Bir də o sevdaya
qaytarma məni
Dərədə qovuşan iki bulaqtək
Yenə də yolumuz kəsişdi bizim.
Bəxti
gətirmədi, maya tutmadı,
Sevgi istəyimiz
nəs düşdü
bizim.
Bir də o
sevdaya qaytarma məni.
Sən ki, sevirdinsə, hardaydın - deyə
Ta sənə verməyə sualım yoxdu.
Mənim
keçənləri təftiş
etməyə
Nə taqətim
qalıb, nə halım yoxdu.
Bir də o
sevdaya qaytarma məni.
Görüşdük, bir azca hal-əhval tutaq
Dərdləşək, bölüşək - sevgidən
demə.
Ayrılaq - mən yola düşəndən sonra
Ağlayıb ardımca - "Ay gedən!" - demə.
Bir də o
sevdaya qaytarma məni.
Tərs
qızı tərs idin, yola gəlmədin
Qalırmı əvvəlki huyun yenəmi?!
Yenəmi
başını sinəmə
sıxım
Üstündən başımı qoyum yenəmi?!
Bir də o
sevdaya qaytarma məni.
Yenəmi
o evdə ortama girib
Yıxıb-yıxılmağın həvəsindəsən?!
Şair
qəlbim eşqə mehrab kimidi
Elə bil sevginin Kəbəsindəsən,
Bir də o
sevdaya qaytarma məni.
Eşqimi
bağ kimi çəpərə aldım,
Çəpəri basdıyıb yolağ
açırsan!
Bu yaşda qorxmursan, gözünü yumub
Yenə baş alovlu bağa qaçırsan.
Bir də o
sevdaya qaytarma məni.
Gözünün odunu o yana
döndər,
Çəkmə bu eşq boyu
tarıma məni.
Quzunu çəməndə otaran
kimi,
Saçında, sinəndə otarma məni.
Bir də o
sevdaya qaytarma məni.
16.01.2022
Məktub
Silsilə
Burda yağış
çisələyir.
Yenə hava çiskinlədi.
Adına
məktub yazıram,
Yazım bəlkə təskinlədim.
Suda axan yarpaq gördüm,
Səni xatırladım o dəm.
Başsağlığı da vermədin,
Bir il olar öldü dədəm.
Yadındamı çox tərs
idin,
Yumşalmadın, tərs də durdun.
İnad
etdin, ilan kimi -
Quyruğunun üstə durdun.
Bərilərə yolun düşsə,
Çəkinmə - qapım açıqdı...
Koronadan
da ölmədim,
Düşdüm, sağaldım, sağ
çıxdım.
Allah bu sirri faş
edə,
Görünə eşqin əyarı...
Sən də bu gecə
çölə çıx
-
Aya baxaq gecəyarı.
Yenə
hava çiskinlidi
Bu səndən qalan
havadı.
Nə içim elə abaddı,
Nə sən deyən xarabadı.
Ürək şəkli
Bir ürək şəkli çəkən olsaydı...
Nişanasını da deyərdim, -
qaynar südə əl salan uşaqda
illər sonra qalan yanıq yeri kimi
ürəyin üstündə
bir xal da
qoyardı -
...xal, yəni bir qız adı...
Vaxtında ona demədilər
sevgi cızzadı!
Var
Hər kəsin yönü, qibləsi,
Hər kəsin
babı, tayı var.
Düşkün düşkünə tuş olur,
Bay olmuşların bayı
var.
Şükür Göydə Gün
görükdü,
Şəfəqləri min hörükdü.
Zəfərdə bizə şərikdi,
-
Əcdadın haqqı-sayı var.
Gülən kirpiyin şehlidi,
Xeyir şərlə bir evlidi...
Məcnun
bir üzdə Leylidi,
Vəfasızlıqda payı var.
Şopenin valsına şəkil
"Çiçəklərin valsı"nı dinləyirəm,
Elə bil gölə yağış yağır,
Göydən enən damcılar
gölə düşüb
bir an yuxarı dartınır,
Sonra gölməçə boyu
dairə cızır
-
yəni hər yer mənimdi deyir...
Elə bilirəm yanımdasan, -
Seyr edirsən damcıların
valsını
Üzündən yağış damcıları
axır,
Yəqin,
Şopen "çiçək"
adına səni düşünüb,
sən də dairə cızırsan - göl mənəm.
Quyunun su xatirəsi
Qurumuş quyunu görən
gözün
eynən məni
görsün.
Sən quyunun su xatirəsi...
Səndən sonra nə var
itirəsi?!
Xəyalın
Bilmirəm bu saat hardasan,
bilmirəm neynirsən
o uzaqlarda.
Onu bil ki, xəyalın
köhləndi,
mən köhlənə
qoşulan araba.
Könül
Eynin açılmadı yaz-qış,
Müdam oldun yasda, könül.
Elə hərlən nə bir gül əz,
Nə qarışqa
basda, könül.
Yarın
oxunun tuşusan,
Soruşmaz pissən, yaxşısan.
Dəm evində çox naşısan,
Qəm evində usta, könül.
Gücün tək İlhama
çatır,
Xəncər, kəndir əl
at, götür,
Dözəcəyəm sənə xətir -
Kəs də, könül, as da, könül!
Acgöz
Yəqin,
tox olanda
pişik siçanı
unudur,
Demək
mən acgözəm
-
səni heç unutmadım.
Dəyişilmə
Səni
gözlədiyim yerdə
qəribə hisslər
keçirirəm, -
Ustadın asmadan endirib
diz üstə köklədiyi ud kimi,
Kənd
xanımlarının dua
deyə-deyə
mayaladığı süd kimi dəyişirəm.
Səni
gözlədiyim yerdə
pəncərənin iç
ətəyindən
çöl ətəyinə
qoyulan dibçək kimi,
Təbəssümə təslim
qıyılmış gözlərlə
üstümə gələndə
qönçədən açılan
çiçək kimi
dəyişirəm.
Almış kimisən
Elə bilmə bu canımı
Almadın - almış kimisən.
Demə
sönməz atəşlərə
Salmadın - salmış kimisən.
Qanamı
batmadı əlin?-
Mən yandadı
sənin ölün.
Könlümü daşına çölün
Çalmadın - çalmış kimisən.
Səni
bu yoldan əydi nə,
İlham gileylə hey dinə.
Öyünmə rəqib qeydinə
Qalmadın - qalmış kimisən.
Zaman
Qarabağ qazisi
Zaman Hüseynovun ölümünə
Susuzluqdan
budağında
Qönçə kimi solan Zaman.
Gen evləri bəyənməyib
Dar yerdə yurd salan Zaman!
Kim dayaq olar yetimə?
Əlacın düşdü çətinə.
Bu həkimdən o həkimə
Aralıqda qalan Zaman.
Ürək var dərdi duymağa,
Barmaq var sayı saymağa.
Qəbrin
üstə gül qoymağa
Olaydı
bir balan, Zaman!
Bir zaman...
Bir zaman bir odlu
sevgi yaşadım,
Alov bülənd-bülənd, çatır-çatırdı,
-
Dişimi
sıxardım cınqır
çıxmasın,
Qışqırsam, naləmi ərşə çatırdı.
İnsaf
güc gələndə
bir busə verir,
İnsafdan düşəndə dedi: - Dur, geri!
Gözüm ürəyimdən xeyir
də görür,
Qanı qiymətinə şəkil
satırdı.
Saçları sünbüllüm, qara
xal dənlim,
Ortası naziyim, sinəsi enlim.
Onu görməsəydi bu dəli könlüm,
Az qala özünü daşdan atırdı.
Əsəd Cahangirə
İnsan
mənzərələri silsiləsindən
Səni
bir şəhər tanıdım,
küçəsi, xiyabanıyla...
Səni
bir şəhər tanıdım,
çayı da axar yanıyla.
Çay
qırağı söyüd,
çinar,
küçəsində göyrüşləri,
Gecə
başına yığışar,
abdalları, dərvişləri.
"Səs"di, "Söz"dü,
"Rəng"di deyim
şəhərin xiyabanları...
Cin iynədən qorxan kimi
qorxutdun qulyabanları.
Heç
kəslə işin olmadı,
özün özünlə
çarpışdın,
Sən həmişə yükümüzün
ağır tayından
yapışdın.
Köçün köç içindən
keçər,
köçün köçlərə
qarışmaz,
Özünü yorma! - bilirsən
qar ilə günəş barışmaz.
Qələmin döyüş atıdı,
kimi qorxdu, kimi ürkdü.
Günbəzin quşqonmazında
cah-cəlalın mübarəkdi.
Göydən hansı qatdan gəlir,
yazıb hansı
qatda qoydun?!
Dədəmiz Qorqud namıyla
yazarlara ad da qoydun.
Sənə "Dayanma!" söyləyən
o Allahın zalım olsun!
Qələmin üstünə düşən
kölgəliyi qalın
olsun!
Könül - sevgi vətəni
Bəbirgözlüm, uzaqlıq nə edər
quştək könüldə
yuva qurana?!
Şəninə duam var axşam-səhər,
oba yatana, oba durana.
Təzə bilmişəm sevginin
yurdu, vətəni varmış,
Onun da oturaqlı sakini,
yoldan ötəni varmış.
Yaşadığın vətən bir ayrı,
sevginin vətəni bir ayrı.
Hər şey təbiətdən
gəlir
yağış ayrı,
qar ayrı.
Könül bir məmləkətdi,
sevənlər orda hakimdi,
Bəxtəvər o kəslərin başına
könüldə oturaqlı
sakindi!
İlham QƏHRƏMAN
Ədəbiyyat qəzeti.- 2022.-
22 yanvar.- S.13.