Qoşa yol

İlmə-ilmə, naxış-naxış

Ömrüm başdan-başa yoldur.

Yaşandıqca səf bağlamış

Günlər yaşdan-yaşa yoldur.

Yol ardınca bir daha yol,

Yaxına yol, uzağa yol.

Köz düşdükcə ocağa - yol,

İz düşdükcə daşa - yoldur.

Harda təbim, orda sevgim,

Məni qoymaz darda sevgim...

Xalqa sevgim, yurda sevgim

Taleyimdə qoşa yoldur.

Arif, dərdə olma yedək,

Yedəyə al, sən onu çək.

Şairlik də şəhidliktək

Tarixə birbaşa yoldur...

Bağışla

Bağışla nəvəni, Füzuli baba,

Yanında qaradır üzü, bağışla.

Saldıq zarafata, saldıq kitaba,

Saldıq mərtəbədən "Söz"ü, bağışla.

Tanrını öyməyə söz qalmadı ki!

Şeytanı söyməyə söz qalmadı ki!

Əyrilər əyməyə söz qalmadı ki!..

Susmaqdan lallaşan düzü bağışla.

Ağızlar taybatay, bağlayanı yox,

Yalanı yolundan saxlayanı yox,

Qalıb ortalıqda, ağlayanı yox,

Sözü öldürüblər, sözü bağışla.

Tək çəpik deyildi bu əlin işi,

Tək qarğış deyildi bu dilin işi.

Sən deyən olmadı, Füzuli kişi,

Sən deyən olmadıq, bizi bağışla...

Arif FƏRZƏLİ

Masallı

Ədəbiyyat qəzeti.- 2023.- 14 oktyabr, №39.- S.19.