Yolların nə vecinə

Dünyadan yollar keçər,

Hərə birini seçər.

Yolların nə vecinə,

Kimi necə keçəcək,

Kimi necə köçəcək.

Yollar görməmiş kimi,

Qucaqlayıb hər yanı,

Qucaqlayıb dünyanı.

Heç bilmir sərhəd nədir,

Heç bilmir möhnət nədir,

Yolların nə vecinə,

İntizar məbədidir.

Dünyanın hesabına,

İnsanın hesabına,

Bilir ki, əbədidir.

Xəzərin sahilində

Sahildə

ilk dəfə qələbə şənliyində

Səni gördüm,

gülümsədin

o gün sənin

təbəssümün

gözlərimdən,

ürəyimdən

asıldı.

İncitmədim,

Oxşandı, oxşandı...

Sevildi.

Üzdü gözlərimin

dərinliyinə.

Uzandı

Sərinliyinə.

Dostlaşdı,

Doğmalaşdı.

İşıq oldu

təbəssümün.

İçimə möcüzə doldu

o gün.

Dünya, səndə nəyim qala

Ulduz-ulduz,

göz yaşımı

saxla, gərəyin olar,

Dünya,

Qəmli-qəmli

baxışımı

saxla, gərəyin olar,

Dünya.

Mən gedirəm,

Zalım dünya,

Görən səndə

nəyim qalar?

Dərdli-dərdli

sızıldayan

bir yanıqlı

neyim qalar! -

saxla, gərəyin olar,

Dünya.

Hər gün

Günümüzün

neçə saatı

saata baxmaqla

keçir görən?!

Neçə saat sərf edirik,

darıxmağa,

tələsməyə,

dözməyə...

Dəqiqələri az qala

gözmüzlə çəkirik

irəli,

Tez "aparsın" deyə bizi...

Beləcə,

hər gün

saağ-saat enirik axşama

və

saat-saat qalxırıq

ömrümüzü...

İlk sevgi

Cavanlıqda

körpə eşqim,

utancaqlıq sərhəddini

yıxammadı, aşammadı.

Əzizləyib, izlədiyi,

gizli-gizli gözlədiyi

O gözəlin ürəyində,

gözlərində pöhrələnib,

yaşamadı...

Andan-ana,

Gündən-günə

Diddi məni,

sökdü məni

bu məhəbbət.

Ürək-ürək,

İç gileyim üzdü məni.

Dözdüm yenə,

Sahil oldum ürəyimlə

o sevginin dənizinə.

Dalğasıyla çox döyüldüm.

- Dağlanası olsam belə

dözdüm elə,

Amma yenə

nə etməli,

gizli qaldı,

sözlü qaldı,

közlü qaldı

məhəbbətim,

bir vüsalın

arxasınca.

Xəbərsizəm...

Səni xatırlayıram,

Ömrün qürub taxtında.

Bilmirəm ki, hardasan,

Bu köçkünlük vaxtında.

Baş tutmadı ilk sevgi,

Ayrıldıq biz bax, o gün.

Ürək dolu sevgiyə

Nöqtə qoymadı düyun.

İstəklim sorağında

Dilbədil ötdüm, nə qəm.

Məni axtarmısanmı,

Bir ondan xəbərsizəm...

Zərrə və sonsuzluq

Gözəlliyin cazibəsində

itirdim ömrün

olum,

ölüm qütbün.

Həyatın sonsuzluğunu

yaşadım

bir anda,

Onda inandım,

zərrəyə sonsuzluğun

sığışmasına.

Hələ belə inanmamışdım

Sizə,

qədim yunanlı

filosof Demokrit,

Sənə milyon rəhmət!..

Müxəmməd Haqverdi

Ədəbiyyat qəzeti.- 2023.- 4 mart.- S.23.