Kamal Talıbzadənin tənqidində ədəbi
refleksiya
Azərbaycan ədəbiyyatşünaslığının
görkəmli nümayəndələrindən
olan Kamal Talıbzadə
bütün şüurlu
həyatını ədəbiyyat
elminə və milli şüurun formalaşmasına
sərf etmiş alimlərimizdəndir. K.Talıbzadənin tədqiqatları
ədəbiyyat tarixinin
və tənqidinin bütün inkişaf yollarını əhatə
etmişdir. K.Talıbzadənin
"Füzuli şeirinin
Azərbaycan romantiklərində
əks-sədası", "XX əsr Azərbaycan romantizmi və M.Hadi", "A.Səhhətin
həyat və yaradıcılığı", "Qorki və Azərbaycan",
"XX əsr Azərbaycan
ədəbi tənqidi",
"Tənqidimiz haqqında
qeydlər", "Ədəbi
irs və varislər", "Sənətkarın
şəxsiyyəti", "Azərbaycan ədəbi tənqidinin tarixi",
"Tənqid və tənqidçilər" və
digər ədəbi-elmi
tədqiqatları milli məfkurə
yaddaşında həkk
olunmuşdur.
Zəngin
faktik materiallar əsasında yazılan
"XX əsr Azərbaycan
ədəbi tənqidi
(1905-1917-ci illər)" monoqrafiyasında
ədəbiyyatdaxili meyil
və cərəyanları,
bədii üslub və ədəbi məktəblərinin qanunauyğunluqlarının
ədəbi inkişafı
birtipli proses kimi deyil, hərtərəfli
proses kimi tədqiq olunur. Monoqrafik tədqiqat əsəri
milli tənqidin tarixinin
yaradılması sahəsində
atılan uğurlu addıma çevrilir.
"Sənətkarın şəxsiyyəti",
"Tənqid və tənqidçilər" və
digər kitablarında
klassik və müasir ədəbiyyatımızın
ədəbi-nəzəri fikrinin
inkişafında xidmətləri
olmuş şəxsiyyətlər
haqqında maraq doğuran məqalə və tədqiqatlar əksini tapmışdır.
Arif Ərdəbili, Saib Təbrizi, Şərəfəddin Həsən
Rami Təbrizi, Nəsrəddin
Tusi, Firidun bəy Köçərli,
Seyid Hüseyn, Abdulla
Sur, Məmməd Arif və digər ədiblərin yaradıcılıqlarının
analitik təhlilləri
aparılır, ədəbi
tənqidimizin bir sıra spesifik xüsusiyyətlərinə toxunulur,
ədəbi fikrin inkişaf qanunauyğunluqları
nəzərdən keçirilir.
Kamal Talıbzadə qələmə
almış olduğu
bu tədqiqat işlərində Yusif Vəziri "açıq
fikirli, qabaqcıl bir yazıçı",
Mirzə İbrahimovu
"həyata, həqiqətə
bağlı sənətkar",
Osman Sarıvəllini "kiçik
həcmli şeirlərlə
mühüm ictimai-siyasi
əhəmiyyəti olan
mövzular ifadə etməyi bacaran şair", İlyas Əfəndiyevi
"ictimai-siyasi problemlərin
realist təsvirini verən
romanlar müəllifi",
Nəbi Xəzri şeirlərini "həyat
və insan haqqında düşüncələr",
M.Ə.Sabirin poeziyasını
"diri ölülərə"
üsyan poeziyası, Məhəmməd Hadi irsini "həyat haqqında düşüncələr
kitabı" adlandıraraq
ictimaiyyətə təqdim
etmişdir.
K.Talıbzadə "Qorki
və Azərbaycan"
adlı monoqrafiyasında
milli ədəbiyyatların qarşılıqlı əlaqə
və təsiri kontekstində tədqiq edilməsi zəruriliyini irəli sürmüşdür.
Ədəbi əlaqələrin
inkişaf tarixinə,
A.M.Qorkinin milli ədəbiyyatımızla əlaqələrinə
diqqət yetirmişdir.
K.Talıbzadənin elmi yaradıcılığının qızğın dövrü
Azərbaycan ədəbiyyatının
sovet dövrünə
təsadüf etmişdir.
Bu elə bir dövr idi ki, milli şüuru yaratdıqları
əsərlərində əks
etdirən, turan və türkçülük
ideyasını təbliğ
edən ədiblərimizin
adlarının çəkilməsi
yasaq olunmuş, "mürtəce", "mühafizəkar",
"pantürkist", "panislamist", "xırda
burjua şairi" adlandırılmışdılar. Bu cür münasibət M.Hadi, A.Səhhət,
A.Şaiq, H.Cavid və digər ədiblərimizin ədəbi
prosesdəki fəaliyyətlərinə
qeyri-obyektiv yanaşılmasına
səbəb olmuşdur.
Qeyri-obyektiv münasibəti milli şüurun doğuşunu
özündə cəmləşdirən
Ə.Hüseynzadə,
Ə.Ağaoğlu, Ə.Topçubaşov
kimi ədiblərin,
"Füyuzat" jurnalının
çağdaş nəzəri
düşüncə müstəvisində
araşdırılaraq tənqid
edilməsində də
müşahidə edirik.
K.Talıbzadə milli şüurun formalaşmasında
xidmətləri olmuş
ədiblərin yaddaşlardan
pozulmaması və tarixdən silinməməsi
üçün, deyilməsi
yasaq edilmiş tarixi faktların ümumi ahəngini pozmadan, ədəbi irsə özünəməxsus
yeni qiymət verə bilmişdir.
Özündə milli şüurun formalaşmasını
və iqtisadi-sosial problemləri əks etdirən "Füyuzat"
jurnalı və jurnalın banisi Ə.Hüseynzadə haqqında fikirləri diqqət mərkəzindədir.
"Füyuzat" jurnalı
ilə yanaşı
"Həyat" qəzetini
burjua istiqamətli mətbuat orqanları adlandırmışdır. K.Talıbzadə bu mətbuat orqanlarını
"burjua" adlandırmış
olsa da, tarixi reallığı nəzərə
alıb, bunun milli kimi oxunulması gərəkdir.
Nizami adına Ədəbiyyat İnustitutunun Yeni dövr
ədəbiyyatı şöbəsinin
əməkdaşları ilə,
1999
K.Talıbzadə XIX-XX əsrdə
yaradılmış əsərlərə
ədəbi tənqid
mövqeyindən yaxınlaşmış,
sovet dövrünə
xas olan ənənəvi münasibətlərdən
imtina etmişdir. Odur ki, K.Talıbzadəni
milli ədəbiyyatşünaslıqda
yeni metodoloji yanaşmanın
banisi kimi qəbul etmək lazımdır.
K.Talıbzadə osmanlaşdırma,
yəni türkləşdirmə
və ümumtürk ideyasının dərinliyini
başa düşərək,
Azərbaycanı ümumtürk
dünyasından ayırmadan
öyrənməsinin tərəfdarı
olan Ə.Hüseynzadəni
qiymətləndirməklə bu məsələyə öz münasibətini də bildirirdi: "Ə.Hüseynzadə müasir
Azərbaycan mədəniyyətini
osmanlılaşdırmaq yolu
ilə inkişaf etdirməyin tərəfdarı
idi... Ə.Hüseynzadə
Azərbaycanı ümumtürk
dünyasından ayırmadan
öyrənməyin tərəfdarı
idi. Onun türkçülük ideyasının
mərkəzində duran
qayələrdən biri
də məhz bu idi və
həqiqətən də,
Azərbaycan xalqının
tarixini, mədəniyyətini
belə kompleks halda öyrənmək daha elmi, daha
obyektiv bir yol idi".
K.Talıbzadə XIX-XX əsrlərdə
yaradılmış əsərlərdə
milli inkişaf yolunun bədii əks edilməsini tənqid obyektinə çevirməyə
nail olur. "Türkləşmək,
islamlaşmaq və müasirləşmək", yəni,
avropalaşmaq ideyalarının
toplusu olan "Füyuzat" və Ə.Hüseynzadə məktəbini də
"Molla Nəsrəddin"
və C.Məmmədquluzadə
məktəbi kimi yeni
dövr Azərbaycanının
ictimai, siyasi, fəlsəfi və ədəbi fikrinin bir zirvəsi hesab edir.
Bir sıra ədiblərimiz
milli inkişaf yolunu ümumtürkçülük ideyalarından kənar, yəni avropalaşmaqda, müasirləşməkdə görürdülər.
Qərbçilik (avropaçılıq)
ideyalarını XIX əsrin
sonu - XX əsrin əvvəllərində Azərbaycan
xalqının milli oyanışında
xidmətləri olmuş
Mirzə Fətəli
Axundzadənin və Həsən bəy Zərdabinin qələmə
aldığı yazılarda
görürük. Akademik
milli ədəbi tənqidin
banisi kimi dəyərləndirdiyi M.F.Axundovun avropaçılıq
ideyalarına toxunaraq vurğulayırdı ki, ədib
"tənqidin Avropanın
fikri oyanmasındakı
rolunu qeyd edərək, eynilə ondan Şərqdə də istifadə etməyə çağırırdı".
K.Talıbzadə Azərbaycan
ədəbi tənqidinin
inkişaf və təşəkkül tarixinin
elmi mənzərəsinin
yaradılması və
ədəbi-estetik fikrin
tarixi köklərinin,
milli ədəbiyyat tarixinin
dərindən öyrənilməsi
üçün qədim
və orta əsr Azərbaycan ədəbiyyatına müraciət
edir. Bu dövrə
aid maraq kəsb edən materialları ədəbi-estetik fikrini tədqiqat obyektinə çevirir. Özəl
milli ədəbi ənənələrin
yaranması və onların milli şüuru
əks etdirmələrinə
diqqət yetirir.
K.Talıbzadənin orta dövr ədəbi-estetik
fikrinin inkişafetmə
yolunun bəzən iki yolla, bəzən
isə üç istiqamətdə inkişaf
etməsini söyləməsi
diqqətdən yayınmır:
"Orta əsr Azərbaycan ədəbi-estetik
fikri əsasən iki yolla inkişaf
etmişdir: orta əsrin professional elmi əsərləri, poetika və estetika risalələri, ədəbi
şərhlər və
təzkirələr, bir
də ki, böyük
söz ustadlarının
bədii əsərləri
yolu ilə". Daha sonra K.Talıbzadə "Ədəbi-estetik
fikrimizin qaynaqları və əsas istiqamətləri (XI-XVIII əsrlər)"
məqaləsində qeyd
edir: "Orta əsrlərdə Azərbaycan
ədəbi fikri üç istiqamətdə
inkişaf etmişdir".
Birinci istiqamətə
Xətib Təbrizinin,
Yusif Xoylunun, Nəsrəddin Tusinin, Əssar Təbrizinin, Şərəfəddin Həsən
Rami Təbrizinin, Vəhid
Təbrizinin, Məhəmməd
Rəfi Dost Məhəmməd
oğlunun, Mirzə Əbutalib Təbrizinin
"poetika kitabları,
estetik risalələri,
ayrı-ayrı bədii
əsərlərə yazılmış
şərhləri daxildir...
Orta əsr Azərbaycan ədəbi fikrinin ikinci əsas mənbəyi təzkirələrdir... Klassik
Azərbaycan ədəbi
tənqidinin üçüncü
əsas mənbəyi
böyük söz ustalarının bədii əsərləridir". Bu təzadlara
baxmayaraq, Kamal Talıbzadə
ədəbi fikrin inkişaf yolunu paralel araşdırmağı
və bir-birinə təsirini aydınlaşdırmağı
elmi cəhətdən
vacib olduğu fikrində idi.
Azərbaycanın ədəbi-estetik fikri
üzərində refleksiyalar
akademikin çağdaş
dünya ədəbiyyatı
tendensiyalarına dərindən
bələd olduğunun
nəticəsidir. K.Talıbzadə ədəbi
prosesi tədqiqat obyektinə çevirmişdir.
K.Talıbzadənin əsərlərində bədii
mühitdəki siyasi-ideoloji,
estetik və janr xarakterli tendensiyalar elmi metodologiya əsasında təhlil edilmişdir. Nəticədə, K.Talıbzadə Azərbaycan
ədəbiyyatşünaslığında
mühüm yer tutmuşdur. XX əsrin əvvəlləri və ortalarını əhatə
edən milli ədəbiyyatımız
haqqında elmi görüşlərimiz məhz
Kamal müəllimin təsiri
altında formalaşmışdır.
Salidə
ŞƏRİFOVA
Ədəbiyyat qəzeti: xüsusi buraxılış.- 2023.- 12 avqust.- S.22.