Əli Əl-Şəlah (İraq) 1965-ci ildə Babildə dünyaya gəlib. Bağdad Universitetinin Ədəbiyyat Fakültəsində
Ərəb dili ixtisası üzrə təhsil alıb. Ərəb-İsveçrə Mədəniyyət
Mərkəzinin rəhbəri,
Beynəlxalq "Əl
Mutennebi" Şeir Festivalının direktorudur.
"Babilli Əli", "İmzalar" adlı kitabları oxucular tərəfindən rəğbətlə
qarşılanıb.
Mən günbatana
boylanan adamam
Yaralarıma "ölkə" adı vermişəm
və o
ölkənin üstündən
tapdalaya-tapdalaya keçirəm oyan-buyana.
Səhəri "axşam" adlandırıram,
çünki havanın işıqlanmasında
heç
bir məna görə bilmirəm.
Harda uşaq görsəm,
atasının adıyla çağırıram.
Tarlaları "torpağın bərəkətinin
ovçusu"
adlandırıram.
Boş torpaqlar tarlaların günahının etirafıdır.
Dünənimizdə qalan insanlar
ətrafımızı tutmuş qələbəliyin daş-qaşlarıdır.
Ağır olduqları üçün
onları
özümüzlə bu günə gətirə bilməmişik.
Bu gün gəlib çıxanlar isə
yolu yarımçıq qırılanların
ölməsinin
nəticələridir.
Həyatımızda daim var olmasını istədiklərimiz
vaxtsız getdikləri üçün
təzə insanları
tanıyırıq
və elə buna görə də ilğım
həqiqətin və illuziyanın
süqutunun adıdır.
Bu süqutları mən
"xarabalıqlar" adlandırıram
və mənim ilğımım
xarabalıqları
abad eləməkdə acizdir.
Həyata
təzə atılanlar
bir də yeniyetmə kimi doğulurlar.
Belə
qərara gəldim ki,
bütün xalqların tarixi
işğallardan sonra
dəyişir.
Onlar tarixin ən köklü xalqlarıdırlar.
Sivilizasiyalar isə
ucuz əbədiyyət yalanı
satanların cübbəsidi.
Tiranlar bir başqa qurbanların xilasedicisidir,
digər
qurbanlar isə yeni tiran təlaşlarının
adıdır.
Peyğəmbərləri belə adlandırıram:
"Səmaların naləsi".
Əzablarımızın və qoruya bilmədiyimiz
saflığımızın sevgilisi.
Müqəddəslər sanki fikir sürümüzün
çobanıdır.
Onların mesajları isə
Müqəddəs Tanrının poeziyasıdır.
Mən hər başlanğıcı
geridönüş adlandırıram
-
hər geridönüş utancaq bir başlanğıcdır.
Qadınlar isə
başqalarında maraq oyatmaq üçün
kimisə
sevənlərdir.
Haçan ki sizinlə söhbətləşmək
istəmirəm,
onda suya qərq olmuş qədər
köhnə sözlərlə danışıram.
Sanki duyğular da dilə gəlmək üçün
müqəddəs bir səs axtarırlar.
Siz yalnız fəryad edəndə
qorxularınızı görə və adlandıra bilirəm.
Tanıdığım bütün kişilərəsə bir
ad verirəm,
sonra o adı tamamilə inkar etməli oluram,
sonda isə həmişə ağlayıram.
Mən günbatımının ağuşuna
düşmüş bir
adamam
və hər günbatanda ağlayıram.
Halbuki, bir dəfə ürəkdən gülənlər
başqa
nə ilə qidalana bilər ki?!
Sənin
üçün başqa
bir dil yaratmışam:
qorxulardan
hörülmüş bir
dil.
Ailəsiz qalmış yetim
dili ilə danışıram səninlə,
çünki sən ölümcül
bir lənətsən.
Xəyanət
Şübhələrimi dörd tərəfə yaymışam,
vəsvəsələrimin izinə düşmüşəm,
ağzım zəhər dadır,
sular gəmirir beynimi.
Bu açıq-aşkar xəyanətdir,
halbuki sən xəyallarını
və cismini
bağrıma basdığım sonuncu
qadınsan.
Onunla birgə
başqasının sinəsi üzərində
gecələyirdi xəyanət.
Ah, köhnə dost,
çörəyimizdə qorxu cücərdi.
Bu evin uşağı belə
bir gün də atasına oxşamadı,
heç
yaxın qonşudan da
əsər-əlamət yox idi onda.
Xəyanət... maskan düşərsə,
əbədi dəliliyə düçar
olmaq kimidir.
Xəyanət səni ayaq üstdə saxlasa da,
yeridikcə axsadığından təşvişə qapılan
ayaq kimi insanda həyəcan
oyandırır.
Ləyaqətsiz bir cəmiyyətdə
sizin yerinizi tutmuş
qəhrəman axtarırsınızsa,
elə budur əsl xəyanət.
Karvan
İtlər hürür,
səslərini eşidirəm.
Amma səhradan keçən
karvan gözümə dəymir.
Amma itlər hürür...
İtlər...
Yadlaşma
Biz tək deyildik,
amma yalnız idik.
Geniş
zəmilər tərəfindən
oğurlanmış
bədənimizə toxunan
sonuncu hava kimi idik.
Bu zəmilər içimizdə
yaşamaq üçün təmiz
hava qoymadı.
Biz bu zəmilərdə tək deyildik.
Bu dağlar sirrimizin yarısını
sinəsində saxlayıb.
Amma onlar da olduqları kimi qala bilmədi.
Sözləri ağzımdan alıb
dörd
bir yana daşıyan çaylar
indi susuzluğa təslim olub.
Coşqun
axıntılar öz
sərhədlərini görüb.
İndi bütün göllərimiz,
çaylarımız üçün
göz yaşlarımız yeganə
çarədir, deyəsən.
Biz tək deyildik,
amma
zaman yorğundur.
Artıq
həyat yolundakı planlarımızda
dərin
mənalar axtarmaq üçün qayğılanmırıq.
Deyilməmiş sözləri də
görməyə öyrəşmişik,
danışılmamış hekayələri
eşitməyə,
boğazda düyümlənib qalan
səsləri qucaqlamağa...
Biz tək deyildik.
Öz-özümlə danışdım,
şübhə ilə bədənimdən
soruşdum:
"mən gördüyümü
sən də görürsən?"
Mən könlümdə gəvəzəlik
elədiyimi görürəm,
sənin
heçmi gözünə
sataşmır?
Soruşdum: "Dünəndə nə unutduq?"
Soruşdum: "Bu gündən nə qazandıq?"
Sonra öz-özümə cavab
verdim.
Gələndə tək deyildik,
amma artıq yalnız qayıdırıq.
Məğlubiyyət
Mənə maraqlıdır
kim qabağına çıxa
bilərdi ki,
tarix yazmış ordunun?!
Cavabı
bilinmir,
çünki tarixi yalançılar
yazır.
Və hətta dillər belə
irs oğruları ilə doludur.
Əl Həllac*
Sürgündə yuxu görəndə
insan Vətənə yaxınlaşır.
Bəs,
bizi
düşüncələrimizin yolundan
kim ürkütdü?
Ah, sən özün,
qorxu ilə barışmısan?
Cavab ver mənə!
Dünyadan köçmüşlərin adları,
ünvanları,
işarələri
bizim hekayələrimizin
final qapılarında rəqs etdi.
Və bu qabaran sularda
mən də çarmıxa çəkilmiş bədinimi
gördüm.
Əli əl-Şəlah
Tərcümə edən:
Fərid Hüseyn
Ədəbiyyat qəzeti.- 2023.- 23 sentyabr.- S.13.