Yuxu həsrəti
Yataq dustağıydı atam çoxdandır,
səhhət böhranları
kəsdi kələyin.
Yanından bir an da ayrılmadım ki,
bəlkə, az yaşımla, uşaqlığımla
axır utandıram zalım fələyi.
Səhəri açamaqdan mən
dirigözlü,
ölüm əzbərimə
döndü - şifahi.
yuxusuzam, yuxusuzam, İlahi.
Öldü atam, əl götürdü dünyadan,
əcəl gəlib
öz payını apardı.
İntizarım yollara cığır
saldı,
atı öldü xoş soraqlı çaparın.
Mənsə onu ha gözləyə-gözləyə
pərdə kimi sıyırmışdım sabahı.
Yuxusuzam, yuxusuzam, İlahi.
Mən məhbusdum dörd divar arasında
saat yatdı, əqrəbləri lilləndi.
Elə susdum, elə susdum, Xudaya,
sükutumdan bütün
lallar kefləndi.
Yamsıladım göz qırpmayan Allahı.
Yuxusuzam, yuxusuzam, İlahi.
Çatdı axır səadətin
növbəsi -
mən sükutu qovdum evdən, eşikdən.
Gah ağlayır, gah kiriyir, gah dinir,
oğlum yatmır,
- səsi gəlir beşikdən.
Öləziyib daha yatmaq tamahım...
Yuxum gəlmir, yuxum gəlmir, İlahi...
Nigaranlıq dalanı
Həbsxana önündə övladından
xəbər gözləyən ananın
dilindən
Elə bil min üzdən asılıb sükut.
Dərdlər lal eləyir hər cür adamı.
Sadə
suallara vermirlər cavab -
başıma uçulur
sözlərin damı.
Deyirəm "oğluma haçan görərəm?"
Növbətçi nədənsə baxmır
üzümə.
İşıq sürətiylə uçan
sözlərim
qanadını çırpır
yanan köksümə.
Qapıdan keçirlər bir
başqaları,
vəsiqə göstərir,
verirlər sənəd.
Ümidim
növbədə ən
axrıncıdı
burda dörd yanıma dərdlərim sərhəd.
Yemək
gətirən kim, məktub verən kim -
çöldəki arzular axır içəri.
Tikanlı məftilə qonan
göyərçin,
mənim nəfəsimi
apar içəri.
Deyirlər get evə, cavab
biləndə
biz sizə zəng edib verərik xəbər.
Nə bilsin analar verdiyi
südün
iziylə övladın
ardıyca gəzir.
Söykəyib alnımı daş
məhəccərə
gələnə-gedənə baxıram
indi.
Mənim
dərdlərimi aşmış
bədbəxtlər
qara gündə belə bir təsəllidi.
Şalımın ucunu çeynəyərək
mən
xısın ağlayıram
içimdə yenə.
Övladıma guya yaxşı
baxırlar
burda bir xəbəri qıymırlar
mənə.
Qapı
açılanda dərhal
bir xəbər
küçəyə sıçrayır,
təpilir çölə.
Bir tikə xəbəri öz arasında
yüz nagüman ana bölür min yerə.
Tənhalıq növbəsi...
Tənhalıq yazılıb sənin
alnına,
Öyrəş taleyinə, bəxtə yad olma.
Bəs elə özünə, özünlə
yetin.
Pıçıltıya çevril, ah-fəryad olma.
Tənhalıq yazılıb sənin alnına.
Keçdin adamlardan yollar misalı,
Heç kəs olammadı dayanacağın.
Min yerdən min adam
od gətirsə də
Göz yaşıyla
söndü yenə ocağın.
Tənhalıq yazılıb sənin alnına.
Gəlir,
qonaq gəlir, gəlir, dost gəlir,
Evin hənirlənir
doğma nəfəslə.
Sonra ulduz kimi axır
adamlar,
Qalırsan boşluğun göy qübbəsiylə.
Tənhalıq yazılıb sənin alnına.
Bir ucdan çoxalır dost-qardaş
sayı.
Ətrafda elə hey sıra sıxlaşır.
Hər şey bir adamlıq, hər yan bir
yerlik.
Başına dar dünya - balacalaşır.
Tənhalıq yazılıb sənin alnına.
Həmişə oyaqdır xatirələrin
Keçmişə bağlısan, dünənə
sirdaş.
Başından barı sən fikiri qovma.
Qoy orda var olsun yenə
yar-yoldaş.
Tənhalıq yazılıb sənin alnına.
Səni
görən gözlər
azadıqca hey
Hər şeyə
durmadan sönür həvəsin.
Divarlar canına hopdurubdurlar
Səni dörd bir yandan
çağıran səsi.
Tənhalıq yazılıb sənin alnına.
Adamlar dönürlər xarabalara
Uçulur içləri, qalır adları.
Sənsə xatırlatdın xarabalıqda
Əl açıb
dilənən "qaraçıları".
Tənhalıq yazılıb sənin alnına.
Hər kəs öz ömrünü danışmaq
istər,
Gərəkdir sənə də qulaq yoldaşı.
Tənhalıq lap səni daşa
döndərib.
Yonan illər
isə - heykəltəraşın.
Tənhalıq yazılıb sənin alnına.
Gözəl xanımların
qocalması...
Nədənsə heç qəbul
edə bilmirəm
gözəl xanımların
qocalmasını.
Boynunun altında şırım
qırışı
dəbli şallar
ilə sarımasını.
Qabaran damarlar əlin üstündə
sanki qocalığın
xəritəsidir.
Alaca gözlərin altında tuluq -
"Geriyə yol
yoxdur" - işarəsidir.
Enib dik dabanın göydələnindən
yastı dabanların
zirzəmisinə.
Sözlərə işvəylə zinət
vurmurlar,
əda od ələmir səs zəmisinə.
Kənar
baxışları sezmirlər
daha
itir duyumları, itir hissləri.
Hamımız bir bezin qırağıyıqmış, -
daha ayırmırlar
yaxşı-pisləri.
Boyasız dırnaqlar qalınlaşaraq
hamısı qayıdıb
öz rənglərinə.
Min cür saç rəngindən qisas almaqçün
yaxşı fürsət
düşüb ağın
əlinə.
Çoxdan xəyal kimi çəkilibdirlər
bir vaxt hər görüşə
gül gətirənlər.
Qocalar evində nərd oynayırlar
masaya haçansa ləçək səpənlər.
Hərdən cavanlığı salaraq
yada,
şaqqanaq çəkirlər
yenə ucadan.
Ürəkdən gəlməyən gülüş
tez sönür
sanki sısqa tüstü çıxır
bacadan.
Töküb şəkilləri qarşılarına
bəzən özlərinə
çəkirlər həsəd.
İtmiş gözəlliyi kim xatırlasın?
Qocada yaddaş
yox, cavan nabələd.
Qocalıq azadlıq verir onlara.
gözəllik məhbəsmiş,
gözəllər məhbus.
Bugünkü ağ saçlı qadına baxsan
dünənini düşün!
Əfsus, səd-əfsus...
Təftişnamə
Dərs
vermək riyasın qoymuram yaxın,
çoxdandır öyüdlü
nəğmə çalmıram.
Tarix təkrarların
rəqsidir, - baxın.
nəticə çıxarmır,
ibrət almıram.
Uçulur saraylar, dağılır
yurdlar,
silinir ən əziz günlər yaddaşdan.
Əbədiyyət şövqü çəkdirir
avar -
fanilik qərq olur ani təlaşdan.
Bu bilgi dünyası, xəbər əsrində
nə bir zindanban var, nə də ki, dustaq.
"Yeddi qapısı açıq" labrint qəsrində
qarışqa tükücən
azadıq ancaq.
Dəm vurma şöhrətdən,
nə ad, nə namdan
tarixin nəmindən əsrim kiflənib.
Qardaşlar qanıyla dolu bu camdan
sülhün göyərçini
içib, keflənib.
Nə qəbir nişanə qalacaq, nə söz,
su üstünə
yazır hər şeyi qələm,
Sürət əsri - ömür
yeyən bir acgöz
tələsmək ipinə
bağlıdır tələm.
Çox
haqq bir nahaqqın içində azıb
Yanlışdı deyilən, qələtdir hesab.
"Bütün cümlələri
təzədən yazıb"
bütün hesabları
ən başdan sayaq.
Ərşin düyünündən zaval sallanır,
alimlər aludə
bəla vəsfinə.
Sürətə uymaqla calaq olunur
nəfs ağacımız
əsrin nəfsinə.
Qədir
gecəsitək susmaq istədim
dindirdi sükutu səs tamahkarı.
əlimi ruhuma basmaq istədim
pozuldu zikrimin nizam qatarı.
Gözəllik çoxdandır timsalımızda
riya dayağına bərk zəncirlənib
əfsus, surətpərəst
xəyalımızda -
şeytanın üzündə
şər bədirlənib.
Qardaşlıq məsnəvisi
Sevgiyə qucaq açaq
kəndir qollarımızla.
Kölgə salaq kinlərə
qürur ağacımızdan.
Xoşbəxtlik ruzisini
kim ki bölürsə yarı,
ovcunda sayrışacaq
səadət ulduzları.
Hər ağac boy ataraq
böyüdür Rəbb
kölgəsin.
Hər yarpaqla təbiət
verir bizə nəfəsin.
Hər kəs öz nəfəsindən
üfləyərək dünyaya,
nəfsindən min rəng
qatır
bu ağ-qara boyaya.
Göylərin əlindədir Günəş
-
Fələyin şamı.
Sülhün göyərçininin
qanadı - dünya
damı.
Baqi bədəl
Açarlar verir hesabat
kilidləri kiridikcə.
Şam boynudur miskin həyat
qalınlaşır əridikcə.
Qaliblərsə sıralanıb
bir ağ yaylığın fonunda.
Təcrübələr xırdalanır
sınıq ayna şablonunda.
Quş sükutu dimdikləyir
yorğun heykəl
kölgəsində.
Hamı
bir dəfə səsləyir,
Azan isə sonsuz
dəfə.
Fərid Hüseyn
Ədəbiyyat qəzeti.- 2023.- 21
aprel.- S.13.