Bütün zamanların siyasətçisi
Görkəmli
dövlət xadimi Heydər Əliyev təkcə Azərbaycanın
Prezidenti deyildi, həm də Sovet İttifaqının rəhbərlərindən
biri idi. Lakin bütün xidmətlərinin sadalanması onun
şəxsiyyətinin miqyasını göstərməyə
yetərli deyil. Yəqin ki, o, ölkəmizin və
xalqımızın çoxəsrlik tarixində ən
böyük siyasətçilərdən biridir. Bir şey dəqiqdir
- O, dünya tarixində hakimiyyət Olimpindən enməmiş
və oraya yenidən qayıtmış nadir insanlardan biri kimi
qalacaq. O, Olimpə ikinci dəfə qalxaraq, özünü
unikal dövlət xadimi kimi göstərərək, həm də
dövlətini parçalanmaqdan xilas etdi. Azərbaycanı ən
mürəkkəb vaxtda müdafiə etdi, öz xalqına
tarixin sükanını döndərməyə, öz gələcəyinə
inanmağa şərait yaratdı.
O,
yetkin ömrünün ilk illərini dövlət təhlükəsizliyi
orqanlarında keçirərək, böyük nailiyyətlər
qazanmışdır.
Milli
respublikalarda yerli kadrlara çox da güvənilmirdi,
emissarların mərkəzdən gətirilməsinə
üstünlük verilirdi. Heydər Əliyev qırx dörd
yaşında ən cavan generallardan biri kimi Dövlət Təhlükəsizlik
Komitəsinin rəhbəri olur. Amma bu onun dövlət
karyerasında fəaliyyətinin prelüdiyası idi. İki
il sonra o, artıq Azərbaycanın rəhbəri kimi yüksək
mənsəb tutdu. KP MK-da birinci katib, faktiki olaraq ölkədə
baş verən hər bir şeyə cavabdeh birinci şəxs.
Bütün sahələrdə - sənayedə, kənd təsərrüfatında,
mədəniyyətdə yüksəliş başlayır.
Miqyas heyrət doğurur. Çox da böyük olmayan Cənubi
Qafqaz respublikası bir çox göstəricilərdə irəlidə
olur. Əgər gürcü lider ənənəvi olaraq bu
regionun Siyasi Büroda nümayəndəsi
sayılırdısa, Heydər Əliyev Siyasi Büroya ilk
namizəd seçilir. Sonra o, Siyasi Büroya - nəhəng
dövlətdə hakimiyyətin ən yüksək pilləsinə
üzv və SSRİ Nazirlər Soveti sədrinin birinci
müavini təyin edilir. Deyilənə görə, Andropov onu
Nazirlər Sovetinin sədri vəzifəsinə
hazırlayırdı. Bu bir həqiqətdir. On il sonra Mixail
Qorbaçov da ölkənin son günlərində bu cəhdi
təkrarlamağa çalışıb, Nazarbayevi Nazirlər
Sovetinin sədri təyin etmək istəyəcəkdi. Lakin
gec olacaq, İttifaq dağılacaqdı.
Heydər
Əliyevin fəaliyyəti barədə Moskvada indi də əfsanələr
gəzir. Onun qeyri-adi erudiyasından, bütün mətləbləri
seçməsindən, insanlara xeyirxah münasibətindən
hələ də danışırlar. Əlbəttə ki,
1987-ci ildə onun öz postundan getməyə məcbur olub
istefa verməsinin doğurduğu haqsızlığın
acısı da yaddan çıxmayıb. Heç kimə bənzəməyən
bu siyasətçi, əslində, Qorbaçova mane olurdu. Bu
cür nəhəng siyasətçinin yanında o,
özünün sarsaq islahatlarını həyata keçirməkdə
çox aciz görünürdü.
Mərkəzi
Komitənin plenumlarının birində ənənəvi
olaraq, keçmiş partiya rəhbərlərini bütün
günahlarda ittiham edərək, etirafları tələb
olunarkən bunun əleyhinə çıxan təkcə Heydər
Əliyev olub. O, açıq bildirib ki, ona qarşı yönəlmiş
bütün böhtanlar saxtakarlar tərəfindən
formalaşdırılmışdır və o, yüksək vəzifələrdə
işləyərkən heç bir əyintiyə yol verməmişdir.
O, yeganə siyasətçidir ki, hakim Siyasi Büroya və
şəxsən Mixail Qorbaçova qarşı
çıxmışdır.
Heydər
Əliyevin istefasından sonra Azərbaycanda Qarabağ
münaqişəsi ilə iki respublikanın
qarşıdurması başladı. Mərkəzin dəstəklədiyi
Ermənistan hərbi hissələr formalaşdırdı və
Azərbaycan ərazisinin 20 faizini işğal etdi. Sovet
ordusunun hissələri Bakıya yeridildi. O dövrdəki bu
hadisələrdə təxminən min nəfər həlak
oldu və yaralandı. Və yenə də siyasətçi qəhrəmanlığı!
Heydər Əliyev həyatını riskə
atdığını bilə-bilə nümayişkaranə
surətdə Azərbaycanın Moskvadakı Daimi nümayəndəliyinə
gəlir və qanlı hadisəyə qarşı öz tarixi
çıxışını edir. Bu, birbaşa Mərkəzə
etiraz idi. Respublikanın özündə isə hökumətlə
müxalif Xalq Cəbhəsi
arasında hakimiyyət çəkişməsi gedirdi.
Dövlətimiz müstəqilliyini itirmək, parçalanmaq
və vətəndaş müharibəsi təhlükəsi
ilə üz-üzə idi. Cənubda
"Talış-Muğan respublikası" elan olunmuş,
şimalda separatçılar baş qaldırmışdı.
Mərkəzin qüvvələri və Surət Hüseynovun
qoşunları ilə silahlı qarşıdurma
başlamışdı.
Belə
bir şəraitdə Azərbaycan xalqı Heydər Əliyevin
Bakıya - hakimiyyətə qayıdışını tələb
edirdi. Və o, qayıtdı!
O,
sadəcə, vəziyyəti sabitləşdirmədi, həm
də hərbi müdaxilələri dayandırdı,
iqtisadiyyatı, sənayeni bərpa etməyə
başladı, ölkənin büdcəsini təmin edən
neft-qaz təsərrüfatını gücləndirdi.
İnsanların inamını qaytardı, onlar gələcəyə
ümidlə baxmağa başladılar.
Dünya
tarixində hakimiyyətə qayıtmaq cəhdləri
çox olub. Böyük Napoleon ikinci dəfə hakimiyyətə
qayıdıb. Lakin sonra Vaterloo döyüşü baş
verib. Hətta Şevardnadze də ikinci dəfə hakimiyyətə
gəlib. Digər respublikaların liderləri də bunu
bacarıblar, lakin heç bir şeyə nail olmadan siyasətdən
gediblər.
General
de Qoll da islahatlarının uğursuzluğundan və tələbə
etirazlarından sonra hakimiyyətdən uzaqlaşıb. Heydər
Əliyev nəinki möhkəm dayandı, o, hakimiyyətin
etibarlı əllərə ötürülməsinin
qayğısına da qaldı. Bu, postsovet məkanında əsl
möcüzə idi. Burada da o, uzaqgörən idi! Bir müddətdən
sonra onun oğlu - Prezident, Ali Baş Komandan İlham Əliyev
öz xalqının azadlıq yürüşünə rəhbərlik
edəcək, möhtəşəm qələbə ilə
Qarabağı geri qaytaracaqdı.
Heydər
Əliyev qədirbilən Azərbaycan xalqının qəlbində
görkəmli lider kimi əbədi yaşayacaq! O,
xalqının ən mürəkkəb, çətin
anında özünü yetirmiş, ona dayaq olmuş əsl
xilaskar kimi, əsl Ümummilli Lider kimi daim yaddaşlarda
qalacaq. Onun əvəzsiz xidmətlərini unutmaq mümkün
deyil! Biz bu heyrətamiz insanı illər sonra da
xatırlayacağıq. Həm də böyük iftixar hissi
ilə...
Çingiz Abdullayev
Xalq yazıçısı,
AYB-nin Birinci katibi
Ədəbiyyat qəzeti.- 2023.- 6
may.- S.5.