Sor baxışlarımdan

Necə inandırım axı de səni,

Acizsə dilimdə sözlər, kəlmələr.

Tez-tez andıdırsan dərdli dünəni,

Allahım, ağlından keçir gör nələr.

Nədən köklənmisən belə əhvala,

Artır, tükənmir ki sorğu-sualın.

Yaman meyllisən çox qalmaqala,

Düşüncəm: - "Fənadır bax bundan halın".

Bir az səbrin olsun, nə olar, dinlə də,

Danışım, biləsən yoxdur günahım.

Birgə qərar verək düz, təmkinlə də,

Bitə şübhələrin, bitsin vay, ahım.

Kiməm səndən ötrü, bilirsən bunu,

İtirmək qorxusu varmı canında?

Mənimçün əvəzsiz bil olduğunu,

Vallah, yanılırsan zənn-gümanında.

Bəlkə oxuyasan baxışlarımdan,

Saysız çox sorğuna dürüst cavabı.

Bəxş edə ruhuna baxışlarım dan,

Qova köksündəki dərdi, əzabı.

Çoxdur naşükür

Saysız dünyamızın naşükürü çox,

Hərə taleyindən bir cür narazı.

Deyinir, ətrafda nəsə yaxşı yox,

Varsa da, düşübmüş ona ən azı.

Görmür Günəşimiz, Ayımız eyni,

Eyni Yer kürəsi məkanımız da.

Görünür qüsurlu dərkində beyni,

Fərqli istəklərdir cəm qanımızda.

Var ki elələri, nəfsindən yana

Bilmərrə unudur insanlığını.

Quduz canavartək susamış qana,

Qazana, dalayır solu, sağını.

Haqq-hesab çəkməkdən ayılmır başı,

Görə ətrafında gözəllikləri.

Batsa bir qəpiyi, çatılır qaşı,

Əsir dil-dodağı, əsir əlləri.

Yaşamır, günləri ötürür hədər,

Dilində kiməsə qarğış, nifrini.

Çalıb-çapmağında gözləmir qədər,

Lazımlı tək birə, götürür mini.

Bizlərə yaradıb Tanrı hər nə var,

Yetər hamımıza vallahi, gen-bol.

Təəssüf, ruhumuz çox-çoxda kor, kar,

Tutmur şükrümüzlə haqqa tərəf yol.

Yox həvəsim

İçindəki nifrətini, kinini,

Tök üstümə, rahatlatsın bu səni.

Arxam düşdü, ürəyincə söy məni.

Düşünmə ki, bundan coşum, ya əsim,

Yox ruhumda əvəz çıxmaq həvəsim.

Dostlarınla çəkilməklə xəlvətə,

Meyllisən ondan-bundan qeybətə.

"Torba tikmək" işin-gücün əlbəttə.

Diksinmə yox, onda gəlsə ün, səsim,

Yox ruhumda əvəz çıxmaq həvəsim.

Ürək sıxmaq soy-kökündən vərdişin,

Xeyirliyə deyil yönlü bir işin,

"Zay ünsürü" bu zamanın, gərdişin.

Tanımağım belə yetər, bil bəsim,

Yox ruhumda əvəz çıxmaq həvəsim.

Harda olsan, yaradırsan qalmaqal,

Çox adidir səndən ötrü, bax bu hal,

"Dabanında yox, görmüşəm paslı nal".

Nə mənası, qulağını mən kəsim,

Yox ruhumda əvəz çıxmaq həvəsim.

Vecsiz gəldin, beləcə də dünyadan

Köçəcəksən lənətlənib ay "insan",

Ağlın var ki, deyəm düşün, dur, dayan.

Anlayasan-"bax, du düzüm, bu tərsim",

Yox ruhumda əvəz çıxmaq həvəsim.

Tələs

Peyğəmbər deyilik nə sən, nə də mən,

Yəqin ki, az, ya çox günahımız var.

Onda arxayınıq onda bəs nədən,

Onları yumağa vermirik qərar?

Hərdən dilimizdən çıxan sözlərə

Diqqət yetirməyib qəlb incitmişik.

Əyriyə düz deyib, əyri düzlərə,

Nəsə qazanc çıxa, hey cəhd etmişik.

Bəlkə, ehtiyatsız davranmağımız

Yandırıb-yaxıb da olub kimləri.

Nəşəli, sevincli, kefli halımız

Yaradıb çoxunda qəmli dəmləri.

Mümkün, nəfsimizə olmağımız ram,

Azdırıb, düz yoldan sapdırıb bizi.

Hansısa istəkdən almağımız kam,

Silib adımızdan neçə təmizi.

Eh, sayım birbəbir? - Yetər məncə, bəs,

Biləsən boynunda nə qədər bu yük.

Tələs, yaxşı işlər görməyə tələs,

Adi yox, cəhdinlə böyükdən böyük.

İnan ki, gecdir, gec dünəndən bu gün,

Eləcə olacaq, bu gündən sabah,

Savab qazanmaqla silkin büsbütün,

Tökülsün üstündən hesabsız günah.

Yaxşılıq etməyi bacarıram

Artır pisliklərin mənə sayını,

Köksümə qəm, qüssə, kədər layını!

Sanma, verrəm əvəz, eynən payını...

Qürrələn, beləcə öz kefini çək,