"Şuşa ili"ndə ədəbi
tənqid
2022-ci il - Azərbaycan
Prezidenti İlham Əliyevin
sərəncamı ilə
(5 yanvar 2022-ci il) "Şuşa
ili" oldu. İli sərəncamdan irəli gələn yüksək ruh yüksəkliyi, milli-mənəvi dirçəliş,
qürur və hardasa bir qədər
də üstünlük
pafosu ilə yaşadıq, yaşadığımızı
hiss və idrak etməyə çalışdıq.
Vətən müharibəsində
tarixi Zəfərimizdən
təkanlanan bu üst/üstün başlanğıc - Qələbə
diskursu (-ki, "Şuşa
ili" bunun əyani faktı, timsalı, möhtəşəm
bildirisiydi-) həyatımızın
hər bir sahəsinə sirayət etdiyi kimi, ədəbiyyatda
və onun bir parçası olan ədəbi tənqiddə də özünü yansıtmalı,
hiss etdirməli, görsətməli
və əl-əlbət,
göstərməli idi.
Məqaləmizin məramı
bu; və nəzərə alanda ki, bugün də daha iri miqyasda
"Şuşa ili"
davam edir, Türksoy tərəfindən
Şuşamız türk-Turan
dünyasının mədəniyyət
paytaxtı bəyan olunmuş, - mövzunun aktuallığı da yerində.
Yeri gəlmişkən,
lap bu günlərdə
25-26 sentyabr tarixlərində
Qətərin paytaxtı
Dohada keçirilən
İslam Dünyası Mədəniyyət
Nazirlərinin Konfransında
İSESKO-nun qərarı ilə
Şuşa şəhəri
"2024-cü il üzrə İslam dünyasının mədəniyyət
paytaxtı" adına
layiq görülmüş,
Şuşa şəhərinin
2024-cü il üçün
"İslam dünyasının mədəniyyət paytaxtı"
elan edilməsi ilə
bağlı tədbirlər
haqqında Azərbaycan
Respublikası Prezidenti
daha bir Sərəncam imzalamışdır.
Şuşa ili həm
də Azərbaycan yazıçılarının, Azərbaycan yazıçısının
ili idi; yaxşı mənada. Müstəqillik
illərinin uzun intizarından sonra Azərbaycan Yazıçıları
ən nəhayət
XIII qurultayını Qarabağ
sevincləri içrə,
böyük Qələbənin
bitib-tükənməyən əks-sədası, alqış, təntənə
və şənlik əhval-ruhiyyəsi içində
keçirdilər. Hesabatlarını
da daha hər hansı mücərrəd-müqəyyəd
adresata deyil, konkret "Şuşa ili"nin özünə
verdilər. Hesabatların
bu dəfəki çətinliyi yalnız
yazıçıların qurultaydan
qurultaya keçdiyi yolun məsafəsini ölçməklə (2015-2022-ci illər) bitmirdi; zatən belə yol yorğunluğu (mənəvi yük-əzab-iztirab...,
bədii-estetik çabalar
yorğunluğu) müstəqillik
boyu (1991-1997, 1997-2004, 2004-2014-də) yazıçılarımızı
daim müşaiyət
etmiş. Bu dəfəki
çətinlik, əksinə,
ən nəhayət
"ələmdən nəşəyə"
köklənmiş ədəbiyyatın
trayektoriyasını izləmək,
həm də təkcə son yeddi ilin timsalında deyil, ümumən müstəqillik işığında
nəzərdən keçirmək,
tənqidi analizini vermək çətinliyiydi.
Hesabatlar ayrı-ayrı mövzular-sahələr-sexlər, ədəbi növlər-janrlar-yaradıcılıq
istiqamətləri üzrə,
il boyu (yanvar-iyul ayları) Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin
Natəvan zalında səsləndi və "Ədəbiyyat qəzeti"ndə
dərc olundu: Elçin Hüseynbəylinin
nəsr üzrə
("Nəyimiz var, nəyimiz
yox: 2015-2019" - Ədəbiyyat
qəzeti, 5 fevral
2022), Firuz Mustafanın
dramaturgiya ("Dramatik
pauzalar: əvvəl və sonra" - ƏQ, 12
fevral 2022), Sayman Aruzun Cənub ədəbiyyatı ("Azərbaycanın
Güneyində müasir
ədəbi proses" - ƏQ, 26 fevral 2022), Qəşəm
Nəcəfzadənin Uşaq
ədəbiyyatı ("Müasir
uşaq ədəbiyyatının
dünəni, bu günü və sabahı" - ƏQ, 9 aprel
2022), İbrahim İlyaslının poeziya ("Şeirdən ucalıq umma dünyada..."
- ƏQ, 16 aprel 2022), İlqar
Fəhminin bölmələr
və internet ("Azərbaycan
Yazıçılar Birliyinin
regional bölmələrinin və internet resurslarının
fəaliyyəti haqqında
məruzə" - ƏQ, 21 may 2022), Azər Turanın publisistika ("Janrın sərhədlərinə sığan
və sığmayan mətnlər" - ƏQ, 21 may 2022), Əsəd Cahangirin ədəbi tənqid
("Ədəbi tənqidin
Hamlet sualları. 2014-2022-ci illər Azərbaycan ədəbi tənqidi haqqında qeydlər"
- ƏQ, 28 may 2022), Əkbər Qoşalının "Türk
dünyasında ədəbiyyat,
ədəbiyyatda türk
dünyası" (ƏQ, 28 may 2022), Səlim Babullaoğlunun tərcümə ("Keçmişə
gələcək naminə.
2014-2022-ci illərdə tərcümə
işinin vəziyyəti"
- ƏQ, 23 iyun, 9, 16, 23 iyul
2022) üzrə hesabat
məruzələri qarşıda
quran vəzifənin öhdəsindən ümumən
gəldi; yeddi ilin ədəbi fəaliyyyəti və ədəbiyyat materialları
əsasında ümumən
Azərbaycan yazıçısının,
ədibinin, qələm
əhlinin "Şuşa
ili"nə nə ilə, necə, hansı miqdar və miqyasda gələ bildiyini görükdürə bildi.
Tam informasion mənzərədən
əlavə, o da deyilməlidir
ki, "Şuşa ili"nə
məruzələr sırasında
məxsusi seçilən,
bu və ya digər janrın
"Hamlet sualları"na gərəyincə analitik,
idraki, perspektiv aydınlıq gətirən,
nəticədə təqdir
rezonansları doğuran
məruzələr də
oldu (Firuz Musatafanın dramaturgiya, Azər Turanın publisistika, Səlim Babullaoğlunun tərcümə
hesabatları kimi). Ən yaxşı cəhət odur ki, məruzələr hər
ədəbiyyat sahəsinin
öz adamına - nasir, şair, dramaturq, publisist, tənqidçi, tərcüman
və digər ədəbiyyat funksionerlərinə
həvalə olunmuşdu
(görünür ki, bu
məqamın alqışı
AYB sədri Anar müəllimə düşür).
Bu, janrı (sahəni)
canlı praktikada bilən məruzəçinin,
qovğa və qayğılarını da ədəbiyyatın
içindən çözməsinə,
müstəqillik işığına
tutub aydın proqnozlar verməsinə bir vəsilə olur (Firuz Musatafanın,
Azər Turanın, Səlim Babullaoğlunun, Əkbər Qoşalının
məruzələrində olduğu
kimi).
Bəzi məruzələrdə
ədəbiyyatın öz
praktikasından başqa,
kənar baxışa,
deyək, AMEA Nizami Gəncəvi adına Ədəbiyyat İnstitutunun
ardıcıl (illik) keçirdiyi "Ədəbi
proses" müzakirələrinə də istinadlar (Elçin Hüseynbəylinin
məruzəsində olduğu
kimi), yaxud tənqidi münasibət
(Əsəd Cahangirin məruzəsində olduğu
kimi) yer almışdı. Bu, özlüyündə
yaxşı haldır;
cari ədəbiyyatı,
ədəbi prosesi içdən və kənardan işıqlandırmaqla
bütöv mənzərələrə
nail olmaqdan başqa, həm də ölkədə ədəbiyyatla
dövləti səviyyədə
məşğul iki qurumun (ədəbi proses subyektinin) iş və nəticə birliyinə doğru cəhdləri də ifadə edir. Amma hər halda Ədəbiyyat İnstitutunun
cari prosesə yanaşması ayrı bir rakursdur; bir var yaranan ədəbiyyata müəlliflərinin
gözü ilə, yaradıcılıq laboratoriyasının
içindən baxmaq,
proseslə yanaşı
yaradıcılıq enerjisi
və potensialının
özünü də
ifadə etmək, görükdürmək (AYB hesabatlarında
olduğu kimi), bir də var nəticələrdən çıxış
etmək, yaranmış
ədəbiyyatın reprezentasiyasını
etmək, tənqidi analizini vermək (Ədəbiyyat İnstitutunun
illik "Ədəbi
proses" müzakirələrindəki kimi).
Ötən ilin (hazırkı)
müzakirələri də
daxil olmaqla, artıq on ildir Ədəbiyyat İnstitutunda
ayaqda olan bu vacib tənqid
işinin "Şuşa
ili"nə (2022-ci il) hesabatı
da (4-5 mart 2022-ci il) bir qədər
fərqli oldu, fərqlənə bildi. Əvvəla, Qələbə
ili (2020-2021), Qələbə
diskursunun ədəbiyyatımıza
gətirdiyi yeni əhval-ruhiyyəni,
faktları, əsərləri,
ümumi mənzərəni
qeydə ala, təsbit
edə, bütöv şəkildə təqdimləyə
bildi. Cari ədəbiyyatın
bütün istiqamətləri,
janrları, təzahür
sahələrini (ilin ədəbi mənzərəsi,
ədəbi tənqid,
şeir, poema, roman, povest, hekayə, Cənubi Azərbaycan ədəbiyyatı, ədəbiyyat
nəzəriyyəsi, sonet,
publisistika, uşaq ədəbiyyatı, esse, ədəbi cərəyanlar,
müharibə və ədəbiyyatımız, dramaturgiya,
ədəbiyyat tarixçiliyi,
rus dilli Azərbaycan ədəbiyyatı,
oçerk, ədəbi
gənclik, sosial şəbəkə ədəbiyyatı,
bölgələrdə ədəbi
həyat, satira, ədəbi əlaqələr,
bədii tərcümə,
Ədəbiyyat İnstitutu
əməkdaşlarının bədii yaradıcılığı)
əhatə edən
30 məruzədən ibarət
konfrans materialları əvvəlcə "Ədəbiyyat
qəzeti"nin xüsusi
buraxılışında ("Ədəbi yekunlar
2020-2021" - 5 mart 2022) yığcam şəkildə, daha sonra "Ədəbi
proses" sırasından (ki, artıq on ildir işıq üzü görür) növbəti
kitab halında ("Ədəbi
proses 2020-2021. VIII-IX". Bakı, "Elm
və təhsil",
2022) çap olundu.
Konfransa giriş sözündə akademik İsa
Həbibbəylinin bəyan
etməyə tələsdiyi
- "Müharibə və
ədəbiyyat. Zəfər
diskursu", ədəbiyyatda
diskursun dəyişməsi,
"zəfər diskursu"nun
ədəbiyyata yeriməsi
halı-məqamı-faktı, əslində il boyu gəlib-gəlişib, az qala bütün məruzələri də
birləşdirən, bir
nöqtəyə vuran
məxrəc oldu. Bu
zaman amma ədəbi tənqidin diqqət yönəltməyə çalışdığı
daha bir amil vacibdən vacib görünürdü: "Belə
ki, Qələbə sevinclərindən
danışırkən, mənimcə,
ədəbiyyatda Diskursun
dəyişməsi o zaman daha
parlaq nəzərə
çarpacaqdır ki, ədəbiyyat
Özü (o cümlədən
də tənqidi) yeni Zamanı dərindən, axıracan idrak edə, qalib xalqın ardınca öz qələbələrini
də bu sıraya düzə, gerçəkləşdirə bilsin." (T.Əlişanoğlu,
Yeni zamana giriş: ədəbi tənqiddə
diskurslar - ƏQ, 5 mart 2022) Bu isə ümum-pafos və patetik riqqət dolu cari əhval-ruhiyyədən
daha da dərinlərə
getməyi tələb
edir. Ki, habelə bunun ilk izlərini "Şuşa ili"nin ədəbi tənqidində
də görürük.
***
Ümumən müşahidələr
belə göstərir
ki: Azərbaycan həyatında
hər bir dirçəliş, intibah
havası ilk olaraq xalqın soykökü məsələsini bir daha qaldırır, aktuallaşdırır. Sanki qürur
dəmində millət
"kim olduğunu, kimlərdən ibarət olduğunu" bir daha yada salmaq, axıracan anlamaq, dürüstləşdirmək istəyir. İstər
XVIII əsr, Azərbaycan
üçün Şuşa
fenomeninin ölüm-dirim
önəmi kəsb etdiyi xanlıqlar dövrü olsun, istər XX yüzilin əvvəlləri Azərbaycanı
üçün türklük
məqamının varlıq-yoxluq
məsələsi, "millətin
imzası" statusu aldığı romantizm və istiqlal hərəkatı çağları
olsun, istərsə də bugün bir daha, Azərbaycan
Prezidentinin sözləri
ilə vurğulasaq:
"Şuşa - Qarabağın
tacıdır", tarixi
"Tacın qaytarılması"
zamanı. Günün
romanlarından birisi elə belə də adlanır - "Tacın qaytarılması"
(Səyyad Aran, Tacın
qaytarılması. Bakı,
"Elm və təhsil",
2022).
"Şuşa ili"ndə ədəbi
tənqid bir xeyli Günün bu metafizikasına açıldı.
Azərbaycan xalqının mifoloji-əski tarixi çağlarda(n) genezisi,
soykökü məsələsi
akademik Nizami Cəfərovun "Ədəbiyyat
qəzeti"ndə bir-birinin
ardınca dərc etdirdiyi "Azərbaycan tarixinin "Avesta" problemi" (ƏQ, 23 iyul
2022), "Azərbaycan tarixşünaslığında
antiazərbaycançılıq, yaxud "Azərbaycan tarixi"nin birinci cildi Azərbaycan xalqı haqqında nə deyir?" (ƏQ, 13
avqust 2022), "Azərbaycan
tarixi: qədim dövr haqqında yeni konsepsiya" (ƏQ, 27 avqust
2022) məqalələrindən ayaq alaraq, ədəbiyyata
("Ədəbiyyatın tarix
dərsləri" - "Azərbaycan"
jurnalı, ¹ 2, 2022; "Qədim
rus ədəbiyyatında
antitürk kabusu"
- ƏQ, 9 iyul 2022; "Azərbaycan
ədəbiyyatı tarixinin
etnokulturoloji sistemi: təsəvvürlər, mülahizələr"
- ƏQ, 30 iyul 2022; "Təzkirətüş-şüəra"da
ərəblər, farslar,
türklər"- ƏQ, 19 noyabr 2022) və dilə dair ("Azərbaycan dilinin tarixində ərəbcə
və farsca - ƏQ,
17 sentyabr 2022; "Azərbaycan
dilinin tərcümeyi-halı"
- ƏQ, 3 sentyabr 2022; "Azərbaycan
türkologiyası: təməllər,
təmayüllər - ƏQ, 1 oktyabr 2022) yeni fikir və mülahizələrini
də qapsadı. Azərbaycan xalqının
soykökünün heç
də "qarışıq
mənşə"dən deyil, lap əzəldən,
eradan əvvəlki minilliklərdən "türklük"
üzərində gəlməsinə
dair tarixçilərlə
(konkret halda mərhum akademik İqrar Əliyevlə) elmi polemika təkcə
bugünün söhbəti
deyil, N.Cəfərovun
da ekskurs etdiyi kimi, "hələ keçən əsrin
70-ci illərindən" Mirəli
Seyidov, Yusif Yusifov, Mahmud İsmayılov,
Tofiq Hacıyev, Süleyman Əliyarov, Elməddin Əlibəyzadə,
Firidun Cəlilov, Əlisa Nicat kimi (bura Nizami
Cəfərovun özünü
də daxil etmək gərəkir) məşhur mifşünas,
tarixçi, dilçi,
ədəbiyyatçı və
yazıçıların "etnogenez baxışları"nda
və umumən də az qala
yüz ildir Cənubda və Şimalda açıq və gizli opponent mövqelərində davam
edir: "Keçən
əsrin 30-cu illərindən
başlayaraq Azərbaycanda
həm türklüyə,
həm islama, həm də müasirliyə (ümumbəşəriliyə)
sözün həqiqi
mənasında müharibə
olunması təkcə
bugünlə məhdudlaşmayıb
tarixə də nüfuz etdi. Və əvvəlki məqalələrimizdə göstərdiyimiz
kimi, türklüyün
və islamın tarixi mövqeləri çox böyük sürətlə heç
bir əsas olmadan süni şəkildə irançılıq
elementləri vasitəsilə
işğal edildi..."
(N.Cəfərov, "Azərbaycan tarixi"nin birinci cildi Azərbaycan
xalqı haqqında nə deyir?" - ƏQ,
13 avqust 2022).
Bugün "türk əsri"nin gündəmə
gəldiyi, Turan ideyasının gün-gün
reallaşdığı, nəzəriyyədən
praktikaya yeridiyi dəmdə, görünür
ki, sadəcə bütün
nöqtələri yerinə
qoymaq, ictimai-siyasi proseslərin, o cümlədən
ideolojinin ardınca elmi arealda da "tacın qaytarılması"
vədəsi yetmişdir.
Akademik Nizami Cəfərov tarix səhnəsində "yeni konsepsiya"nın
müddəalarını "tarix elmləri doktoru Həsən Həsənovun qədim Azərbaycan tarixinə həsr olunmuş çoxsaylı araşdırmaları"ndan,
konkret halda "Makedoniyalı İskəndər
və Atropat. Ölkənin Azərbaycan
adı altında yüksəlişi haqqında"
monoqrafiyası"ndan (Moskva, 2017, Bakı, 2017) əxz edir və sistemləşdirir.
Və heç də nahaq olmayaraq.
Belə ki: "...yeni konsepsiyanın
yaradıcısı uzun
illər Azərbaycanda
(və ümummilli lider Heydər Əliyevin rəhbərliyi
ilə!) ən yüksək səviyyədə
ideoloji fəaliyyətlə
məşğul olmuş...
Heydər Əliyev məktəbinin yetirməsi
olan bir milli intellektual-ideoloqun öz xalqının tarixinə konseptual baxışları,
yəqin ki, etnosiyasi səciyyə daşımalı(dır)... Nəhayət, Azərbaycan xalqının
etnogenezinə münasibətdə
keçən əsrin
30-cu illərindən başlayaraq
meydan sulayan, 50-ci illərindən isə ideologiyadan akademizmə keçən antitürk (və nəticə etibarilə, antiazərbaycan)
meyillərinə qarşı
Həsən Həsənov
kimi geniş dünyagörüşlü (və
təcrübəli!) ziyalıların
dayanacağı tamamilə
təbii" görünür
(N.Cəfərov, "Azərbaycan
tarixi: qədim dövr haqqında yeni konsepsiya" - ƏQ, 27 avqust
2022).
Daha sonra açıq-gizli
polemikanı "Ədəbiyyat
qəzeti"ndə Xalq
şairi Sabir Rüstəmxanlı
"Tariximiz alimlərimizin
qələmində" yazısı
ilə (ƏQ, 17 sentyabr
2022) davam etdirdi. Əslində, burda "açıq-gizli polemika"
heç də akademik N.Cəfərovun
dünən və bugün Azərbaycan xalqının (türk) soykökü barəsində
danılmaz arqumentasiyası
ilə deyil (Əksinə, bu məqamda S.Rüstəmxanlı
akademikin postulatlarını
daha başqa (deyilməmiş) fakt və dəlillərlə
bir az da möhkəmləndirir), bəlkə
çağdaş tariximizdə
"yeni konsepsiya"nı, türklük savaşını
məhz kimin başlatması ətrafındadır.
Belə ki, son yarım
əsrin bu yöndə çalışmalarını
faktik və konseptual yada salmaqla (məxsusən də Güney Azərbaycan tarixçisi professor Məhəmməd
Tağı Zehtabinin zəhmətlərini anaraq),
S.Rüstəmxanlı
"yeni konsepsiya"nın təşəkkül arealını
bir az da dürüstləşdirmiş və izah etmiş
olur. Şəksiz ki, bu sırada bütün ictimai-siyasi fəaliyyəti, bədii,
elmi-tənqidi və publisist yaradıcılığı
açıq "türklük
savaşı"ndan ibarət
Sabir Rüstəmxanlının özünün mövqeyinə
də önəm vermək gərəkir. O cümlədən ötən
il, məşhur "Ömür
kitabı" və
"Bu- sənin xalqındır",
"Dərdə əyilmə",
"Özümüzdən böyük sözümüz"
kitablarından sonra S.Rüstəmxanlı publisist-tənqidi yaradıcılığının
daha bir dəyərli örnəyi
olan "Vətəndaşlığın
əlifbası" əsərini
(Bakı, "Elm və
təhsil, 2022) çap
etdirdi, əsərdən
parçalar "Ədəbiyyat
qəzetində" də
dərc olundu (15 yanvar, 16 iyul, 27 avqust 2022). Kitabda yazıçını yenə
də günün, çağın, milli insanın,
toplumun və dünyanın aktual mənəvi olayları və problemləri məşğul edir.
Bir az da qabağa getsək, ötən ilki ədəbi tənqid məruzəmdən belə
bir xatırlatma: "Ötən iki ildə ümumtürk müstəvisində ədəbi-tənqidi
təfəkkürün ən
böyük hadisəsi
isə, şəksiz
ki, ölkənin baş
yazarı Anarın iri həcmli "Yaşamaq haqqı" (Bakı, Qanun, 2020) və iki cilddə
"Söz dünyası"
(Bakı, Şərq-Qərb
nəşriyyatı. I cild-2018, II cild-2020)
roman-traktatları hesab
olunmalıdır..." (Ədəbi
proses 2020-2021. VIII-IX., Bakı, "Elm və təhsil", 2022,
s. 143). İndi bura yazıçının
daha əvvəl işıq üzü görmüş "LİK Azerbaydjana
(Azərbaycanın Siması)"
kitabını və
"Söz dünyası"nın
daha iki cildini də (III, IV cildlər. Bakı, Şərq-Qərb nəşriyyatı,
2022) artırsaq, bu dəfə müasir Azərbaycan tarixi və ədəbiyyatında
açıq "türklük
savaşı"nın dünən,
bugün və daima məhz Anardan başladığını
etiraf etməliyik. Müstəqillik dövründən
əvvəl də, elə indi də...
Yeri gəlmişkən,
"Anarın "Həyatımın
kitabı" adlandırdığı,
ömrünün 55 ili
boyunca - 19 yaşından
üzü bəri yazıb toplayaraq 3 ilə çap etdirdiyi 3000 səhifəyə
yaxın iri formatda 3 cildlik "Literatura. İskusstvo. Kultura Azerbaydjana" əsəri" haqqında
"Şuşa ili"ndə
dərc etdirdiyi "Ortadakı fakt" adlı resenziyada filosof-tənqidçi Rahid
Ulusel də bunu deyir. Sitat:
"Anar hələ Azərbaycanın müstəqillik
qazanmasından 4 ay sonra
- 1992-ci ilin əvvəlində
yazırdı ki, yalnız
suveren türk dövlətlərinin "Vahid Mənəvi Məkan yaratması" onların
mövcudluğunun şərtidir
(III c., s. 559). Türk sivilizasiyası
- dünya tarixində
epizod deyil, hadisədir..." (ƏQ, 4 iyun
2022)
"Ortadakı fakt" bu ki: müasir Azərbaycan ədəbiyyatında (və
cəmiyyətində) açıq
"türklük savaşı"
Anarın "Dədəm
Qorqud dünyası"ndan
bu yanadır və önəmlisi,
"yeni konsepsiyalar"a doğru
dərininə bugün
də gündəmdədir.
Akademik İsa Həbibbəylinin
"Kitabi-Dədə Qorqud":
yazılı epos və
ya epopeya" monoqrafiyası (Bakı,
"Elm", 2020) və Anarın
həmin nəşrə
yazdığı "Ədəbiyyat
tariximizin dədəsi"
önsözü; akademikin
daha öncə işıq üzü görmüş: "Azərbaycan
ədəbiyyatı: dövrləşdirmə
konsepsiyası və inkişaf mərhələləri"
monoqrafiyası (Bakı,
"Elm", 2019) və ümumən
rəhbərliyi altında
Nizami Gəncəvi İnstitutunun on cilddə hazırladığı "Azərbaycan
ədəbiyyatı tarixi"nin
çoxsaylı cildləri
(1, 2, 3, 4, 5, 6, 9..., 2018-2022); akademik Kamal Abdullanın "Dansökülən.
"Kitabi-Dədə Qorqud"
dastanının poetikasına
giriş" (2017) monoqrafiyasından
sonra, ötən il işıq üzü görmüş daha iki kitabı: "Kitabi-Dədə Qorqud"da
semantik sayrışmalar.
Mifolinqvistika" (Bakı,
"Sim-sim", 2022) və "Kitabi-Dədə Qorqud və qeyri-səlis məntiq" (professor Rafiq Əliyevlə
birgə; Bakı,
"525-ci qəzet", 2022); Əməkdar Elm xadimi,
professor Qəzənfər Paşayevin
ötən il çap
olunmuş "Seçilmiş
əsərləri"nin XII cildində yer alan "Azərbaycan və İraqda bayatlar" və "Kitabi-Dədə
Qorqud", "İraq-Türkman
ləhcəsi və ədəbi dilimiz" monoqrafiyaları (Bakı,
"Təhsil", 2022) da... - ədəbiyyatda yeni qatlar,
yeni baxışlar, yeni iddia
və "yeni konsepsiyalar"
kimi dəyərləndirilə
bilər. Yeri gəlmişkən, Kamal Abdullanın
"Kitabi-Dədə Qorqud"da
semantik sayrışmalar.
Mifolinqvistika" kitabı
elmdə yeni bir addım kimi ədəbi-tənqidi prosesdə
əks-səda da qoparmışdır
(Nizami Cəfərov,
"Multidissiplinar dilçilikdə
yeni paradiqma və ya mifolinqvistika"-
ƏQ, 26 noyabr 2022; Niyazi
Mehdi, "Yeni dilçilik metodunun
konteksti"- ƏQ, 29 oktyabr
2022; Sərxan Abbasoğlu,
Səfa Pənahoğlu,
Hikmət Valehoğlu,
"Düşüncə, mətn və semantika: mifopoetikadan mifolinqvistikaya"- ƏQ, 17 dekabr
2022)
"Türklük savaşı", türk
ruhunun oyanışı,
ümumtürk məxrəcində
Şuşa ilinin ədəbi-tənqidi və
publisist düşüncələrinə
hələ nə qədər də yazılarda (təkcə elə xatırlatdığımız
"qurultay ilinin məruzələri"ndən Azər Turanın və Əkbər Qoşalının məqalələrinin
adını çəkmək
olar), dəblə və dəbdən kənar neçə-neçə
qəzet materiallarında
da rast gəlmək olar; amma həmin
təfsilatı oxucunun
öz diqqəti və marağına saxlayaraq, əvəzində
bu məqamda, böyük poetik hadisə kimi Qələbə ilinin poeziyasından ilin ədəbi tənqidinə
də adlayan, neçə müzakirələrin
təqdirini və böyük mükafatlar qazanan Ramiz Qusarçaylının
"Vətən" poemasını
(Bakı, "Mücrü",
2021) anmaq istərdim. Poema təkcə ədəbi ictimaiyyətin
deyil, tarixçilərin,
dilçilərin, etnoqrafların,
başlıcası geniş
oxucu auditoriyasının
diqqətini çəkmiş,
haqqında akademiklər
Teymur Bünyadov,
İsa Həbibbəyli, Nizami
Cəfərov, professorlar
Anar İsgəndərov,
Şahin Fazil, Nadir Məmmədli, Qafar Cəbiyev, Əlibala Məhərrəmzadə, Eynulla
Mədətli yüksək
fikirlər söyləmiş,
əsərin AMEA-da ictimai
müzakirəsi təşkil
olunmuşdur. Belə
ki, ictimai-tarixi və humanitar təfəkkürdə
sınmış yerləri,
"qırılmış bağları" yalnız
Ədəbiyyat bərpa
edə, birləşdirə
bilir.
Sitat: "Şair poemada M.Ə.Sabirin
"Fəxriyyə"sindən, M.Hadinin "Əlvahi-intibah"ından,
S.Vurğunun "Zamanın
bayraqdarı"ndan, B.Vahabzadənin
"Gülüstan"ından sonra bir daha,
bugünün gözü,
müstəqillik nəfəsi
ilə ta qədimdən
bugünə Vətən
tarixi və millət faciəsi motivini gəlişdirir, Azərbaycan xalqının,
dövlətinin, dövlətçiliyinin
tarixi taleyi, tərcümeyi-halı üzərində
düşünür və
düşündürə bilir. Bütün tarixi ekskurs boyu poemanın ağrı və minor notlara köklənməsi
bugün Vətən müharibəsində qazanılan
Zəfərin vüsətini
daha da dərindən duymağa, dərk etməyə zəmin olur:
Səni qazi-qazi qaytardım, Vətən,
Qəhrəman-qəhrəman qaytardım səni.
Səni şəhid-şəhid
qaytardım, Vətən,
Cana can, qana qan qaytardım səni..." (T.Əlişanoğlu,
Qalibiyyət zamanı:
çağdaş ədəbiyyatın
Qarabağ diskursu // Azərbaycan Milli Elmlər
Akademiyasında "Akademiyanım
Şuşanaməsi: ədəbi-tarixi
ənənə və
gələcəyə baxış"
mövzusunda beynəlxalq
konfrans. Bakı. 15 dekabr 2022-ci il)
***
Gəlirik "Şuşa ili"ndə Şuşa tematikasının özünə.
Akademik Nizami Cəfərov hələ otuz il əvvəl(dən) irəli sürdüyü "yeni konsepsiyası"nda
XVIII əsr xanlıqlar
dövrünü Azərbaycan
intibahının əsası,
bünövrəsi kimi
təsbit etməyə
çalışırdı (bax: Nizami Cəfərov,
"Füzulidən Vaqifə
qədər". Bakı,
"Yazıçı", 1991) Həmin konsepsiyadan təkanlansaq, aşkar görünür ki, iki yüz illik rus işğalına boyun əyməməkdə,
onu dəf etməkdə, ən nəhayət bütün
sarsıntılara, repressiya
və təzyiqlərə,
tarixin acı səhifələrinə rəğmən
üzərində qələbə
çalmaqda həmən
o tükənməmiş "İntibah enerjisi" həlledici faktor olubdur.
Əbəs deyil ki, Azərbaycan Prezidenti
İlham Əliyev hər
yeni mətbu çıxışında
böyük qürur hissi ilə bunu bizə bir daha xatırladır:
Qarabağ Azərbaycandır!
Şuşa - Qarabağın
tacıdır!
"Şuşa ili"ndə ədəbi-tənqidi
təfəkkür bir
xeyli bu ali məqamın sehrinə dalmağa, sirrinə vaqif olmağa çalışdı:
Elnarə Akimovanın
"Şuşa ilinin
estetikası: məsuliyyətimiz,
vəzifələrimiz" (ƏQ, 5 fevral 2022), "Anarın əsərlərində Şuşa
- etibarlı yaddaş
mətnləri kimi"
(10 sentyabr 2022), "Elçinin
mətnlərində Şuşa:
romantikasından zəfər
reallığına" (ƏQ, 18 mart
2023), Niyazi Mehdinin
"Şuşanın semantikasından"
(ƏQ, 12 mart 2022), Elman Quliyevin "Çağdaş türk
poeziyasında Şuşanamələr:
milli-tarixi yaddaş və müasirlik kontekstində" (ƏQ, 19 mart 2022), Nizami Cəfərovun "Şuşanın zəfər
dastanı - "Cığır"
(ƏQ, 30 aprel 2022), Aydın
Talıbzadənin "Dilin
tanıtdığı müqəddəs
Şuşa. Semantik rekonstruksiya" (ƏQ, 17 sentyabr
2022), Azər Turanın
"Cəmil Cahid Toydəmir - Şuşanın
ilk fatehi, Hitlerin ram edə bilmədiyi orgeneral" (ƏQ, 23 iyul
2022) və "Şuşa
estetikası" sisiləsindən"
(ƏQ, 1 oktyabr 2022), Günay
Qarayevanın "Mifdən
həqiqətə" (ƏQ, 16 aprel 2022), Zemfira Məhərrəmlinin "Səndə
vardır özgə lətafət, Şuşa!"
(ƏQ, 1 oktyabr 2022) və
bir çox digər yazılar Şuşa adını, yaranışını, tarixən
keçdiyi yolu, milli şüurda, ədəbiyyatda
və mədəniyyətdə
yerini semantikləşdirməklə
sanki bir zamanlar "Qarabağnamə"lərin
gördüyü işi
bugün Şuşanamələr
janrında davam etdirir. Günün işıq üzü görmüş poetik toplularından biri elə beləcə də adlanır: "Şuşanamə" (Teymur
Kərimli, "Şuşanamə",
Bakı, "Elm və
təhsil", 2022). İlin
sonunda "Şuşa
ili"nə yekun vuran beynəlxalq elmi konfransını da
AMEA elə bu adla vurğuladı: "Akademiyanın Şuşanaməsi:
ədəbi-tarixi ənənə
və gələcəyə
baxış" (15 dekabr
2022).
"Şuşa Azərbaycanın ən əziz və böyük tarixi olan bir guşəsidir.
Şuşanı yaradanlar,
Şuşa şəhərini
quranlar, Şuşa qalasını tikənlər
Azərbaycan torpağının
sahibləri olublar və Qarabağda Azərbaycan torpağının
daim qorunması, saxlanması üçün
Şuşa şəhərini,
qalasını yaradıblar.
Bu, Azərbaycan xalqının,
əcdadlarımızın yaratdığı böyük
abidədir, təkcə
şəhər deyil,
böyük bir tarixi abidədir" - Ümummilli lider Heydər Əliyevin sözləri ilə açılan "Beynəlxalq
Elmi Konfransın materialları. 15 dekabr
2022-ci il" (Bakı, "Elm", 2022,
404 səh.) Azərbaycan
Respublikasının Prezidenti
İlham Əliyevin "Azərbaycan
Respublikasında 2022-ci ilin
"Şuşa İli" elan edilməsi haqqında"
5 yanvar 2022-ci il tarixli
sərəncamının işığında
Şuşanın 270 illik
tarixi səhifələrini
günün təklif
etdiyi 60 mövzu-rakurs
ətrafında məruzələrdə
izləyir.
Hər növ Şuşanamələrin önəmi,
əlbəttə, böyükdür;
bir daha görükdürür və
təsdiq edir ki: "Azərbaycan insanı və Azərbaycan elmi, mədəniyyəti Şuşanı semantikləşdirmədə
ermənilərə qalib
gəldi və bu Şuşa onun uğrunda döyüşlərdə də
erməni döyüşçülərini
qol-bud etdi" (N.Mehdi, "Şuşanın
semantikasından" -ƏQ, 12 mart 2022) Şuşa ilində Azərbaycan insanı həmin semantikanı şölənlərlə - "Xarı bülbül" Beynəlxalq Folklor Festivalının (bax:
ƏQ, 14 may 2022), Şuşada Azərbaycan və Özbəkistan şairlərinin
iştirakıyla "Məclisi-Fəramuşan"
şairlər məclisinin
(bax: ƏQ, 23 aprel
2022), "Şuşada Vaqif
Poeziya günləri"nin
(13-15 iyul 2022; bax:
ƏQ, 16 iyul 2022) bərpası
ilə günümüzə
açıqladı və
şərh etdi (Kənan Hacı, "Dağları vüqarlı
Şuşa" - ƏQ, 23 iyul 2022; Rəfail Tağızadə, "Vaqif
poeziya günlərində
yaşananlar" - ƏQ, 30 iyul 2022)
Bütün il ərzində "Azərbaycan" jurnalı
"Şuşa-270", "2022 - Şuşa
ili", "Şuşa
mədəniyyətimizin paytaxtı"
devizi ilə işıq üzü görərək, "Şuşa
semantikası"nı daha
da aydınlatan rakurslarla
(Üzeyir Hacıbəyli,
"Bayrağımız sarsılmaz!",
M.M.Nəvvab, "Erməni tayfasına nəsihətlə", Vaqif
Bəhmənli, "Bu qala
bizim qala", Ayişə Nəbi, "Şuşaya məktub
var", Mustafa Çəmənli, "İmarət məzarlığı...",
Məmməd Oruc,
"Qalanın İrəvan
qarısı və ya bir "aşk"
hekayəsi", Raqub Kərimov, "Qasım bəy Zakirin şair nəvəsi. Asi poeziyasından örnəklər...", İsmayıl
Mərcanlı İmanzadə,
"Şuşa etüdləri
(poema)", Ramiz Qusarçaylı,
"Gün Şuşa
günüdü, il Şuşa
ili (şeir)", Rüstəm Kamal "Şuşa
ədəbiyyatımızda metereoloji mif kimi" və "Şuşanın mifopoetikası:
qala qapıları"...,
İntiqam Qasımzadə,
"Salam, Şuşa!", Şəlalə Həsənova,
"Şuşa: mədəniyyət
kodu", Lalə Həsənova, "Yaşar
Qarayev yaradıcılığında
Vətən anlayışı:
tarixi və mənəvi itkilərimiz"...)
zənginləşdirdi. "Ulduz" jurnalı da bəzi materiallarında
"Şuşa ili"nin
düşüncələrinə dalır, peşində olur (Taleh Mənsur,
"44 saat Şuşada",
Rəşid Faxralı,
"Vətən müharibəsi
- Qələbə fəlsəfəsi",
Mətanət Vahid, "Natəvan
- kədərli qürur
abidəsi", Rəfail
Tağızadə, "Vaqif
poeziya günlərində
yaşananlar", İradə
Aytel, "Zəfər
nəğməsi (şeir)",
Ay Bəniz Əliyar,
"Qayıdan torpaqlar,
qayıtmayan oğullar
(poema)"...)
Ümumən son illərin Qarabağ tematikası üzərinə gəlişən
ədəbiyyatşünaslıq işləri də son halda "Şuşa ili"nə və "Türk dünyasının
mədəniyyət paytaxtı
Şuşa" hesabatına
gətirib çıxarır.
Akademik İsa Həbibbəylinin
"Molla Pənah olan Vaqif" (Bakı, "Elm və təhsil", 2021), Mahirə
Quliyevanın "Molla
Pənah Vaqif irsi xalq yaradıcılığı
ilə klassik poeziyanın qovşağında"
(Bakı, "Elm və
təhsil", 2018) və
"Füzuli zirvəsi
və Vaqif başlanğıcı" (Bakı,
"Elm və təhsil",
2021), N.Gəncəvi adına Ədəbiyyat İnstitutunun (kollektiv)
"Molla Pənah Vaqif. Həyatı və yaradıcılığı"
(Bakı, "Elm və
təhsil", 2022) monoqrafiyaları,
habelə onlarla kitab və məqalələr
(Salidə Şərifova,
"Müstəqillik dövrü
Azərbaycan ədəbiyyatında
Qarabağ mövzusunu
əks etdirən əsərlərin janr xüsusiyyətləri, problematikası,
obrazları və bədii dili". Bakı, "Elm və təhsil", 2022; Mərziyyə
Nəcəfova, "Müasir
Azərbaycan poeziyasında
Qarabağ"- Bakı,
"Ecoprint", 2019 və
"Poeziyamızın Qarabağ
savaşı - Vətən
müharibəsi", Bakı,
"Elm və təhsil",
2021; Esmira Fuad (tərtibçi-müəllif)
"44 günlük Vətən
müharibəsi Güney
Azərbaycan ədəbiyyatında",
Bakı, "Elm və
təhsil", 2022; Nizaməddin
Şəmsizadə, "İşğal.
Lənətlənmiş qala"-
"Azərbaycan", ¹ 1, 2022; Mərziyyə Nəcəfova,
"Oğullar Vətənin
görən gözüdür"-
ƏQ, 22 yanvar 2022 və
"Sevgidən keçən
ömür"- ƏQ, 23 iyul
2022; Mətanət Vahid, "Mir Möhsün Nəvvabın
Azərbaycan musiqişünaslığında
rolu" (ƏQ, 23 iyul
2022), "Yoxsulların anası
- xeyriyyəçi Gövhər
ağa Cavanşir"
(ƏQ, 24 sentyabr 2022) və
"Həmidə xanım
Cavanşirin "Xatirələrim"
əsəri və pəncərəsindən görünən
Şuşa" (ƏQ, 10 dekabr
2022); Nərgiz Cabbarlı,
"Oyanmış ruhun
gözəlliyi"- "Azərbaycan",
¹ 11, 2022; Zemfira Məhərrəmli,
"Qarabağ yaddaşımızın
inikası - "Bayraqdar"-
"Azərbaycan", ¹ 6, 2022; Hicran Nəsibova, "Qarabağın poetik salnaməsi"- ƏQ, 17 dekabr
2022; )... məhz bu məqamı vurğulayır.
"Şuşa ili"ndə Azərbaycan
Respublikası Prezidentinin
"Xurşidbanu Natəvanın
190 illiyinin qeyd edilməsi haqqında"
14 mart 2022-ci il tarixli sərəncamı
ədəbi-tənqidi prosesdə
bu istiqamətdə növbəti dalğaya təkan verdi: İslam Qəriblinin "Xurşidbanu
Natəvan: Həyatı
və yaradıcılığı"
(Bakı, "Elm və
təhsil", 2022) monoqrafiyası,
onlarla məqalə - Mahirə Quliyeva, "Natəvan qədərli şairə" (ƏQ, 21 may 2022), Aslan Cəfərov, "Tək
inci - xan qızı Natəvan"
(ƏQ, 25 iyun 2022), Rübabə
Şirinova, "Xan qızı
Natəvanın İrəvan
xanlığı ilə
qohumluğu" (ƏQ, 25 iyun
2022), Nizami Tağısoy,
"Taleyi kədər
yüklü Xurşidbanu
Natəvan" (ƏQ, 23 iyul
2022) və s. - "Şuşanamə"
ruhunda ərsəyə
gəlməklə tarixi
bir aura yaradır, mövzunu günün tələbatına cavab olaraq aktuallaşdırır...
(Məqalənin ardı "Fraqmentlər"
şəklində "Ədəbiyyat qəzeti"nin 22 iyul
2023-cü il tarixli sayında dərc olunmuşdur)
Tehran Əlişanoğlu
AMEA- nın müxbir üzvü
Ədəbiyyat qəzeti. - 2023. - 16 dekabr, ¹ 48-49. - S.
20-21; 23