Dəmir qapı Dərbənd

Bu qarşı dağ Savalandı -

baxdım, könlüm havalandı;

nə yaram qaysaq bağlayan,

nə dərdlərim sağalandı...

Hər nəyim var hədər mənim,

bu kəmfürsət qədər mənim -

ilimə bir sevinc düşür,

günümə yüz kədər mənim!

Bəlkə yüz deyil, əllidi,

əlli də yüzə bəllidi;

dəmir qapı Dərbənddi bu,

billah, bu da təsəllidi...

Bu evin içi bayırdı,

sərxoşdum, içib ayıldım -

beş sayıbsa fələk sayıb,

mən hələ üçü sayırdım!

Nə fərqi nə saymağının,

sayı üçdü barmağımın;

sayını gerçək bilirəm

ömürdən nə qalmağının...

Bu dənizin hənirtisi,

gəmisinin göyərtəsi -

ya götürər bu gün məni,

ya gələn günün ertəsi!

Bu daş qala Əlincədi,

daşları əlcə-əlcədi;

əcəl məni girləməsin,

mənimki də ölüncədi...

Ölüncə bayırdı yerim,

çöldəyəm, çayırdı yerim -

dəmir qapı Dərbənddi bu,

daş qapı Bayıldı yerim!

Titrədi, tərpəndi qatar,

adladı Dərbəndi qatar;

öldür, Allah, öldür məni,

ya da qurtar... qurtar... qurtar...

Bu qarşı dağ Savalandı,

baxdım, könlüm havalandı -

dəmir qapı Dərbənddi bu,

qalan qapılar yalandı!..

Mahir N.Qarayev

Ədəbiyyat qəzeti.- 2023.- 24 iyun.- S.17.