O...Yol...Yağış...Külək...

Xoşbəxtliyə bircə hərf çatmır: "O".

R.Əhməd

Buludlar dən səpər yerə,

yollar göyərçin kimi

dənlər yağışı.

"Bayatı-şiraz" kimi evlər

dinlər yağışı.

Dodağı çatlamış asfalt küçələr

yağışı partdaq dodaqlarına çəkdiyi kimi

çəkərəm ciyərlərimə

mənə nəfəs verən öpüşlərini.

Bir yağış damlası olaram

qoparam buludların bətnindən saçlarına...

çırparsan tellərini

düşərəm ovuclarına.

Qaldır əllərini dodaqlarına:

nəfəs ver, isit məni...

Bir külək olaram.

Sonra...

Sonra dəcəl uşaqlar kimi

Qapını döyüb qaçaram.

Açarsanmı qapını?

Açarsanmı ürəyini?

Boya kimi çəkər

dodaqlarına

bir dünyalıq çəhrayı təbəssümü.

Çırpar,

çırpar buludlar yerin başına.

Zərbədən yıxılan yollar

sərilər ayaqların altına.

Ürəyim yeriyər çəkmələrinlə,

dənlər yerişinin addım səsini.

İndi pozacaq iş sükutunu

gecələr addımlayacaq "əsmər yuxum"da.

O yağış mənəm,

O külək mənəm,

O yol mənəm.

O mənəm.

O...

O..

O.

"27 oktyabr"a

Səni indi sevdim.

Gülən gözlərinin ardındakı dərdlərini -

sevdim keçmişini.

Ürəyi sözlərində döyünən körpə səslərini -

sevdim gələcəyini.

Sevdim

el var, oba var -

daha demirəm nəyini sevdim.

Səni üzənin evi yıxılsın,

yıxılsın, lap belə nəyi yıxılsın...

Fitili çəkilmiş qumbarayam,

at məni

dərdlərinin səngərinə.

Bakıdan Naxçıvana kimi

bir türkü olaram qulaqlarında,

ötüb Zəngəzur səmasından:

"əllərim əlinə dəydikdən sonra

sonu istər ölüm olsun,

istər ayrılıq".

Səni səhər sevdim -

Azan gözləyən müəzzin kimi.

Səni günorta sevdim -

damla olmaqdan bezib

günəşə buxar kimi qaçmaq istəyən

Su damlası kimi.

Səni axşam sevdim -

demirəm necə sevdim...

Səni axşam,

Səni günorta,

Səni səhər sevdim,

Demirəm necə sevdim,

Ay zalım sevdim səni.

Emin PİRİ

Ədəbiyyat qəzeti.- 2023.- 4 fevral.- S.19.