Müharibə

 

Müharibə elə soyuq sözdür, oğul!

İlk səsi titrədir ruhumu,

ürpədir dərimi.

Müharibə böyüklərin kiçik zarafatı,

Kiçiklərin böyük tələfatı.

Yer üzündə müharibə,

İnsanlığın mühasirəsidi.

Göy üzündə quş səsinin qətli,

Təyyarə qanadlarından atılan bomba səsidi.

İnsanlıq mühasirəyə düşəndə,

İnsan qəfəsdən buraxılmış yırtıcı olur,

Müharibə addım-addım dağıdıcı olur.

Həyatda hər şeyin iki sifəti,

Müharibənin bir üzü olur:

Qan,

Ayrılıq,

Ölüm!

Müharibə ölənlərə deyil,

Qalanlara zülm.

Müharibə elə soyuq sözdür, oğul!

Get bir şəhid anasını dinlə,

Bir şəhid sevdalısını dinlə,

Onda anlayacaqsan,

Eşqin mühasirəsi demək.

Müharibədə bir şüar var - öldürmək!

Əslində, öldürən yoxdur,

Ölən var müharibədə.

Yalnız ölüm var müharibədə.

Müharibə elə soyuq sözdür, oğul!

Yaza da bilmirəm daha.

Əllərim tutmur qələmi,

Ruhumdan vulkantək püskürən insan nalələri,

Dodaqlarımda sırsıra kimi dondurur ölümlər.

Müharibə bu qədər iyrəncdir,

Müharibədə həyat qocadır,

Ölüm gəncdir!

İyrənir adam-adamdan,

Daşların sayı artıq bədən-bədən!

Müharibədən,

Məğlub çıxan məğlubdu,

Qalib çıxan məhkum.

İndi düşün, bu məfhum,

Fəhmində pıçıldayır.

Müharibə insan insanlıqdan enəndə başlayır,

İnsan insanlığa ucalanda bitir.

Onda ömür qırmızı xətti keçir,

Tanrının cərimə qəbzində,

Ayrılıq yazır ömrün sayğacı,

Müharibə bu qədər acı!!!

 

Diləyirəm

 

Saat burda 00:iki,

Əminəm ki,

Hardasansa, orda saat belədir!

İnan, gülüm, sənsizliyin

Məni elə mələdir

İlan düzdə yayda belə mələmir.

Hamının bəxt yazısında,

Elə ömür lövhəsində,

Bir üstəgəl bir, bir edir,

Məndə elə eləmir!

Məndə birdən bir çıxmışam,

İki edib.

Bu yarımçıq ikinin

Biri sənlə səndə gedib.

Xəyalının Vəfasıdır

Tutunduğum.

Bil ki, a qurban olduğum

Elnur sənə

Xoşbəxtlikdən başqa heç ,

Başqa heç diləmir.

 

Budur yaşamaq

 

Bir yaraya məlhəm deyiləmsə,

Sarğı deyiləmsə qol sınığına,

Sadəcə canlıyam

Girmişəm qabığıma, yaşayıram,

Əgər yaşamaq budursa!

 

Eşqim fikrimin göyünə,

Fikrim Vətənin hər köyünə

İşıq saçmırsa,

Girmişəm söz qılığına, yaşayıram,

Əgər yaşamaq budursa!

 

Ürəyimin səkisində

Bir göz iməkləyir.

Ürəyimin hər küncünə dirsək dəyir.

Ağrıyır bir boşluq

Ulartı var içimdə

Bir yalquzaq ulartısı

Pıçıldayıram, döz qulağıma, yaşayıram!

Əgər yaşamaq budursa!

Baxıram başımın üstündən o baxır,

Başımın altında yuxu qarışıq gecə axır

Axı

Bu yaşamaqdı?

Hər anı gözəllik,

O gözəllikdə sən varsan, Tanrım!

Sənə aşiqliyimdən başlayan yol

Səndə bitməz heç zaman

Bax, yaşamaq budur

Yaşayıram!

 

Sevdim

 

Hər anımda

Damarlarımda

Axdın.

Narkotik aludəçisi kimi

Tutuldum sənə.

Hansı dispanserə aparsalar sağalmaram yenə.

Sən

Sən

Sən

Təkcə əvəz ola bilərsən

Bu boyda boşluğu doldurmağa.

Sənsiz hər yer qaramatdı

Sənsiz işığın göbəyi zülmətdi.

Sənsiz həyat qəflətdi.

Qafilliyimdən

İstifadə edir hər gedən.

Səni

Qapıçının 11 metrlik zərbəni qaytardığı anda

Özünə vurğunluğu qədər sevirəm.

Hakimin fitini gözləmirəm

Topu meydana daxil etməyə.

Sən sayıqladığım gecələrimin oyaq vərdişisən.

Sən yuxularımın oğrusu.

Səndən tutub çıxdığım bu dünya quyusu

Elə dərindir ki sənsiz...

 

Elnur UĞUR

 

Ədəbiyyat qəzeti.- 2022.- 21 may.- S.26.