Zəfərin mübarək, Vətən!
Allah cəmi şəhidlərimizə
rəhmət eləsin!
Xoş
günlərdən soraq verir
Axşamın-səhərin, Vətən!
Düşmənlərə göz dağıdır
Hər təzə Zəfərin,
Vətən!
İgid-ərən oğulların
Tapdayıb bəndi-bərəni,
Bir həmləylə sevindirdi
Xocalını, Əsgəranı,
Xocavəndi, Ağdərəni...
"Dəmir Yumruq"dan güc aldı
Qatlanmaz
qanadın-qolun!
Qırdın paslı qıfılını
Xankəndiyə gedən yolun!
Qarşında tab gətirmədi
Zülmə sipər olan
"barı".
Diz çöküb, aman dilədi
Səndən harsın dığaları...
Başın sağ olsun...
yenə də
Haqq yolunda cəngə çıxıb,
Candan keçənlərin də
var!
Qanlı
şəhid köynəyiylə
Ulu Tanrı Dərgahına
Vaxtsız köçənlərin də var...
Qalibiyyət simvoludur
Üçrəngli bayrağın sənin!
Bütövləşən sərhədlərin
Sabahkı növrağın sənin!..
Türkün-türkə can borcu var,
Nə yalqızsan, nə tək, Vətən!
Hünərindən soraq verən
Zəfərin Mübarək, Vətən!
Araz nəmli
gözlərimdən axırmış...
Ürəyimdə
sızıldayan dərd çayım,
Qismətindən hələ incik-pərt
çayım,
Bakı-Təbriz qiyafəli mərd
çayım,
Deyən
varmı, doluxsunub heç nədən,
Göz-göz olan yaraları qövr edən?
Qəm-qüssəsi gör necə də
ağırmış -
Araz nəmli gözlərimdən
axırmış!
Yaranışdan
həm Sultandı, həm də Xan,
Bir düşməni gödənsökən,
ev yıxan.
O birisi hürə-hürə
vurnuxan,..
Bel sütunu Xoy, Ərdəbil, Qaradağ,
Qibləgahı Zəfər taclı
Qarabağ...
İllər boyu bəxtinə
qar yağırmış -
Araz nəmli gözlərimdən
axırmış!
Xudafərin
daş köynəkli dastanı,
Yağı bəlli, namərd
aşkar, dost hanı?!.
Görən, varmı heç
möhləti-amanı?
"Gülüstan"da şux
qaməti bükülən,
"Türkmənçay"da gözünə
mil çəkilən.
Xəmirini kimlər dərddən
yoğurmuş?
Araz nəmli gözlərimdən
axırmış!
Həsrət
yükü hələ o tay-bu taylı,
Bəd taleyi nə sovqatlı, nə paylı...
Hayqırtısı hərdən cəngli-haraylı,
Gorum çatlar qisas qalsa sabaha...
Gülsə üzü, deyərəmmi
heç daha,
Tanrı
ona gəc nəzərlə baxırmış?
Araz nəmli gözlərimdən
axırmış!..
Ürəyim
tapdanmış
əkin yeridi...
Əzəldən
su kimi safam-duruyam,
Ürəyim nə qəzəb,
nə kin yeridi.
Bəlkə də bir zərrə günəş nuruyam,
Şirin
arzularım əkin yeridi.
Acı söz mürgülü iynəm-tikanım,
Yalana bəllidir təkcə, sərt üzüm.
Haqdan soraq verir hər
gələn anım,
Dilimin ucunda söz düzüm-düzüm.
Əlimdən
çıxanda bəzən dincliyim,
Heç
kimi nahaqdan tapdamamışam.
Nə yersiz hökmüm var, nə
boş hay-küyüm,
Mərdlik nişanəli cəngəm-savaşam...
Söz
odum, torpağım, havam, suyumdu,
Saflaşa biləndə niyyət
etmişəm.
Ovcuma düşənlər tale payımdı,
Qəmə-qüssəyə də biət etmişəm.
Kim kəsə
bilər ki axı, yönümü?
Bəxtin
sapandından atılan
daşam.
Səyirdib yüyənsiz "söz
köhləni"mi,
Şeirin
"quluncunu" ovxalamışam...
Sevincim bəmdədir,
nisgilim zildə,
Vücudum nə qəzəb,
nə kin yeridi.
İllərlə sızladım bir
qərib eldə,
Ürəyim tapdanmış əkin
yeridi...
Mən
əsgər babasıyam
Bir həftə
qabaq hərbi xidmətə yola
saldığımız övladım İsmayıl Qafarlıya
Hər fikrin, düşüncən
azaddır sənin,
Halallıq könlünün ritmi,
havası.
Düz dörd il gücünə
güc qatdı sənin,
Milli Aviasiya Akademiyası.
Məzun
olan günü, - "əsgər getməsəm
Əlim
heç vaxt işə yatmaz", - demişdin.
"Vətənə oğultək
qulluq etməsəm
Bəxtim
köməyimə çatmaz!",
- demişdin...
Nədənsə,
üstündən xətt çəkiləndə,
Hayqıra-hayqıra sədləri aşdın.
Heç
kimdən çəkinib,
durmadın gendə,
Buludtək kükrəyib, sel
kimi daşdın.
Dedin, nə
qorxaqam, nə də yarımcan,
Özüm-öz gücümdən yaxşı
halıyam.
Qəlbim
yurd eşqiylə döyünür hər an,
Vətənə borcumu qaytarmalıyam...
Səsinə-səs
verdi anan, atan da,
Yenə
alnıaçıq çıxdın
sınaqdan.
Əsgərtək and içmək növbən
çatanda,
Sənə xeyir-dua dilədik
Haqdan!
Əyninə
geydiyin əsgər libası,
Bəlkə də özündən
qabaq sevindi.
Həyatda gözünün ağı-qarası
Bacın
görkəminlə fəxr
edir indi...
Bilirəm,
əzəldən gözün-könlün tox,
Nəfsin
xıncımlanıb ayağın
altda.
Övladım, mən bu gün təkcə şair yox,
Əsgər babasıyam, həm
də həyatda...
Nicat
gözləyirik
Mən
susuzluqdan
Dodaqları çatlayan
torpağam,
Sənsə, nakam sevgimizin
közərtisində
qovrulmuş bir xışma
dən.
Bircə
zərrə ümid işartısına
üzümüzü söykəyib
Nicat diləyirik
Həm bəxtdən,
həm də taledən...
Bu yaz gözlədiyim
yaza
oxşamır
Seldən,
zəlzələdən soraq gətirir,
Bir topa qan hopmuş
varaq gətirir.
Çox
şeyi gözlərdən
iraq gətirir -
Bu yaz gözlədiyim yaza oxşamır!
Göylərin qəzəbli şimşəyi
- qamçı,
Vulkan məhşər odu, ildırım sancı.
Külək ipiqırıq, bulud
yalançı -
Bu yaz gözlədiyim yaza oxşamır!
Dağ-dağa
çırpılır, sürüşür yamac,
Torpaq tüstülənir, düşür
qaçhaqaç.
Səkidə basabas, küçədə
tıxac -
Bu yaz gözlədiyim yaza oxşamır!
Vaxt-vədə
hoppanıb qaçır irəli,
Yeri barmağında fırladır
dəli.
Tanrının daş altda qalıbdır əli -
Bu yaz gözlədiyim yaza oxşamır!
Daldada
davakar, üzdə utancaq,
Nə paslı iynədir, nə biz, nə cancaq.
Gəlişi mübarək, nədənsə,
ancaq -
Bu yaz gözlədiyim yaza oxşamır!
Ölüm
Hər
doğulanla dirilib,
Hər ölənlə ölən
ölüm.
Ün yetməyən ucalıqdan
Gizli enib gələn ölüm.
Ürəyimiz tir-tir əsir,
Kimsə
çəkəndə adını.
Təkcə Allah, bir də yəqin
Ölənlər bilir dadını...
"Dirilik şərbəti"sənsə,
Niyə
deyim ki acısan?!
Bəlkə də sən elə ömrün
Axırıncı "borc dəftəri",
Doğru-dürüst sayğacısan...
Haqsızlıq
görəndə
susan deyiləm...
Sığındım
Tanrının mavi çətrinə,
Hər misram qarışdı çiçək ətrinə.
Acından ölsəm də,
"ənam" xətrinə
Kimisə
öyəsi deyiləm,
vallah!
Çoxları
şahiddir... dar gündə belə,
Töhmət gətirmədim ağır
bir elə.
Sonuncu ümidim dönsə də, külə,
Dizimə
döyəsi deyiləm,
vallah!
Hələ
yaşasam da, elə birtəhər,
Gücümə-güc qatır hər gələn səhər.
Nə sözə-kəlməyə bükülən
zəhər,
Nə xəncər tiyəsi deyiləm, vallah!
Haqsızlıq
ruhuma yaddır həyatda,
Bircə
xoş kəlməmlə
sağalar çat da...
Heç
vaxt qalmamışam acı söz altda,
Dilimin yiyəsi deyiləm, vallah!
Ulu sənət məbədidir
tikdiyin...
Əziz
dostum, görkəmli şair-publisist, nasir Əli Rza Xələfliyə
Dünyaya
göz açdın Dağ Xələflidə,
Səni
xəlq edənə əhsən, ay Dədə!
Gəzib-dolaşmadın heç vaxt, heç vədə
Sənətin tapdanmış qırağın,
Qağa!
Sevdalı
qəlblərdə sözdü əkdiyin,
Ulu sənət məbədiymiş
tikdiyin.
Bədxahın, nadanın qəddin
bükdüyün
Hər kəlmən paslanmaz "yarağın", Qağa!
Şeirin
misra-misra gəldikcə dada
Qovuşdun ən halal şöhrətə-ada.
Həm könül mülkündə,
həm "Kredo"da
Günəştək nur saçdı çırağın,
Qağa!
Elə əzəl
gündən addımın mətin,
Yol tapmaz qəlbinə nə qəzəb, nə kin...
Tanrı
sovqatıdır şairlik
təbin,
Və bir də qələmin,
varağın, Qağa!
Yurda əmanətsən
Gordu Babadan,
Ruhun təzələnir söküləndə
dan.
Sənət gülşənində ismin bir ünvan,
Gəlir
hər tərəfdən
sorağın, Qağa!
Mənim
bu dünyadan
gözüm su içmir...
Allah,
yaratdığın dünya budursa,
Bəs,
niyə aləmə hökm eləyir şər?
Nemətin od, torpaq, hava,
sudursa,
Daha nə istəyir, görəsən, bəşər?
Ya Sən
xəlq etdiyin dünya bu deyil,
Ya da pozulubdu mizan-tərəzi.
Bilən
yox, nədəndir artır ilbəil,
İnsanın-insana kini, qərəzi...
Sənin əvəzindən
hökm edənə bax,
Məzluma əl uzat, yiyə dur, Allah!
Üst-üstə çəkilsin sinəsinə
dağ
Kim ki varlığını unudur,
Allah!
Rəhmin
gəlməsəydi, gül balalara
Yerin
"şah damarın"
kəsib atardın.
Son qoyub biryolluq sərvətə-vara,
İnsanın nəfsindən ocaq
çatardın!..
Bağışla... səbrini tarıma çəkdik,
Özün də bezmisən
cəngdən-savaşdan.
Toxumluq dən verdin... qan-qada "əkdik",
Barı,
cəzamızı ver
bəribaşdan...
Heç
kim "arşınınla" öz boyun ölçmür,
Tanrım,
yamanlığın amanını
qır!
Mənim
bu dünyadan gözüm su içmir,
Sən onu təzədən bir də yarat, qur!
Gözlərində
üşüyürəm...
Gözlərimdən-gözlərinə
cığır salıb baxışlarım.
Gözlərinin işığını
içmək üçün
Kipriyindən tutub qalıb
baxışlarım.
Soyuqluğun qəhər kimi,
gecə-gündüz
gizli-gizli
boğur məni.
Gözlərində üşüyürəm,
ürəyinə çağır məni...
İsmayıl Mərcanlı İMANZADƏ
Ədəbiyyat
qəzeti.- 2023.- 28 oktyabr, ¹41.- S.27.