Görkəmli gürcü
şairi, nasiri və publisisti Davit Şemokmedelinin minimal poeziya
nümunələri müasir gürcü ədəbiyyatında
yeni bir çalar kimi qəbul olunur. "Ucalıq",
"Sükutun səsi", "Payıma düşən səma",
"Solğun mənzərələr", "Sözlərdən
o yanda" və "Quşlar qışda niyə
ağlayır" kitablarının müəllifidir.
Gürcüstanın "Davit Ağmaşenebeli",
"Qalaktion Tabidze", "Nİko Lortkipanidze" və
İvane Maçabeli" mükafatları laureatıdır.
***
Ey uca asiman,
Sən
də təhlükəsiz deyilsən demək, -
Dünən
qırğı keçdi göyün üzündən...
***
Günəş
batsa da
Mənim
evimin qənşərində
İşıq
saçırdı qar çiçəkləri.
***
Sevib-seviləndə
əllərim
çatırsa asimanlara,
demək,
göy sən deyən uzaq deyilmiş.
***
Mən
neçə misra pozmalıyam ki,
Səni
bircə sözün içində tapım?..
***
Köhnə
zirzəmiyə düşən şəfəqtək,
Düşdü
ürəyimə sənin gözlərin...
Zirzəmi
necə də gözəlmiş, gülüm.
***
Mənim
yuxusuz gecələrimdən
Sənin
əbədi yuxuna qədər
Neçə
bahar, neçə qış var,
Ay ana!
***
Ananın
gəlişi, ayaq səsləri -
Ürək döyüntüsüdür sanki Tanrını...
***
Kəndimin cığırı,
Aparırsansa,
Apar, apar məni uşaqlığıma,
Məzarlığa tərəf niyə
dönürsən?..
***
Evə qayıtdım,
Məlum
oldu ki,
Heç
vaxt, heç yana
Getməmişəm mən.
***
Hayana üz tutub gedirsiz,
quşlar,
İsti
ölkələrə çatana
qədər
Siz mənim buludlu asimanımı
Qət etməlisiz.
***
Gül-çiçək içində
Gördüm mən səni,
Cəh-cəh vuran quş...
Amma bilmədim
Kimin üçün oxuyurdun sən o nəğməni...
***
Səmadan vətənin qəmi
yağırsa,
Yağışdı demə,
O qəm damlaları qəlbə damırsa,
Nə xoşdu
demə.
***
Bax, orda tər çiçək
durub tək-tənha,
Günəş o çiçəyin kölgəsini
Doğdu bu səhər.
Gecə
Günəş hamı üçün
günəşdir, amma
Mən heyran olmuşam işıldaquşa.
***
Əyilib
tər çiçək
dərmək istədim,
Əlimdən sürüşdü çiçəyin tağı,
Yalnız
uşaqlıq xatirələri
Qaldı əlimdə.
***
Heç
vaxt analığım
olmayıb deyə,
Anam bu dünyadan elə köçdü ki,
Bilmədim mən onun qədrini,
Allah.
***
Sənin
həyatında qadın
qəflətən
Tozanaq qaldıran bir çovğun kimi
Hər şeyi alt-üst eləməyibsə,
Demək,
bu dünyada yaşamamısan...
Məhəbbət
Həyatın mənası elə
odur ki,
Boşluqlar
İlahi işıqla dolsun.
***
Özümdən çıxanda sən
küsmə məndən,
Bahar gecikəndə günün
də üzünə
Ağ olmuşam
mən.
***
Qonşunun bağından oğurladığımız
Meyvə
qədər şirin və dadlı idi
O gecə, gülüm...
***
Bar gətiribsə,
Hər şey bəllidir.
Yarpaqlarının xışıltısından
Tanınmaz ağac...
***
Danışa biləndə sənin
gözlərin
"Sevirəm" sözünü
demədi mənə.
İndi
hisslərimin məzarlığında
Hər səsə karam...
***
Şair
öləndə,
Bir dərd
çəkəni ölür
dünyanın.
Bax, buna görə də dərd ağırlaşır.
***
Yad -
Şair
varlığının açarıdır
Bu söz əzəldən…
***
Həyat
Doğrudan da haqlılığına
Həm özünü, həm də özgələrini
İnandırmaqdır…
***
Ömürlə ölümün arasındakı
Bu körpü ki var,
Zülmətdə sayrışan şəfəq
kimidir...
***
Nifrəti dəf edib, dəfn elədin sən,
İndisə əndişə bürüyüb
səni,
Deyirsən nifrətsiz
Sevgi-məhəbbətim yaşayacaqmı?
***
Məktəb partasında qoyub
getdiyin
O tər gözəllik
Qar kimi əriyib, xəbərin varmı?
İçimi göynədir inişilki
qar...
***
Eh, adın bahardı,
Amma gəlişin
Soldurur bağımın çiçəklərimi...
***
Köhnə niqablarla vidalaşmaq
faciə deyil,
Elə bil, bezdiyin oyuncaqları
Atdın
ki, gedib təzələrini
Alasan sabah…
***
Mən səni axtardım... axtardım, tapdım,
Odur ki, tapanda sən
tək deyildin,
Yalqızlığın da yanında idi.
***
Sən ki bülbülün nəğməsinə də
dodaq büzürsən,
Mənim
için-için ağladığımı
Eşidərsənmi?!.
Davit Şemokmedeli
Orijinaldan tərcümə: İmir
MƏMMƏDLİ
Ədəbiyyat qəzeti.- 2023.- 11 fevral.- S.24.