Üç kosmonavt
"Üç nağıl" kitabından
ikinci nağıl
Yer planeti vardı.
Bir də Mars vardı.
Onlar bir-birindən çox uzaqda, göy üzünün ortasında,
milyonlarla başqa planetin əhatəsində yerləşirdi.
Yer planetində yaşayan insanlar həmişə Marsa və
başqa qalaktikalardakı planetlərə getməyi
arzulayırdı. Amma o planetlər o qədər uzaqda idi ki!
İnsanlar hərəkətə keçdi. Əvvəlcə, göy
üzünə sputniklər buraxdılar. Sputniklər iki
gün Yerin ətrafında fırlanıb geri
qayıdırdı.
Sonra sputnikləri raketlər əvəzlədi, Yerin ətrafında bir
neçə dövrə vuran raketlər geri qayıtmadı,
Yerin cazibə qüvvəsindən çıxıb
ulduzlararası sahələrə uçdular. Raketlərdə
itlər uçurdu. Amma itlər danışa bilmədikləri
üçün radioya, sadəcə, "Hav! Hav!" deyirdilər
və insanlar itlərin orda nə gördüyünü, itlərin
başına nə gəldiyini başa düşə bilmirdi.
Nəhayət, kosmonavt olmaq istəyən cəsarətlilər meydana
çıxdı. Bu insanlar kosmosu - çoxlu planetlərlə,
qalaktikalarla və başqa şeylərlə dolu olan
hüdudsuz sahəni tədqiq etmək istədikləri
üçün onları "kosmonavt"
adlandırırdılar.
Göy üzünə uçan kosmonavtlar bilmirdilər geri qayıda biləcəklər,
yoxsa yox. Onlar ulduzları yaxından görməyi
arzulayırdılar, bir də istəyirdilər ki, insanlar
haçansa, bir planetdən o birinə səyahət etməyə
başlasınlar, çünki Yer planeti çox
sıxlıqdır və əhalisi dayanmadan artır.
Günlərin bir günü Yerin üç müxtəlif yerindən
üç raket göy üzünə uçdu.
Raketlərdən birində amerikan
uçurdu və fitlə şən caz
havası çalırdı.
İkinci
raketdə uçan rus idi və bas səsiylə ana Volqa
haqqında oxuyurdu.
Üçüncü raketdəki çinli isə gözəl
mahnı oxuyurdu, amma o birilərin fikrincə, bu mahnı
çox naşıcasına yazılmışdı.
Hər biri Marsa o birilərdən tez çatıb
daha bacarıqlı olduğunu göstərmək istəyirdi.
Düzünə qalsa, amerikanın
rusdan xoşu gəlmirdi, rusun da amerikandan.
Çinli isə onların heç birinə inanmırdı.
Ona görə ki, amerikan
salamlaşanda deyirdi: "How do you do?"
Rus deyirdi: "Zdravstvuyte".
Çinli isə: "Nimen
hao".
Onlar bir-birini başa düşmədikləri üçün
ortaq heç nələrinin olmadığını fikirləşirdilər.
Amma onlar üçü də bacarıqlı olduğu
üçün Marsa, demək olar ki, eyni vaxtda
çatdılar. Marsa çatan kimi skafandrlarında kosmik
raketlərindən çıxdılar.
...və qabaqlarında qeyri-adi mənzərə
açıldı: içi zümrüd rəngli su ilə
dolu uzun kanallar, mavi rəngli qəribə ağaclar və
ağac budaqlarına qonmuş rəngbərəng lələkli
quşlar. Horizontda isə ilğımlanan qırmızı
dağlar görünürdü.
Kosmonavtlar bir ətrafa baxdılar, bir də bir-birinə. Sonra hərəsi
bir tərəfə getməyə başladı,
çünki heç biri o birilərə etibar etmirdi.
Sonra gecə düşdü.
Ətrafa ölü sükutu çökdü, bircə
uzaqdakı Yer planeti ulduz kimi parıldayırdı.
Kosmonavtlar
özlərini qaranlıqda azmış və bədbəxt
hiss etdilər. Amerikan anasını xatırladı. O dedi:
"Mommy..."
Rus dedi: "Mamoçka..."
Çinli isə dedi:
"Mama". (Ana)
Üçü də eyni sözü dediklərini, eyni şeyi hiss etdiklərini
başa düşdü. Gülümsəyib bir yerə
yığışdılar, bir yerdə ocaq qalayıb öz
ölkələrinin mahnılarından oxumağa
başladılar. Bu onlara cəsarət verdi. Gecə boyu
bir-birini başa düşməyi öyrəndilər.
Nəhayət, səhər açıldı
- çox soyuq səhər. Qəflətən ağacların
arasından marslı çıxdı. O, çox iyrənc
görünürdü! Yaşıl rəngdə idi,
qulaqlarının yerinə antenaları vardı, üstəlik,
xortumlu idi, əlləri də altı dənə idi.
Marslı
kosmonavtlara baxıb dedi: "Xr-r-r!"
Bu, marslının dilində:
"Anacan, bunlar nə dəhşətli
varlıqlardır?" - demək idi.
Amma kosmonavtlar onun nə dediyini başa düşmədikləri
üçün onun dava etmək niyyətində olduğunu
fikirləşdilər.
Marslı
onlardan o qədər
fərqlənirdi ki, kosmonavtlar onu nə başa düşə
bilərdi, nə də onu sevə bilərdilər. Bir andaca
üçü də marslıya qarşı birləşdi.
Marslı üçün onların heç bir fərqi yox
idi. Nə olsun ayrı-ayrı dillərdə
danışırlar? Əsas odur ki, üçü də
insandır. Amma o yox. O, çox qorxunc idi, kosmonavtlar fikirləşdilər
ki, qorxuncdursa, demək, təhlükəlidir. Onu atom silahı
ilə məhv etmək qərarına gəldilər.
Bu vaxt gözlənilmədən
marslı bir quş sübh
şaxtasına dözməyib yuvasından yerə
düşdü və soyuqdan titrəməyə
başladı. Eynən Yer quşları kimi çarəsizlik
içində çırpınırdı. O, çox
ağrı çəkirdi. Amerikan, rus və çinli ona
baxa-baxa göz yaşlarını saxlaya bilmirdilər.
Bu vaxt görün, nə baş verdi: marslı quşa
yaxınlaşdı, ona baxdı və xortumundan tüstü
buraxdı. Kosmonavtlar onun ağladığını başa
düşdülər. Marslılar belə
ağlayırmış.
Sonra marslı quşu götürüb isitmək üçün
altı ovcunda sıxdı. Çinli yoldaşlarına tərəf
dönüb dedi:
- Başa düşdünüz?
Biz elə bilirdik ki, bu bədheybət bizim kimi deyil, amma o da
heyvanları sevirmiş. Onun ürəyi var, deməli, beyni də
var! Siz hələ də onu məhv etmək istəyirsiniz?
Nəsə demək yersiz idi. Kosmonavtlar dərs aldılar: əgər
iki canlı bir-birindən fərqlənirsə, bu o demək
deyil ki, onlar düşmən olmalıdır. Buna görə
də onlar marslıya yaxınlaşıb ona əl
uzatdılar. Marslının altı əli olduğu
üçün üçüylə də eyni vaxtda əl
tutdu, qalan əlləri ilə isə sevincli jestlər etdi.
Sonra barmağıyla Yer planetini göstərib kosmonavtları başa
saldı ki, o da Yerə gedib oranın sakinləri ilə
tanış olmaq və bütün planetlərin sakinləri
dostluq və sevgi içində yaşasın deyə kosmik
respublika qurmaq haqqında insanlarla müzakirələr aparmaq
istəyir.
Kosmonavtlar bunu eşidəndə
çox sevindilər. Və bu hadisəni
qeyd etmək üçün marslıya bir şüşə
Yer suyu təklif etdilər. Marslı suyu minnətdarlıqla qəbul
edib, xortumunu şüşəyə soxub bir neçə
qurtum içdi, sonra dedi ki, bu içki bir az başgicəllənməsi
versə də, onun xoşuna gəldi. Amma kosmonavtlar artıq
heç nəyə təəccüblənmirdilər. Onlar
başa düşmüşdülər ki, planetlərdə
dadlar fərqlidir və bunu, sadəcə, olduğu kimi qəbul
etmək lazımdır.
Umberto
EKO
Tərcümə etdi:
Həmid Piriyev
Ədəbiyyat qəzeti.- 2023.- 2 sentyabr.- S.32.