Bayatılar
Ey and yerimiz vətən,
pak vətən,
təmiz vətən.
Candan əziz nə olar,
Candan da əziz Vətən?!
Sevinc məndən gen
düşüb,
qəm
qəlbimi oyur, hey.
Mən xeyir sorağında,
Şər qapımı
döyür, hey.
Sənin yazın
yazılmış,
ha
bülbültək öt deyir.
Mən həyatdan doymamış
dünya
mənə get, deyir.
Ürəkdə, qanda sevgi,
Könüldə, canda sevgi.
Sevməyən elə bilir
Yoxdur heç yanda sevgi.
Ürəkdə, qanda sevgi
könüldə,
canda sevgi,
Sevənlərçün hər
zaman
vardır
hər yanda sevgi.
Baxmasın yada gözlər,
yanmasın
oda gözlər.
Görsün yüz işvə,
yüz naz,
görməsin
qada gözlər.
Yamyaşıl qarşı
dağlar,
Soldu sarışın
dağlar.
Bürünüb ağ
rübəndə
Gətirdi qışı
dağlar.
***
Örtdü duman dağları,
Yoldu xəzan dağları.
Qış bir az
da qocaltdı
Qos-qocaman dağları.
***
Zəmanə, ay zəmanə,
oxu qoydum
kamana.
çıxdım
ağıl ovuna,
Gördüm çoxu divanə.
***
Çiçək balam, gül
balam,
Saçları sünbül
balam.
Qucağımda ağlamır,
Oxuyur bülbül balam.
Əsgər
atası
Mən də əsgər
atasıyam,
qəlbim
daim narahat.
Fikrim gəzir səngərləri
hər
dəqiqə, hər saat.
Mən də əsgər
atasıyam,
öyünürəm
bu adla.
Hansı ata fəxr eyləməz
cəsur,
igid övladla?
İti gözlü bu qartallar
səngərlərə
yaraşıq.
Onların haqq yollarına
Tanrı saçsın gur
işıq.
Bu ərlərə canım qurban,
hər
biri öz övladım.
Bütün cəbhə bölgələri
mənim
xəyal ünvanım.
Mən həm əsgər
atasıyam,
həm
bu yurdun əsgəri.
Başımızla cavabdehik
qorumağa
bu yeri.
Nə şərəfli peşən
vardır
ey bu
xalqın əsgəri?
sən
həm güclü güvənc yeri,
həm
müqəddəs and yeri.
Bu çətinlik həm şərəfli,
həm
də ötüb-keçəndir.
Keçilməyən bir şey
vardır,
o da əziz
Vətəndir.
Dördlüklər
Canlı var yaşayır on ay, bircə
il,
canlı
var həyatı cəmi bir fəsil.
Səksən il
yaşayan insanlar isə
dünyadan
doymurlar, ey dili-qafil.
***
Vaxtımın çoxu gedir təzə
şeirim üstündə,
fikir fikiri
qovur, misra misranı yeyir,
Nə qədər söz
yığılır hər vərəqin küncündə,
hər
yeni doğan misra, təkcə məni yaz, deyir.
***
Uşaqlar böyüdü, biz
yaşa dolduq,
onlar yaza
çıxdı, biz qışa qaldıq.
Arzular tükəndi, ümidlər
bitdi,
bir quru diqqətə,
alqışa qaldıq.
Güllər
diyarı
Bu da çox sevdiyim güllər
diyarı,
Bu yurdun neməti, varı
gözəldir.
Gülür gülşənlərdə
qızılgülləri,
qırmızı,
çəhrayı, sarı gözəldir.
Al-əlvan geyinib yenə
çöl-bayır,
bülbül
budaq gəzir, arı gül sayır.
Yazdı talaları göz
ovsunlayır,
Payızda bağların barı gözəldir.
Bir yanında xeyir, bir yanında
şər,
daim zərifliyə
can atır bəşər.
Gözəl qorunmasa dəyərdən
düşər,
hər
gülün yanında xarı gözəldir.
Bu yerdə təbiət
könül oxşayan,
burda insanlar da
şirin, mehriban.
Cavanlar hamısı ürək
ovlayan,
Bütün sevənlərin
yarı gözəldir.
Fəxrəddin, vəsf sənə
gəlməsin asan,
Çalış, qəlbdən
qopan sözü yazasan.
Olum torpağına, suyuna qurban,
Yarı bərəkətdir,
yarı gözəldir.
Göylər
şairi
Yüz xəta-bəladan Tanrı
qorusun
İlhamı göylərdən
gələn şairi.
Şeirində özünü gah
"qara fəhlə",
Gah "külli-ixtiyar" bilən
şairi.
Sevək dil-dil ötüb sözdən
bac alan,
aləmə
səs salan, şahdan tac alan.
Bir güclü misrayla Ərşə
ucalan,
bir zəif bəndində
ölən şairi.
O da mücahiddir, millətə
örnək,
duraq,
salamına elliklə gedək.
Biz də Vaqif bilək, Nəsimi bilək
ölümün
üzünə gülən şairi.
Hərdən güzəranı
keçəndə acı
olur, lap bir
tikə çörək möhtacı.
Dolur ürəyinə yüz
ağrı-acı,
tapır
vaxtsız kədər, ələm şairi.
Təki tükənməsin,
sözü bitməsin,
dərddən
uzaq düşsün, qəmli ötməsin.
Qərəzli
düşünüb əyri getməsin.
tanıtsın
düz yazan qələm şairi.
Rəşadət
rəmzi
Otuz il
yoğruldu əsgər qanıyla,
qətiyyət
rəmzidir Qarabağ bizə.
Nəhayət, tanıtdıq
düz ünvanıyla,
Rəşadət rəmzidir
Qarabağ bizə.
Alqış
başçımızın söz dühasına,
dözdük
haqsızlığın hər cəfasına.
Qaytardıq zor gücü, qan
bahasına,
şücaət
rəmzidir Qarabağ bizə.
Nələr çəkdirmədi
yurda bir zaman
bu xain xislətli
hiyləgər insan.
Qovub yaşayırıq daha firəvan,
səadət
rəmzidir Qarabağ bizə.
Tammam ovsun dolu bir mənzərədir,
düzəndir,
təpədir, dağdır, dərədir.
Hər ucu şiş zirvə bir
minarədir,
hidayət
rəmzidir Qarabağ bizə.
Yenə hər yerdə bir tonqal
qalanır,
tarlalar əkilir,
bağlar salınır.
Məscidlər tikilir, namaz
qılınır,
İbadət rəmzidir Qarabağ
bizə,
fəxarət
rəmzidir Qarabağ bizə,
rəşadət
rəmzidir Qarabağ bizə!
Övlad
Valideyn-övlad münasibətləri
haqqında
dördlüklər
Övlad valideynin gözünün
nuru,
taleyin ən
böyük töhfəsi odur.
kiçikən
sən onun yiyəsi idin,
böyütdün,
o sənin sahibin olur.
Övlad hər sərvətdən,
şöhrətdən uca,
övlad
bir ömürlük güvənc yeridir.
dünyadan
doyarsan ondan doyunca,
o həm də
soykökə söykənc yeridir.
Övlad öz əlinlə əkdiyin
ağac,
barı
tükənməyən zinət bağıdır,
Yaxşısı bir eli
isidən ocaq,
pisi də dərd
verir, ürək ağrıdır.
Valideyn dövrünün hər tələbini
Gərək verə bilsin
övlada bir-bir.
Ən böyük qazanc da, sevinc də,
ad da
Övlada çəkilən zəhmətdən
gəlir.
Valideyn bir qüdrət, övlad bir
qüdrət,
hərənin
nəşəsi bitib-tikənməz.
İkisi də dəyərli olarsa, əlbət,
o evin, o
yurdun işığı sönməz.
Övlad yetişdirmək əzablı,
çətin,
burda kimə
sevinc, kimə qəm qalır.
Övladın oğlanı, ya
qızı olmur,
onun ya
yaxşısı, ya pisi olur.
Valideyn övladın
başının tacı,
Onun adisi də, alisi də şah,
Kim ki, valideynlə davranar acı,
onu öz
lütfündən gen tutar Allah.
Ata
qazancı şirin, ata malı təbərrük,
ata adı əzizdir,
qurban böyük adına.
Bəlkə övlad qazancı daha
dadlıdır, amma
qoy o da
yığdığını versin öz övladına.
Fəxrəddin
ZİYA
Ədəbiyyat qəzeti.- 2022.- 7 may. S. 23.