başını kəsən erməni
balalarının da başını kəsə bilər".
Doğrudur, axı cəlladların milliyyəti
olmur.
Anar Xocalıda insanlığa
qənim kəsilmiş yırtıcıları heç erməni
də adlandırmaq istəmir. Onun fikrincə, belə vəhşilərin,
ümumiyyətlə, insan növünə dəxli yoxdur.
Publisistə görə, "hər vaxtsız solan çocuq
ömrü - xalqın, millətin gələcəyindən nə
isə aparır... Kim bilir, bəlkə, bu qətl edilən
körpələrin arasında gələcəyin
böyük dahiləri - Üzeyir bəyləri,
Bülbülləri, Füzuliləri varmış...". Ədibin məqamında
yazlımış bu məqalələri siyasi
publisistikanın sanballı nümunələridir.
Bugünümüzün
reallığının doğurduğu hadisələrlə
həmahəng "hərəkət etmək"
Anarıın mübariz publisistikasının ən səciyyəvi
cəhətlərindəndir. Kitabdakı publisistik yazıları bir-birinə
bağlayan və Azərbaycan oxucusunun sarı siminə toxunan
bir xətt aşkar görünür. Bu,
müəllifin millət sevgisi və Vətən təəssübkeşliyidir.
Orijinal müəllif müdaxiləsi, obyektiv mövqeyi ilə
seçilən Xalq yazıçısı Anardan əxz
olunası, öyrəniləsi çox şey var. Onun
yazılarını daim izləyən,
yaradıcılığına bələd olan bir şəxs
kimi deyə bilərəm ki, nikbin əhval yaradan, sevindirən,
bəzən kədərli notlar üzərində köklənsə
belə, düşünməyə sövq edən bu qələm
nümunələri həmişə oxunan, arzuolunandır. Çünki ustadın
yaradıcılığından Azərbaycan dünyası
boylanır. Ərsəyə gətirdiyi
bütün əsərləri, o cümlədən publisistik
yazıları bədiilik, lakonizm, səmimiyyət və hər
şeydən daha artıq vətəndaşlıq
yanğısı, unudulmaz cizgiləri ilə fərqlənən
və yaddaqalandır.
İndi cari ilin yaz fəslini,
aprel günlərini yaşayırıq. Bir neçə gün öncə xalqımız
2016-cı ilin Aprel döyüşlərinin növbəti
ildönümünü qeyd etdi, düşmənə sinə
gərən igid oğullarımızı, şəhidlərimizi
sayqı ilə xatırladı. Kitabda
müəllifin məşhur Aprel döyüşlərindən
bəhs edən yazıları da maraq doğurur. "Cocuq Mərcanlının çocuqları"
məqaləsi bu baxımdan diqqəti çəkir. Bu kəndin yağı tapdağından azad
olunmasından, Lələtəpədə dalğalanan
bayrağımızdan qürur duyan müəllif yazır ki,
"Cocuq Mərcanlı kimi qədim ad indi hardasa rəmzi mənada
səslənir və elə bil Qarabağda, Xocalıda məhv
edilmiş azyaşlı uşaqların şərəfinə
qoyulub". Həmin məqalədə Anar həm də
belə bir həqiqəti təsdiqləyir: "Tarix boyu
böyük iztirablardan, haqsızlıqlardan keçib mənliyini,
heysiyyətini qoruyub saxlamış Azərbaycan xalqının
gələcəyini heç kəs heç kəsə
arxalanıb qətl edə bilməz". Publisistin sonrakı
fikirləri isə bizi daha nikbin ovqata kökləyir:
"İşğaldan qurtulmuş Cocuq Mərcanlı
uşaqlarının xoşbəxtliyi məhz bu tarixi kənddə
yaşamalarında, gələcəyə ümidlərində
və bu ümidlərin doğrulması yolunda görəcəkləri
böyük quruculuq işlərindədir".
Anar "İki tarix" adlı məqaləsində
Azərbaycan əsgərinin möhtəşəm Aprel
döyüşlərini xatırladaraq soydaşlarımıza
nikbin bir çağırış edir: "Hələ də
davam edən düşmən qəddarlıqlarına
qarşı qürurumuzu qoruyub inkişaf edəcək,
gündən-günə güclənəcəyik! Qəsbkar layiq olduğu cavabı alacaqdır. Apreldə aldığı cavab kimi". Bu çağırışda düşməndən
intiqam almaq yanğısı da vardı. Vətən
yolunda şirin canından keçən qardaşını
itirmiş bacının, oğul itirmiş ananın, ata
itirmiş övladın keçirdiyi həsrət və kədərin,
kin və nifrətin müqabilində, həm də qələm
sahibinin çox ağrı-acılı təsvirləri
fonunda intiqama çağırışı, qisas təşnəsi
məqbuldur, haqq qazandırılandır.
Göründüyü kimi,
Anarın vətəndaş mövqeyi ilə seçilən,
ürək yanğısı ilə yazılmış bu
publisistika nümunələri mənəvi dəyərlərimizin
daşıyıcısıdır və dövlətçiliyimizin
daha da möhkəmləndirilməsinə yönəlib. Bəli, Qarabağ mövzusu bu gün də
yazarın sanki vizit vərəqəsidir. Anarın
biganəliyə yad olan, döyüşən qələmi
çağdaş günümüzdə də Qarabağ həqiqətlərinin
dünya ictimaiyyətinə çatdırılmasına
öz töhfəsini verir. Başqa
sözlə, müəllifin azğın düşmənə
qarşı inadkar, qanlı savaşı davam edir.
İşğal olunmuş ərazilərdən didərgin
düşmüş, taleyində qaçqınlıq,
köçkünlük yükü daşıyan
soydaşlarımızın problemlərini beynəlxalq səviyyədə
səsləndirən Anarın ovxarlı qələmlə
yazılmış hər sətri susan
vicdanlara ünvanlanıb.
Kitabda ədibin yaşamaq, başqa
sözlə, var olmağın mahiyyətindən söz
açan belə bir kəlamı ilə
qarşılaşdım: "Varlığın daha vacib bir cəhəti
onun mövcudluğunun özüdür". "Varlığın
böyük bir səadət olduğunu" söyləyən
Anar insanların yaşaması, mövcudluğu ilə
yanaşı, millətinin, xalqının, Vətəninin daim
var olması, həmişəyaşarlığı ilə
bağlı arzularını da ifadə edir. Bu kitaba son söz yazmış qələm dostumuz,
yazıçı, ədəbiyyatşünas Pərvin qeyd
edir ki, "Yazıçı ömrü boyu özünü
yazır - deyirlər. Amma Anar
yaradıcılığına bütöv nəzər salanda
görürsən ki, yazıçı ömrü boyu millətini
yazıb, bütün əsərləri hansısa şəkildə
millətin ifadəsidir. Bu mənada elə
"Səhər-səhər" kitabı da Anarın
böyük ideyasını əks etdirir və
yaradıcılığının məntiqı
davamıdır".
Azərbaycan
Yazıçılar Birliyinin sədri Anarın işğaldan
azad Şuşamızda keçirilmiş Vaqif Poeziya Günlərində
çıxışını sövq-təbii
xatırladım. 44 günlük Zəfər
savaşımızın, möhtəşəm qalibiyyətin
doğurduğu sevinc, qürur hissini yaşayan Anar müəllim
deyirdi: "Bu gün xoş təəssüratlar
yaşayırıq. Gözlədiyimiz gün gəldı, Şuşa azad olundu. Vaqifin məqbərəsi,
Vaqifin ruhu azaddır. Bu günün
şahidi olmaq böyük xoşbəxtlikdir".
Zemfira Məhərrəmli
Ədəbiyyat qəzeti.- 2022.- 7 may. S. 24-25.