Sətirlərdən boylanan örnək
alim ömrü
Təəssürat
Ehtiyat təkəri olan maşın uzaq gedər. Bu fikri sənət
aləminə ötürsək, "ehtiyat təkər"
söz birləşməsi mütaliə mənasına gələr.
Mütaliə istedad sahibinin erudisiyasının
inkişafına kömək edir, söz-fakt ehtiyatını
genişləndirir. Belələri məxəzlərə
müraciət etməklə şəxsi fikrini şübhədən
uzaqlaşdırır, daha keçərli, daha kəsərli
qılınca çevirir. Azərbaycan
söz sənətində belə örnəklər var. Bu
yolun yolçularından biri də yaxşı
tanıdığım, sənətinə qədərincə
bələd olduğum şair-publisist Sərvaz
Hüseynoğludur.
Onun şairliyi bir ayrı yazının mövzusudur. O, həm də yaxşı
təhlilçi, orijinal, seçimli portret
ustasıdır. Yeni kitabını hasilə gətirənə
qədər o, artıq beş dəfə
bu ağır imtahandan uğurla çıxıb. Sərvaz sözlə kimlərin, hansı
tanınmış şəxsiyyətlərin elmi-ədəbi
portretlərini çəkib? Xalq
yazıçısı Anarın, xalq şairi Sabir Rüstəmxanlının,
tənqidçi-ədəbiyyatşünas, elmlər doktoru
İmamverdi Əbilovun, əməkdar incəsənət
xadimi, şair Ənvər Əhmədin və əməkdar
elm xadimi, professor Qəzənfər Paşayevin.
Beşinci
kitabın adı həm də qəhrəmanın kimliyindən
xəbər verir: "Ömrün Qəzənfər
Paşayev modeli". Nəfis şəkildə
nəşr olunan bu kitab "Elm və təhsil" nəşriyyatı
tərəfindən oxuculara
çatdırılmışdır.
Məşhurlar haqqında yazmaq çətindir; o
cümlədən dünyəvi elm adamı olan Qəzənfər
Paşayev haqqında. Anar onun daşıdığı elm yükünün
ağırlığını ortalığa belə qoyur:
"Qəzənfər müəllimin ədəbiyyatşünaslıq,
folklorşünaslıq sahəsində səmərəli fəaliyyəti,
klassiklərimiz və çağdaşlarımız barəsində
qiymətli məqalələrini mən də bilirəm, ədəbi
ictimaiyyətimiz də bilir, o özü də bilir".
Akademik Tofiq Hacıyev onun əsas fəaliyyətini qardaş
ellərə bağlayır: "Qəzənfər müəllim
"Kərkükşünaslıq adlanan elm sahəsinin
banisidir". Pr. Dr. Süphi Saatçı daha dərinə
enir: "Özü və sözü hər zaman candan olan
Paşayev türkmanların könlündə taxt qurmuş
bir sultan kimidir".
Bu seçmələr Sərvaz Hüseynoğlunun
Q.Paşayevə həsr etdiyi misalların bir qismidir. Müəyyən
həyəcan olsa da, geri çəkilmək üçün
səbəbli xof yoxdur. Kitab müəllifi
hansı məsuliyyəti üzərinə
götürdüyünü yaxşı dərk edir.
Onun da qəhrəmanı haqqında geniş
açıqlamalarını sonraya saxladığı
yığcam qənaətləri var:
"Vətəndaş
kimi bənzərsizdi;
İnsan
kimi peyğəmbəranədi;
Ailə
başçısı kimi örnək olanlardandı;
Dost kimi
dostdu, sədaqətlidi;
Qədirşünaslıq
abidəsidir!".
Həzrət
Əlinin tələbini qəbul etdiyi üçün
aşırı tərifdən çəkinməyib:
"Əgər tərifləyirsənsə, o halda
isbatını, dəlilini də gətir...".
Mövzudan istifadə edərək hörmətli
folklorşünas alimimiz Qəzənfər Paşayev
haqqında bir qələm ağzı da mən demək istəyirəm. Sovetlərin
qanlı diktatoru Stalin öləndən sonra (1953) tədricən
ictimai-siyasi, elmi-ədəbi sahələrdə yumşalma
başladı. "60-cılar" termini də
bununla bağlı meydana gəldi. Yumşalmanın ilkin
mərhələsində öz sahələri üzrə iki
imza sahibi - biri xatirə-məlumat janrında yazan qocaman
yazıçı Manaf Süleymanov, o birisi gənc folklor tədqiqatçısı
Qəzənfər Paşayev qarşısıalınmaz bir
sürətlə gerçəyin sorağında olan oxucu qəlbini
fəth etdi. M.Süleymanov "Eşitdiklərim,
oxuduqlarım, gördüklərim"lə XX əsrin əvvəllərində
başda Zeynalabdin Tağıyev olmaqla neft Bakısının
milyonçularını yenidən kəşf etdi. İkinci imza sahibi Qəzənfər müəllim
isə İraqda tərcüməçi işləyərkən
qədim səyyahlar kimi, obrazlı desək, bizə məlum
olmayan torpağı, toplumu, ölkəni tanıtdı.
O, oxucu əlindən yerə düşməyən
"Altı il Dəclə və Fərat çayı sahilində"ni yazmaqla gözümüzün zülmət pərdəsini
yardı və bizə anlatdı ki, İraqda özünün
dili, mədəniyyəti, şifahi ədəbiyyatı olan,
canı canımızdan, qanı qanımızdan rişələnən
"Türkman" adlı böyük bir toplum var. Bunları
deməyə bilməzdim. Kitab müəllifi bu
barədə irəlidə ətraflı
danışacaqdır. İndi isə
qayıdaq Sərvaz Hüseynoğlunun nəhəng
folklorşünas-alimimiz Qəzənfər Paşayev
haqqında yazdığı isti, səmimi, faktlarla zəngin
olan kitabına.
"Ömrün Qəzənfər Paşayev modeli"
8 bölümdən və 3 əlavə yazıdan ibarətdir. "Candan əziz
ustadımız" bölümü giriş xarakterlidir.
Bu bölüm oxucunu ölkəiçi və
dışı miqyasında tanınmış
folklorşünasın - əməkdar elm xadiminin daha
sanballı uğurlarına şahid olmağa hazırlayır.
"Bütün
yaxşılara salam olsun"
bölümü daha çox müəllifin özü ilə
bağlıdır. Burada ətrafı
işıqlandırmaq məqsədi əsas yer alıb.
Xeyirxahları, yaxşıları əyani faktlarla təqdim
etmək üçün müəllifin - zəhmətkeş,
halal bir qələm adamının iqtisadi məngənədə
boğulması kimin kim olduğunu ortaya
qoymaq üçün gərək olub. Yaxşıların təmənnasız,
kömək əli uzadılmasaydı, Sərvaz zamanında
Bakı kimi bir şəhərdə ev
sahibi (içinin avadanlığı ilə birlikdə) ola
bilməz, kitablarının nəşri asanlaşmaz,
müalicəyə möhtac olan övladının bunca
sağlamlığı qayğısına qalınmaz, təmtəraqlı
yubiley tədbiri baş tutmazdı. Bu işlərdə
kömək əli uzadan, sərmayəsini əsirgəməyən,
nüfuzundan istifadə edən yaxşıların qədirbilənliklə
adı çəkilir. Əlbəttə, bu
yaxşılar sırasının başında ilk təşəkkür,
ilk salam Qəzənfər Paşayevə
düşür.
Kitabın
"İraq bizə iraq deyil" bölümündə oxucu
İraqı bizə iraq etməyən bir
kişi haqqında məşhurların maraqlı fikirlərinin
şahidi olur.
Görkəmli
İraq alimi Mahir Naqib: "Bir zamanlar tək, vahid torpaq
halında olan Kərkük və Azərbaycan indi iki ada
halına gəlmişdir. Bu gün bu iki
adanı bir-birinə bağlayan körpünün memarı Qəzənfər
Paşayevdir".
Akademik
İsa Həbibbəyli: "Qəzənfər Paşayevin Azərbaycan
aşıq sənətinə, İraq-türkman ədəbiyyatına,
Kərkük ləhcəsinə həsr olunmuş əsərləri
elmdə böyük mənəvi borcu necə yüksək səviyyədə,
hansı ürəklə, təmənnasız niyyətlə
ciddi şəkildə və məsuliyyətlə yerinə
yetirməyin örnəkləridir".
Xalq
yazıçısı Elçin: "Qəzənfər
Paşayev sadəcə ədəbiyyatşünas, yaxud
dilçi, yaxud publisist yox, sözün geniş mənasında
ədibdir və bu ədibin
yaradıcılığını səciyyələndirən
başlıca cəhətlərdən biri onun qələminin
səmimiyyətidir - nə yazırsa, səmimi yazır, sevərək
edir, onda "zorən-təbib"lik yoxdur".
Xalq
şairi Sabir Rüstəmxanlı: "Kərküklə
Bakı arasındakı birliyin möhkəmləndirilməsi
sahəsində gördüyü işlər, folklor
sarayında yaratdığı "İraq-türkman
folkloru" guşəsi, öz hesabına nəşr etdirdiyi
kitablar, xəstələrə, ədəbiyyat adamlarına əl
tutması ona gənc yaşlarından bir ağsaqqal hörməti,
şöhrəti qazandırmışdır".
Akademik
Nizami Cəfərov: "Qəzənfər Paşayev bizim
alimlərimizin içərisində, bəlkə də, ən
çox iş görən və ən təvazökar tədqiqatçılardandır.
O, böyük bir institutun görə bilməyəcəyi
işi görmüşdür".
Seçmələr başqa məşhurların qiymətləndirmələri
ilə davam etdirilir. Əlavə olaraq nə deyəsən ki, sənin də
sözlərin bu sırada yer ala bilsin...
Sərvaz kitabının bu bölümündə qəhrəmanının
yetkinlik dövrünə yetənəcən müşayiət
olunan suçlu-suçsuz kövrək xatirələrindən
hissləri coşduracaq dərəcədə söz
açır.
Oxuyun, maraqlıdır.
"Qəlb naxışlı bir lövhədir". Müəllif
kitabının bu bölümündə Qəzənfər
müəllimin elmi tutumu ilə şəxsi keyfiyyətlərinin
paralelliyini davam etdirir. Sərvazın qələm
yolunda çox güclü bələdçiləri var. O, bu
dəfə "Şəfa əl Əsrar" əsərinin
müəllifi Seyid Yəhya Bakuviyə müraciət edir.
Bakuvi də peyğəmbərimizin (s.ə.s) kəlamlarını
yada salır: "Bir saatlıq elmlə məşğul olmaq
bir illik ibadətdən üstündür" demişdir. "Dəmirdən atəş
çıxdığı kimi, elmdən də mərifət
nuru çıxar". Bu fikir yüzdə-yüz
Qəzənfər Paşayevə də aiddir. Sərvaz
olmuş bir əhvalatı yada salır - qəhrəmanın
dilindən: "1960-cı il idi. Bizim institutda
Süleyman Rəhimovun 60 illiyi qeyd olunurdu. Təntənəli
şəkildə. Özü gəlmişdi.
Rəsul Rza, Nəbi Xəzri də tədbirdə iştirak
edirdilər...".
Həmin mərasimdə Qəzənfər Paşayev tələbələr
adından təbrik nitqi söyləyir və çox bəyəndiyi
"Saçlı" romanını 1947-ci ildə
oxuduğunu bildirir. Nəbi Xəzri yığıncaqda guya gənc natiqin səhvini
düzəldir: "Saçlı" 48-ci ildə çap
olunub". Mübahisə yaranır, tələbə
Qəzənfər nüfuzlu şairin yanlış mülahizəsinə
təslim olmur. Sonda S.Rəhimov
aydınlaşdırıcı mövqe sərgiləyir.
O, tələbənin düz dediyini bildirir. Rəsul Rza həqiqətin
qələbəsindən razı qalır və deyir: "Bu
oğlandan nəsə çıxacaq...".
Zaman irəlini görən şairin
sözünü təsdiqlədi. Rəsul Rza da, Qəzənfər
Paşayev də İraqda oldular, türkmanların məişətini,
folklorunu aradılar və birlikdə "Kərkük
bayatıları" kitabını yazıb çap etdirdilər.
Bakuvi demişkən, elm, mərifət
insanlıq nuruna xidmət etdi.
Bu yolla irəliləyən
fədakar alim Azərbaycan Prezidenti İlham Əliyevin 5 noyabr
2018-ci il tarixli Sərəncamı ilə
qiymətini aldı: "Azərbaycan Respublikasında ədəbiyyatşünaslıq
sahəsində səmərəli fəaliyyətinə
görə Qəzənfər Məmməd oğlu Paşayevə
"Əməkdar elm xadimi" fəxri adı verilsin". Qədirbilənlik Qəzənfər müəllimi
yeni uğurlara ruhlandırdı.
Kitabın "Köhnə daxmaların tirləri
kimi" bölümündə ahıl bir yetkinin
uşaqlığını qoyub gəldiyi ata evinə
qayıdışı xatirələrə
bükülmüş kövrək hisslərlə təsvir
olunur. Həzinlik müəllifi də tərpədir, yerinə
və vaxtına çəkib, o da öz xatirələrini
yada salır. Bu xatirələr oxucuya
ötənlərlə əlaqəni üzməməyə səslənişdi.
Bütövlüyü qoruyanda şəxsiyyət
də bütöv olur.
"İnsanı duymaq istedadı"
bölümündə yaxşı əməllərini cəmiyyətə
əmanət edib dünyasını dəyişənləri
Qəzənfər müəllimin dönə-dönə yad
etdiyi önə çəkilir. Bu sırada unudulmaz Bəkir Nəbiyevin,
Yaşar Qarayevin, akademik Vasif Məmmədəliyevin, kərküklü
alimlərdən Əta Tərzibaşının,
Əbdülvahid Küzəçioğlunun, Sinan Səidin,
Mövlud Tahanın, Əbdüllətif Bəndəroğlunun,
görkəmli şairlərimiz Hüseyn Kürdoğlunun,
xalq şairi Zəlimxan Yaqubun, ədəbiyyatşünas alim
İmamverdi Əbilovun, şair Rasim Kərimlinin, professor Zeydulla
Ağayevin, Aşıq Aydın Çobanoğlunun və s.
adları yer alır.
Qəzənfər müəllim
yaxşılığı sənət səviyyəsinə
qaldıranları əyalətlərdə də arayıb
tapır. Hələlik ayaq üstə olan gəncəli Qərib
Mehdinin də Qəşəm Nəcəfzadə və Sərvaz
Hüseynoğlu kimi istedadların üzə
çıxmasında çəkdiyi zəhmət onun diqqətindən
yayınmayıb. Açığını
deyim ki, bu sanballı kitabda adımın çəkilməsi,
"Sərvaz mənim qabarlı əllərimdi" deyimimin
xatırladılması məni riqqətə gətirdi. Q.Paşayev bununla demək istəyir ki,
yaxşılığın ayrıca paytaxtı yoxdur. O,
hər yanda özünü göstərməlidir. Yaxşılığı da daha yaxşı
olanlardan öyrənib əxz etməliyik. Kitab müəllifi
necə də gözəl deyib: "Yaxşılıq yeganə
libasdır ki, heç vaxt köhnəlmir" (Henri David Toqo)
düşüncəsi büsbütün Qəzənfər
müəllimin boyuna biçilib".
Kitabın yeddinci bölümü "Alim kimi
alim..." adlanır. Sərvaz bu ağır, "fil yüklü" zəhməti
göz önünə gətirir:
"Bütöv
bir insan ömrü gərəkdir ki, 430 səhifəlik
"İraq-türkman nağılları" kitabını
tərtib edəsən, ön sözünü, şərhlərini
yazasan, lüğətini tərtib edəsən...
Qəzənfər müəllim təmənnasız
olaraq bu işi görüb. O kitabı öz şəxsi vəsaiti
ilə nəfis tərtibatla çap etdirib... "Elçin
haqqında düşüncələrim"ə imza atıb.
Bir insan
ömrü lazımdır ki, böyük fransız
yazıçısı Aleksandr Dümanın (Ata) "Qafqaz səyahəti"
kitabının Azərbaycanla bağlı fəsillərini
böyük şövqlə, vətəndaşlıq qeyrəti
ilə dilimizə çevirib (Həmid Abbasovla birgə) bu qiymətli
kitaba ön söz, çoxsaylı şərhlər yazmaqla
40 min nüsxə ilə nəşr etdirəsən".
Müəllif
alim tərəfindən görülən işlərin
qürurverici siyahısını davam etdirir: Benetin "Necə
yaşayasan, yüzü haqlayasan", Aqata Kristinin "Mavi
qatarın sirri" əsərlərini dilimizə tərcümə
edir. Sonra 760 səhifəlik "Nostradamusun
möcüzəli aləmi" kitabını şərh və
yozumlarla, etibarlı dəqiqləşdirmələrlə
yazıb, yüksək tirajla nəşr etdirir. Qəzənfər müəllim bütün bunları
təmənnasız zəhməti hesabına bacarıb".
Sərvaz bitib-tükənməyən
siyahısını yekunlaşdırmağa tələsmir. O, yazır: "Rusca-ərəbcə
danışıq" kitabı, "Kərkük dialektinin
fonetikası" (monoqrafiya), "İraq-türkman folklorunun
janrlar sistemi" (rusca monoqrafiya), "İraq-türkman ləhcəsi"
(monoqrafiya, ortaq), "Nəsimi - haqqında
araşdırmalar" (monoqrafiya, Tehran), "Dilimiz -
varlığımız" kimi fundamental kitablar onun
yaradıcı əməyinin bir qismini təşkil edir. Hər biri 300-700 səhifədən ibarət olan
21-dən çox toplunun tərtibçisi, ön söz
müəllifi (və naşiri) Qəzənfər müəllimdir.
Bu sırada "Kərkük folklor
antologiyası", sanballı "İraq-türkman poeziya
antologiyası" (iki cilddə), "Azərbaycan folkloru
antologiyası. İraq-türkman cildi"
(Ə.Bəndəroğlu ilə birlikdə), "Qoca Azaflıyam"
kitablarının və 8-dən çox portret-kitabın
müəllifidir".
Sərvaz Hüseynoğlunun "Ömrün Qəzənfər
Paşayev modeli" kitabı faktlarla o qədər zəngindir
ki, bir qəzet məqaləsində bunların
hamısından söz açmaq, sadəcə,
qeyri-mümkündür. Folklorçunun portretinə elə
folklorun özündən bir rəng qatmaq, məncə, yerinə
düşərdi. Qəzənfər
müəllimin əhatəsində olduğu möhtəşəm
imzaların sayrışmasına nəzər yetirəndə
Aşıq Ələsgərin bir misrası xatırlanıb.
Özünə öndə yer eləyir: "Dörd
yanında yoldaşları; Azərbaycan xanı kimi".
Kitab müəllifi Qəzənfər müəllimin
alimliyindən geninə-boluna söhbət açsa da, yenə
onun xeyirxahlığını ikinci sıraya keçirə
bilmir. "Mərifət elmində dolu gərəkdir".
Bu misra da Aşıq Ələsgərə məxsusdur.
Fikir Paşayev modeli ilə eyniləşir.
Dədə Ələsgərin bir deyimi də yadıma
düşdü: "Alimin elmilə helmi yarıdı". Sərvaz bu yarılığı, bərabərliyi
sonacan gözləyir. O, xeyirxahlıqdan dönə-dönə
söz açır. Ona görə ki, bu əməl
alimin yaradıcılığında vacib faktordur, xüsusilə
bu günlərdə.
Sərvaz minnətdarlıq hissilə
xatırlamalarında anladır ki, o, bir qələm sahibi kimi
yaxşılıqların hesabına mövcuddur. Qəribə
də olsa, bu xeyirxahlıq qatarının ilk tərpənişi
"yarımstansiya" olan Qərib Mehdidən
başlayır. Sonra bu qatar
böyük "stansiyalardan" - Anardan, Elçindən
(Əfəndiyev), Sabir Rüstəmxanlıdan, Nizami Cəfərovdan,
Qəzənfər Paşayevdən və s. gəlib
keçir. Alimin xeyirxahlığı onun əməlinin
möhürüdür. Yeri
düşmüşkən, mənim də imzamın indiyədək
ədəbi cameədə görünməsi 15
kitabımı təmənnasız nəşr edən
alim-şair, professor Elçin İsgəndərzadə ilə
bağlıdır.
Sərvazın gücü öz fikirlərini, xəzinələrindən
misallar çəkdiyi mürşüdlərin fikirləri ilə
müqayisələndirməkdə, ortaq məxrəcə gəlməkdədir. Kitabının
"Hər kəsi bir yoldan götürürlər"
bölümündə də dediklərimizin şahidi oluruq.
Müəllif sitat gətirir və bu sitatı öz qənaətinə
qovuşdurub ümumiləşdirir:
"Yaqub
Çərxi həzrətlərinin xəlifəsi mövlana
Zahid Bədəxşaninin mürşüdü olmuş,
daxili və zahiri elmlərin xəzinəsi olaraq tanınan
Übeydullah Əhrarın etiraflarıdı: "Mən bu
yolu təsəvvüf kitablarından deyil, xalqa xidmət sayəsində
əldə etdim. Hər kəsi bir yoldan
götürdülər. Məni də xidmət
yolundan götürdülər. Xeyirli, xoşxasiyyət
olan hər kəsə xidmət göstərərəm..."
Bu müdrik kəlamın, mötəbər
dünyagörüşün fikir aydınlığında
göz önünə gətirirəm Qəzənfər
müəllimi. Səbəbi bütün
uğurlarını el-obaya,
tanıyıb-tanımadığı insanlara, elmin, mədəniyyətin
inkişafına, deməli, xalqa xidmət sayəsində
qazanan bir insan olmasıdır".
Sonuncu
bölümün də adı maraqlıdır: "O
adamları sevirəm ki...". Sərvaz
Hüseynoğlu kitabına daha bir yarımbölüm əlavə
etmişdir: "Ustadla ürək söhbəti". Bu əlavə də oxucu tərəfindən maraqla
oxunur.
Doqquzuncu bölümün fikir mərkəzində eyni
problem dayanır. Əsl elm adamı necə
olmalıdır? Bu əzəli və əbədi
sual Qəzənfər müəllimin yaradıcılığı
fonunda izlənməsi davam etdirilir. Sərvazın
fikri aydındır. Bununla belə, gəldiyi
qənaətin təsdiqini ustadlarda - Zərdüştdə və
Nitşedə, Baulo və Babur şahda, Nizami Cəfərov və
Yaşar Qarayevdə... tapır. Hüseyn Kürdoğlu
da gözəl deyib:
Hər papaqlı
ər olmaz,
Nərə çəkər, nər olmaz.
Xan olar,
sultan olar,
Ancaq Qəzənfər olmaz.
Professor
Yaşar Qarayev bu fikrin elmi dəyərini açıb:
"Bizim üçün İraq Kərbəla və
Füzulidən başladığı kimi, Kərkük də
Qəzənfər Paşayevdən başlayır". Bu elmi ucalıq nəyin bahasına qazanılıb?
Bu suala cavab vermək fikir, müşahidə və
oxu bolluğuna malik olan Sərvaz üçün çətin
deyil. O yazır: "Qəzənfər Paşayevin
yaradıcılığı, bütövlükdə bu vacib
meyar və şərtlərin polad məntiqindən gəlir. İstedad, ağıl və zəhmətkeşlik onun
yaradıcılığının harmoniyasını şəkilləndirən
faktordur. Örnəyi çoxşaxəli
yaradıcılıq nümunələri, cild-cild
kitablarıdır".
Bu möhtəşəm uğurun qazanılmasında, əlbəttə,
istedad və zəhmət əsas yer tutur. Kitab müəllifi
bu fikri bir daha isbatlamaq üçün örnək olan imza
sahiblərinin adlarını çəkir. Birini də mən əlavə edirəm - iyirminci əsrin
Dədə Qorqudu - Dədə Ələsgərin
adını. Dədə qazandığı söz-hikmət
yükünün şərtlərini açıqlayır:
"Zəhmətdə zəhri-həlail, ləzzətdə
baldı yüküm". İstedad öz yerində.
Gərək ağır, acı zəhmətə qatlaşan
ki, nəticədə bal şirinliyinə
nail olasan.
Özünü görmək də bir xoşbəxtlikdir. Böyük
folklorşünas alim, professor, əməkdar elm xadimi Qəzənfər
Paşayevin əvəzolunmaz elmi kimliyini hamı bilir, xalq
yazıçısı Anarın yerinə düşən
sözü ilə desək, hətta bunu o, özü də
bilir.
Özünü görmək, sükanı düz
tutmaqda adama kömək olur. Bu məziyyət uzun məsafələr
qət edən yolçuya xeyirxahlıq və ədalətlilik
qanadları bəxş edir. Qəzənfər
Paşayev modelində olduğu kimi.
Mart,
2023-cü il
Qərib Mehdi
Ədəbiyyat qəzeti.- 2023.- 15 aprel.- S.18-19.