Nə sevincək uzaqlaşdı
yaxınlar,
Axınlar nə qarğış
yiyəsi oldu, zalım axınlar
Şam ağacı
Nizamiyə baş əyən şam ağacına
Ucalığı kimsə
düşünmədi,
kimsə uzanmadı
ucalığın dalınca,
kimsə sürünmədi
ucalığa,
təkcə sənmi
süründün, şam
ağacı?
Sənmi tapdın,
sənmi cavabladın
ucalığın kirli yolunu?
Sənmi süründün
Nizaminin ayaqları altına,
sənmi sevdin haqq sözü bu çuxurda?
Bu enişdə sənmi ucaldın yüksəkliyə,
enişlərin ucalığına,
çöküşlərin fövqünə,
acıların sevincinə
sənmi qaldırdın
Nizamini?
Yarı adam, yarı ağac, şam ağacı.
Əyilmək çətin
şeydi, şam ağacı,
illahım da, ucalığa
əyiləsən.
Döyüləsən, söyüləsən,
qovulasan,
yenə də əyilməkdən əl
çəkməyəsən.
Böyük adamsan, böyük ağacsan, şam ağacı,
icazə ver, öpüm alnından,
alnını göstər
mənə, ustad.
Bilmirəm, əyilməkdə
nə var,
bilmirəm, bəlkə
mən də əyilim?!
Ancaq bu təkcə əyilmək
deyil,
təkcə sevmək,
təkcə oxşamaq
deyil,
təkcə anlamaq deyil bu, şam
ağacı.
Bu nədi axı, şam ağacı?
Bəlkə bu bir şam ömrüdü,
bəlkə bir şam höcətidi.
İncimə, şam
ağacı,
heç kim səni düşünməyəcək
bu çuxurda.
Heç kim səni görməyəcək,
heç kim səni ağac hesab etməyəcək.
Ağaclar güləcək
sənə,
adamlar güləcək
sənə.
Kimsə əyilib
yerdən qaldırmayacaq
səni,
kimsə qoluna girməyəcək.
Beləmi olur sevgi, şam ağacı?
beləmi olur vurulmaq,
beləmi olur sovrulmaq?
Ucalmaq beləmi
olur, bədbəxt ağac?
Halal elə, yanında qalan deyiləm,
mən də gedirəm daha,
mən də səninçün ağac
olan deyiləm.
Şəkilləndir
Gəl ətəyindən tök
illəri,
sözləri, baxışları
ətəyindən ələ.
Ələ götürməyə
çalışma
ağrıları, acıları.
İşgəncələri ətəyinə
toplama,
umu-küsünü qəsd
eləmə.
Qulaq batıran səssizliyi,
uğursuzluğu, hissizliyi
yolumuzdan süpür,
süpürgə çəkməyi
unutma.
Gəl ətəyini
şəkilləndir,
dağı, daşı,
dərələri şəkilləndir.
Ətrini, nəfəsini,
səsini,
hıçqırıqlarını şəkilləndir.
Təlaşlarını, savaşlarını,
göz yaşlarını
şəkilləndir.
Şəkilləndir axşamları,
sabahları,
ahları, ufları
şəkilləndir.
Fərəhsizliyi ətəyindən
çırp.
Şillələ, dəhmərrə
talesizliyi,
naxışını ətəyindən
sil.
Boğma, çıxart
qədərimizə,
qismətimizi küləklərə
ver.
Qoy küləklər
aparsın
ağırrığımızı, uğurruğumuzu.
Umacağımızı şəkilləndir,
itirəcəyimizi şəkilləndirmə.
Acılara söykənib,
sabahlarımızı ətəyindən
tökmə,
şəkilləndir, şəkilləndir
sabahlarımızı.
Şəkilsiz havaları,
şəkilsiz nəğmələri
şəkilləndir.
Zalım illər
İllər nə
tez keçdi, zalım illər,
zalım sözlər,
zalım üzlər,
zalım əllər.
Nə tez keçdi, zalım sevgilər,
zalım gözləntilər,
zalım əzgilər.
Həstəklər, köstəklər
nə tez keçdi,
nə tez şay oldu göstərilər,
diləklər, istəklər
nə tez zay oldu.
Ömür nə yaman uçdu,
günlər nə tez ay oldu.
Saatlar nə tez keçdi, zalım saatlar,
zalım sabahlar,
zalım axşamlar,
zalım dəqiqələr
nə tez apardı bizi.
Nə tez alacalandı baxışlar,
gözlər nə dərin çuxura düşdü.
Ümidlər nə tez-tələs küyə
döndü,
Xəyallar nə yeyin suya düşdü.
Ayrılıqlar necə
hərəkətləndi, zalım
ayrılıqlar,
yetirdilər gözlə-qaş
arasında.
Zalım gözlər,
zalım qaşlar,
zalım ürkək
baxışlar.
Acılar nə tez ayaq açdı,
nə tez unuduldu ağrılar,
çağrılar nə tez uduldu.
Nə sevincək
uzaqlaşdı yaxınlar,
axınlar nə qarğış yiyəsi
oldu, zalım axınlar.
Uzandı, uzandı
sabahlar,
üfüqlər nə çatmaz oldu.
Axşamlar nə yetməz,
gecələr nə bitməz oldu.
Gələnlər nə
gəlməz oldu,
zalım gələnlər.
Təklənmək
Olası ağır
şeydi təklənmək,
yüklənmək, dolub-daşmaq
ağır şeydi
Dağlar, daşlar
tərəfindən təklənmək,
Sellər, sular axdığından təklənmək,
insan selində təklənmək ağır
şeydi.
Ağır şeydi
üzmək insan selində,
baxışlarda üzmək,
dildə-ağızda üzmək,
xəyallarda üzmək
ağır məsələdi.
Ağır oturub,
batman gəlmək ağırdan
ağırdı,
əslində pis deyil, süfrə acısıdı,
çörək acısıdı,
göz görətidi.
Olası ağır
vəzifədi təklənmək,
dərininə boylandıqca
təklənmək,
dərininə quylandıqca
təklənmək.
Tək əl olmaq tale barışığıdı,
tale bataqlığıdı
köklənmək.
Olası ağır
şeydi, Tanrım,
sənin adına
üzmək,
sənin adına
yazmaq,
sənin adına
dözmək ağır
savaşdı.
Təklənmək, təklənmək
ağır görəvdi,
Tanrım,
necə dözürsən?
Necə oxuyursan
üzləri,
fikirləri necə
çözürsən,
necə qəbul
edirsən göz yaşlarını?
Olası ağır
şeydi təklənmək
yaşıl yarpaqlar
arasında.
Yaşıl gözlərdə,
yaşıl xəyallarda,
yaşıl sevgilərdə
dolaşmaq cansıxıcıdı.
Olası ağır
şeydi, Tanrım,
üzməyi öyrənmək.
Aydın Uluxanlı
Ədəbiyyat qəzeti.
- 2023. - 30 dekabr, ¹ 51. - S. 27.