Duman Ərdəm

(Təbriz)

Cənubi azərbaycanlı müəllifin şeiri Sayman Aruzun təqdimatında verilir

Ağacların şüuraltında sınıq-sınıq aynalar var

Ata tərəfindən göyüzü

Ana tərəfindən dəniz şivəsində baxır

Hər kəsin öz tikəsində öz şəkli

Öz ləhcəmdəki göy üzünün aynasına baxdım

Özümü gördüm gecələr

Hələ yeniyetmə idi

Hələ kölgə idi gecələr

Aynada Tanrı

Həyatda insan

Ölümü tədqiq üçün gecələr yatır insan

Həyatı yazmaq üçün ağaclarda oyanır Allah

Hər gecə, hər səhər

Bu yat, dur, yat, dur,

Yat, dur, yat, dur,

Yat, dur, yat, dur, yat, dur, yat, dur.

Ritmi qədim musiqi alətlərinin burnundan

çıxan dağların şüuraltıdır

Dağlar və ağaclar insanı

düşündükcə uşaqlaşdırırlar

Uşaqlaşdıqca uşaqlaşırıq

Uşaqlığın o tərəfinə keçirik

Qapı qabaqlarında qocaların

uşaqlığı quruyub qalır...

Bir buludluq sərçə səsidir insan

Ağacların şüur altında Tanrı insan təkrarına

Ayaqlarımız torpaq altında ölülər üzərində

Gözlərimizin tarixi bundandır

Sözlərimizin qədimliyi...

Torpağın altında öyrənirik

Üzərində xanım hey...

Yuxularımız torpaq altı ölümün həyatıdır

Bir qarıc ölüm

Bir dürməklik

Sadəcə bir içimlik...

Yat, dur, yat, dur, yat, dur, yat, dur

Ritmindən bütün ölümlər və həyatlar

Bircə yerdə barışırlar:

Yaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaat...

Ədəbiyyat qəzeti.- 2022.- 26 noyabr.- S.28.