Şərin qəddini qırmaq
vaxtıydı...
Nilufər Şıxlının
Qarabağ şeirləri üzərinə
Hələ
2010-cu ildə gənc və istedadlı yazarımız Nilufər
Şıxlının ilk qələm nümunələrindən
biri olan "Köhnə albom" hekayəsini oxumuşdum. Epistolyar
üslubda yazılmış bu maraqlı hekayədə Nilufər
xanım gənc bir qızın düşüncələrindən,
məktəb illərinin əvəzsiz xatirələrindən,
uşaqlıq çağlarından yaranan saf, təmiz
duyğulardan, həyatdan dərs almağın önəmindən
söz açırdı. Hekayədə həyatın
sərt və qaçılmaz gerçəkliklərini də
dilə gətirən müəllif, həm də dostluq
münasibətlərinin mahiyyətini açmaqda
israrlıydı. Axı, ayrı-seçkiliyin, təkəbbürün,
eqoizmin təmiz, ülvi hissləri, bərabərliyi üstələdiyi yerdə,
dostluq əriyib yox olur. Necə deyərlər: "Dost dosta tən
gərək, tən olmasa, gen gərək!"
Müəllifin
bir xəyali məktub hesab etdiyi "Köhnə albom"
hekayəsi bu fikirlərlə bitirdi: "Anladım - kimdir
dost! Dost - səni arxada qoyan, nə də arxanda gizlənən
deyil! Dost - hər zaman səninlə
yanaşı addımlayandır!"
Doğrusu,
Nilufər Şıxlının haqqında bəhs etdiyim hekayəsini,
onun bədii düşüncələrini, hadisəyə müəllif
müdaxiləsini çox bəyənmişdim.
Sonralar ədəbi dərgilərdə, qəzetlərdə
yer alan şeir və tərcümələrini
də həvəslə oxumağa başladım.
Nilufər Şıxlı 1991-ci ildə Bakı şəhərində
dünyaya göz açıb. Həkim-şair və
riyaziyyatçı ailəsində böyüyüb. 1995-ci ildə doğma şəhərindəki 12
saylı orta məktəbin birinci sinfində oxumağa
başlayıb. 1999-cu ildən, ailəsinin Rusiyaya köçməsi ilə
bağlı olaraq, təhsilini Moskvada davam etdirib. 2006-cı ildə
Moskvada riyaziyyat və iqtisadiyyat təmayüllü
gimnaziyanı bitirərək, yüksək balla, Moris Torez adına Moskva Dövlət Linqvistika
Universitetinin (MDLU) Tətbiqi linqvistika fakültəsinə
daxil olub. 2011-ci ildə bu universiteti, daha sonra isə M.Lomonosov adına Moskva Dövlət Universitetinin (MDU
Jurnalistika fakültəsini qırmızı diplomla bitirib. Həmin ildən "Rusiya hamı
üçün" informasiya agentliyində
çalışmağa başlayıb. 2020-ci
ildə Moskva Psixoanaliz İnstitutuna daxil olaraq, gender
psixologiyası ixtisası üzrə təhsilini davam etdirib.
Mükəmməl olaraq beş dil bilir.
Şeirləri,
hekayə və povestləri Türkiyə türkcəsinə,
rus, ingilis, fransız və eləcə də bir sıra
türk xalqlarının dillərinə tərcümə
olunub. 2007-ci ildən ədəbi mətbuatda dərc
olunur. Qələm nümunələri Azərbaycan,
Rusiya, Türkiyə, Çexiya, Latviya və digər ölkələrin
mətbuatında yayımlanmaqdadır. Türk, rus,
ingilis və Azərbaycan dillərində şeir və hekayələrin,
eləcə də,
ana dilimizdən və türkiyə türkcəsindən
rus dilinə bədii tərcümələrin müəllifidir.
Əsərləri və tərcümələri
müxtəlif ölkələrdə müxtəlif dillərdə
nəşr olunan ədəbi almanax və dərgilərdə
yer alıb.
Beynəlxalq
Yazarlar və Publisistlər Assosiasiyasının, Rusiya
Sözçülük Akademiyasının müxbir
üzvü, Dünya Gənc Türk Yazarlar Birliyinin Rusiya təmsilçisi,
Azərbaycanda nəşr olunan "Ulduz" jurnalının
redaksiya heyətinin üzvü və Rusiya təmsilçisi,
"Nicat" Azərbaycan İrsinin Dirçəlişi Cəmiyyətinin
həmsədridir.
Gənc
şairə, Azərbaycan-Rusiya Mədəniyyəti və Həmrəyliyi
mərkəzinin təşəkkürnaməsi, Ümumrusiya
Azərbaycan Konqresinin fəxri
diplomu, "Rusiya hamı üçün"
internet-portalının I Moskva Multimedia layihəsinin "Demək
istəyirəm ki..." nominasiyası üzrə müsabiqənin qalibi diplomu (2014), AYB-nin, həmçinin
Bədii tərcümə və ədəbi əlaqələr
mərkəzinin diplomu (2015) və Mikayıl Müşfiq
adına mükafatının (2015) sahibidir.
Yeri gəlmişkən deyim ki, Nilufər xanım
tanınmış şair, publisist, tərcüməçi,
doğma yurdumuzda sevilən istedadlı el qızımız, Azərbaycan
Yazıçılar Birliyi Moskva bölməsinin katibi Afaq
Şıxlının övladıdır.
Ötən ilin oktyabr ayında Afaq xanımla Azərbaycan
Yazıçılar Birliyinin XIII qurultayında
görüşərkən o, mənə öz yeni
kitabını və rus dilində bir antologiya
bağışladı. Moskvanın "Xudojestvennaya literatura"
nəşriyyatında çapdan çıxmış
"Pogtı azerbaydjanüı-moskviçi" adlı həmin
antologiyada Rusiya paytaxtında məskunlaşmış azərbaycanlıların
poetik buketi təqdim edilmişdi. Burada kimlər
yox idi?! Müxtəlif illərdə
yaşayıb-yaratmış İbrahim Kəbirli, Faiq Məmməd,
Sabir Abdulla, habelə çağdaş poeziyanın
tanınmış simaları Alla Axundova, Tofiq Məlikli,
İlham Bədəlbəyli, Nəsib Nəbioğlu, Sultan Mərzili,
Afaq Şıxlı... Bu dəyərli söz adamları ilə
yanaşı, gənc şair Nilufər Şıxlının
da nəzm nümunələri kitabda yer almışdı.
Əsasən də, Nilufərin azərbaycancadan
rus dilinə çevirdiyi tərcümələri diqqətimi
çəkmişdi.
Uşaqlıq çağlarından böyük
meqapolisdə - bu şimal şəhərində yaşasa da,
doğma yurdunu unutmur Nilufər xanım. Azərbaycana
hər səfərini ömrünün ən mənalı
anları hesab edir. Küləklər şəhəri
Bakını dəlicəsinə sevir. Deyir
ki, indi Bakı əvvəlki kimi küləkli deyil. Səbəbini isə doğma şəhərində
gündən-günə çoxalan göydələnlərin
əsən küləklərin qarşısını kəsməsində
görür. Milli kimliyini heç vaxt
unutmayan gənc şairə görə, zamanın
hökmü, taleyin gərdişi ilə haraya səpələnməyimizdən
asılı olmayaraq, təmsil etdiyimiz yurdun, xalqın, millətin
adını ucalarda tutmağı, Vətənə gərək
olmağı bacarmalıyıq.
Dünyaya göz açdığı məmləkətin
xoş gününə sevinən, narahatlığına əndişələnən
Nilufər Şıxlı yaradıcılığında, təbii
ki, Qarabağ mövzusu mühüm yer tutur. Bəlkə də
qürbətdə ömür sürmək insanı Vətəninə
daha möhkəm tellərlə bağlanmağa sövq edir.
Nilufər hansı ölkədə
yaşayırsa yaşasın, xalqının görən
gözü, danışan dili olmaq, Azərbaycan həqiqətlərini
dünyaya çatdırmaq, bəyan etmək istəyir. Hələ 2016-cı ildə Bakıda keçirilmiş
"Qəlbimizdə və qələmimizdə
Qarabağ" adlı silsilə toplantılarda türk
dünyasının gənc aydınları ilə bir
sırada çıxış edərkən, öz vətəndaş
mövqeyini diqqətə çatdırmışdı.
Təsadüfi deyil ki, Azərbaycanın əzəli,
əbədi torpağı olan Qarabağımızla
bağlı yaratdığı bədii nümunələrə
görə gənc şair-tərcüməçi Nilufər
Şıxlı da VI Şairlər Günü münasibətilə
düzənlənmiş poeziya gecəsində mükafata layiq
görülmüşdü.
Şairin bədii mətnləri, poeziya nümunələri
canlı və həyatidir. "Torpaq qayıdanda" şeirində
olduğu kimi:
O həsrət
torpaqlar qayıdan günü
Ürəyim qayıdıb özümə gələr.
Şükran
dualarım - dodaqlarıma,
Bəxtəvər gülüşüm üzümə
gələr.
Titrəyər
düşmənin əli-ayağı,
Büzüşüb
bir qartal ovuna dönər!
Torpaq
qayıdanda, duyub xəbəri,
Ruhlar da
qayıdıb evinə dönər...
Müəllifə
görə, otuz il işğal altında
qalmış yurd yerlərimizin qayıdışı həsrət
çəkmiş insanların ömrünə
yamyaşıl, güllü-çiçəkli baharı gətirəcəkdi,
doğmaların nisgilini yaşayan çaylar daha gur
çağlayacaqdı, düşmən tanklarının
tırtılları altında çat-çat olmuş
torpaqlarımızın yaraları sağalacaqdı. Birinci
Qarabağ savaşında Vətən naminə canından
keçmiş şəhidlərimizin sərgərdan
ruhları qayıdıb evinə dönəcəkdi:
Dilimdə
dualarım,
Gözümdə yaşlarım var.
Bu gün
mənim səngərdə
Əsgər qardaşlarım var.
Bu gün
döyüşür onlar
Verib çiyin-çiyinə.
Bu gün
qırmaq vaxtıdır
Şərin qəddini yenə.
Müəllif torpaqlarımızda uzun illər at
oynatmış, meydan sulamış Şərin qəddini əyib,
tar-mar etmək üçün döyüşən hünərpərvər
oğullarımıza uca Tanrıdan güc-qüvvət, qətiyyət
istəyir.
Bunlar qələbəmizi intizarla gözləyən Nilufərin
köksünə darlıq edən arzuları, çarpan qəlbinin
döyüntüləridir:
Rəhmətini
bol eylə,
Torpaq
isinsin, Allah!
Əsgərimi
hifz elə!
Düşməni
yensin, Allah!
Haqq-ədalət savaşımızın - 44
günlük Vətən müharibəmizin
başlanğıcından Nilufər Şıxlı qələmə
daha möhkəm sarılmışdı. Yaradıcılığının
səmti, axarı düşmənlə ölüm-dirim
mübarizəsinin gündən-günə şiddətləndiyi
Qarabağa yönəlmişdi. Fikri-zikri odlu cəbhələrdə
qalan gənc şairin o günlərdə qələmə
aldığı "Əsgər məktubu" şeirində
oxuyuruq:
Bir gənc
əsgər
anasına məktub yazır.
Salam deyib
xəbər alır əhvalını.
Bir az doğru, bir az yalan -
yaxşı yazır öz halını.
Soyuqsa da, "çox gözəldir yerim", deyir.
"Ərköyünəm,
qoy bir mən
də çətinliyi görüm", deyir.
Ürəyində:
"Vətənimə öz borcumu verim" deyir.
Şair,
anasına məktub yazan gənc əsgərin keçirdiyi həyəcan,
qürur və qəlbindəki böyük Vətən
sevdasını belə ifadə edir:
Kaş
görəsən,
Nə cənnətdir
bu tərəflər!..
Otuz ildir
at oynadır torpağımda naxələflər...
Elə bil ki, şəhidlərin ruhu gəzir bu yerlərdə.
Gözümüzə görünürlər səngərlərdə.
Bəzən,
sanki önümüzə qalxan olub
qoruyurlar
güllələrdən.
Müəllifin rəşadətli əsgərlərimizə
və müqəddəs şəhidlərimizə ithaf etdiyi
"Həyat həndəsəsi" adlı şeirini də
həyəcansız oxumaq olmur. Bu
düşündürən şeir daha bir gənclik xatirəsi
kimi başlayır. Müəllif həyatın
əbədi qanunlarından vaz keçə bilmir. Unutqanlıq ona yaddır, gerçək xatirələri
yaddaşından silə bilmir. Eyni şəhərdə,
eyni məhəllədə doğulduğu, dəcəlliyi
ucbatından hər gün dalaşdığı, məktəbdə
partada yanaşı oturduğu əski dostunun unudulmaz
obrazını bədii təsvir vasitələri ilə
yaradır:
Bir şəhərdə,
Bir məhlədə
doğulduğum,
Dəcəlliyi
ucbatından
Hər
gün saçını yolduğum...
Bəlkə
özüm də bilmədən
Acı,
şirin
xatirələr yaşatdığım əski dostum...
Əlçatmaz uşaqlıq illərinin nişanəsi
olan əski dostun əlində indi məktəb
çantası yox, silah vardı. O yeniyetmə oğlan görən nə
vaxt böyüyüb əsgər olmuşdu? Müəllif Vətənin
keşiyində duran qəhrəman gəncin - keçmiş sinif yoldaşının cəsarəti,
hünəriylə öyünür:
İllər
sonra
Cəbhəboyu
xəbərlərdə gördüm səni -
Qürur
duydum, bilirsənmi?..
Qoruyurdun
bu Vətəni!
Qarabağdan duyulurdu indi səsin.
Savaşın
haqq savaşıydı,
Fənnin - həyat həndəsəsi.
Dostunun
şəhidlik məqamına ucalmasını qələmə
aldığı kövrək misralar gözlərimizi
yaşardır:
Sonra səni
ekranlardan...
xiyabanda
gördüm, dostum.
Gülə-gülə bir mərmərə həkk
olmuşdun.
Çiçəklərlə
bəzənmişdi dörd bir yanın...
Bu soyuqluq
şaxta kimi
vurdu məktəb
illərini.
Şairin
poetik fəlsəfəsində Qarabağ və onun baş
tacı Şuşanın adı qızıl hərflərlə
keçir:
Şuşa
- bir əsgərin itirdiyi qol,
Şuşa
- bir şəhidin tökdüyü qandır!
Şuşa
- namusunla keçəcəyin yol,
Şuşa
- bu yol üçün keçdiyin candır!
N.Şıxlı döyüşən əsgər və
zabitlərimizə - igid qartallara duaçı olmağa,
hamımızı birləşərək savaş
sınağından "əla" qiymətlə
çıxmağa səsləyirdi. Qələbə
müjdəmizin ildırımtək çaxacağı,
yeri-göyü aydınlaşdıracağı vaxta-vədəyə
sanılı günlər qaldığını həssas
şair ürəyi hiss etmiş, bu
qarşısıalınmaz arzunun həmən gerçəkləşəcəyini
duymuşdu.
"Şuşa
qalası" şeirində müəllifin mənfur erməni
quldurlarını məhv etmək,
işğalçıları torpaqlarımızdan qovub
çıxarmaqla bağlı
çağırışları, səslənişləri
çox realdır:
Tanrım,
bir açar ver açaq
Qıfıllı
qalmış Qalanı!
Kəm
baxacaq yüzlərinə
Bir məzar
olmuş Qalanı!
Bir
danüzü xəbər çata:
Ordumuz
almış Qalanı!
Qaçanı
qaçmış yağının,
Yerlə
bir olmuş qalanı!
Şair möhtəşəm Qələbəmizə məhz
payızda qovuşduğumuz üçün əslində əvvəllər
elə də xoşlamadığı bu fəsli indi sevib əzizləyir,
"Zəfər mövsümü" adlandırır. Zəfər günlərində
- 2020-ci ilin noyabrında yazılmış "Şuşada
yağış var" şeirinə diqqət yetirək:
alqışdan, duadan doğulan, uzun illərin həsrətini
kürüyüb atan yağış nur üzlü şəhidlərimizə
göz yaşı tökür, həm də vəhdətimizi,
Qələbəmizi vəsf edir:
Şuşada
yağış var, Şuşada yağış...
Nur üzlü şəhidə göz yaşı
tökür.
Yuyulur
şəhərdən illərin kiri...
Torpaqlar tərtəmiz qayıdır bizə.
Bu yerlər
- ərlərin baş qoyan yeri!
Biz
artıq dönmüşük öz elimizə!
Nilufər xanımın Ağdamın azadlığa
qovuşmasına həsr olunmuş "Salam olsun!" adlı
möhtəşəm şeiri "Qarabağ dastanı! 30 ilin həsrəti
- 44 günün Zəfəri" toplusunda yer alıb. Qeyd edim ki, kitabın ideya müəllifi AYB-nin sədri,
Xalq yazıçısı Anar, redaktoru və ön
sözün müəllifi isə tanınmış
şair-publisist Rəşad Məciddir. Şeirdə
oxuyuruq:
Salam
olsun,
mənim
Şəhid,
mənim
Qazi torpağım!
Ər
qeyrətli, qız ismətli
mütəvazi torpağım!
Salam
olsun,
Bu zəfərə
canlı şahid torpağım!
Haqqında bəhs etdiyimiz bu döyüşkən
şeirlər yurdcanlı el qızımızın, doğma məmləkətinin
uğurları üçün uşaqtək sevinən,
ruhlanan, çağlar təbi ilə yazıb-yaradan,
sükançısı, yolgöstərəni Ali Baş
Komandanımız olan Zəfər savaşımızı tərənnüm
edən Nilufər Şıxlının Vətən
sevdasından barınan bədii nümunələridir. Nilufər xanımı
qalibiyyət ruhlu poetik nümunələr yaratmağa sövq
edən isə
onun Vətən sevdasıdır!
Zemfira Məhərrəmli
Ədəbiyyat qəzeti.- 2023.- 1
aprel.- S.28-29.