Lampada yanan qaranlıq
Buzun üstünə basa-basa
Rezin dabanlı ayaqqabımı,
Evə girirəm...
Silkələyirəm başıma yağan xatirələri,
Qarderobdan asıram MƏN-i
Və neçə MƏN-lərin kənarından...
Otağın lampalarını yandırıram,
Yandırıram qaranlıqları...
Lampaları yandırardım
Gecələr gözlüyünü tapa bilməyəndə anam
"İşıqlığa çıxasan" deyərdi...
Anam illərcə gözlüyünü
İşıqlıqda tapmışdı,
Mən isə işıqlığı gələcəyin
Qaranlıq vadilərində axtarıram hələ də...
Baxın!
Dünyanı gözlüyü ilə işıqlandıranın oğlu
Otağını bir lampa ilə işıqlandıra
bilmir...
Gözəllik ilahəsi
Anam sevsəydi də yunanı,
Televiziyada Afina şəhərini
İzləsəydi də,
"Prezidentim" səsləyərdi
məni.
Onu yaşatmaq üçün
Saraylarda, zənn edərdim.
Böyüdüm
Bələdiyyə sədri
Olmaq istəyirdim.
Şəhərin ən gözəl
yerində
Sənin
heykəlini
Usta heykəltəraşlar əlində
Yondurmaq istəyirdim.
Heykəlin altında
"Gözəllik ilahəsi"
Ən məşhur xəttatın
Qələmi ilə yazdırmaq,
Çevrildi dumana.
Kaş heykəltəraş olaydım,
Ya da heç olmasa
xəttat!
Amma təəssüflə
Heç birisi olmadım.
Şair
oldum
Və sənə
Anlada bilmədim sevgimi...
Sevgi quş kimidir
Sevgi quş kimidir, mənim əzizim,
Boş tutsan əlindən çıxıb
qaçacaq.
Bərk
tutsan əlində boğulacaqdır,
Neynəsən, sevgidir, bir gün
uçacaq.
Uçacaq deyirəm, hara uçacaq?
Uçsa da əlini özləyəcəkdir.
Sən əgər vəfasız çıxmasan, gülüm,
Sənin yollarını gözləyəcəkdir.
Özgələr əlində sağlam
qalmaqdan,
Sənin əllərində ölmək
gözəldir.
Özgələr bağında qan
ağlamaqdan
Sənin qəfəsində gülmək
gözəldir.
Sevgilər quş olub, uçmaq istəsə,
Göy üzü
tutular, kölgələr
düşər.
Qarışar sevgilər, biri-birinə,
Göydən yerə min-min bəlgələr
düşər.
Axtar ki, tapasan, sevgi
quşunu,
Minlər quş içində itib-batarsan.
Baxarsan,
göydən bir ölü quş düşür,
Əl açıb
ovcunda onu tutarsan.
Görərsən, sevgindir, qanadı
sınmış,
Ürəyin çırpınar, əllərin
əsər.
Saxlaya bilməsən onu əlində,
Axırda
quş kimi olar can bəsər...
Sevgi quş kimidir, mənim əzizim,
Boş tutsan əlindən çıxıb
qaçacaq.
Bərk
tutsan əlində boğulacaqdır,
Neynəsən, sevgidir, bir gün uçacaq!..
Əli Çağla
Ədəbiyyat qəzeti.- 2023.-
29 aprel.- S.30.