Təkbaşına yürüyən Adam
Hər kəsin həyatında özünü Tanrı kimi
hiss elədiyi bir an mütləq olur.
...Ölməmişdən əvvəl
gözlərində ölümün
şəklini gəzdirən
o adam kimdi elə?!
O adam kimdi elə,
Unudub, səhv salıbdı
sahili dəniz ilə...
...Vaqifi gördüm dünən,
Görüşməmişdik
bütün il boyu.
Dünən Vaqifi gördüm,
Tələmtələsik yürüyürdü
bulvarda sahil boyu...
Yürüyürdü,
Səhrada təkbaşına yürüyən
İsa kimi -
Qorxa-qorxa,
təngnəfəs;
Elə bil qovurdular onu,
Ancaq sahildə
yoxuydu
heç kəs...
Vaqif - payızda
ayağının altındakı xəzəllərə
ürəyi qanayan adam,
Vaqif - quşları göy üzü,
balıqları dəniz,
dənizləri yosun,
torpağı məzar,
Ayı qardaşsız qız kimi
tanıyan adam.
Təkbaşına yürüyürdü Vaqif,
Yürüyürdü, qorxa-qorxa,
yeyin-yeyin...
...Sonbaharda,
37 il bundan əvvəl
tanışdıq onunla
toyunda Elçibəyin.
Qısa
bir tanışlıq
oldu -
Bəyin
əlində badə:
- Vaqif, tanış ol,
Bu bir yalqız qurddu, adı - Rüstəm,
Rüstəm, bu da sevdiyim şair -
Vaqif Cəbrayılzadə...
(Bilirdim mən -
Bəyin
xoşu gəlmirdi
Mənim
imzamdakı "i"-dən
Və Vaqifin "zadə"sindən)
Yadımdadı, illər sonra
Bir sonbahar gecəsi...
Əkrəm, sən, mən,
Elçibəy,
bir də yağışın
səsi...
Və bir də Bakının
ən uzun bir küçəsi...
Gözümüzdə yaş vardı,
yaş vardı gilə-gilə;
Gecəni
dolduracaq
bir nəğmə oxuyurduq:
"Qaragilə, ay Qaragilə".
İndi o
günləri
xatırlayıram, yana-yana;...
Sonralar Vaqif
mənim
ilk şeirlərimi çap
elədi,
Mən də 7 ildən sonra
çap
eləyib ad qoydum
onun ilk kitabına.
Sahildə təkbaşına yürüyür
bir adam
Danışa-danışa özü-özünə,
Dua oxuyur göy üzünə:
- Yer üzündə bir işim,
bir işim qaldı ancaq, -
Göyü yerlə, duanı
ahla,
Adamları şeytanla,
Şeytanı Allahla,
Allahla barışdırmaq.
Dünən Vaqifi gördüm;
Ah, səni, ahıynan daş üstdə
söz oyan uşaq;
Ah, səni, Vaqif -
Qonşu
toyuna,
On çəpər o tərəfdə
özü-özünə oynayan uşaq.
Hələlik, Vaqif, hələlik,
gülə-gülə,
Ancaq, yadında saxla,
Yarımçıq qalan bir mahnı
indi də öldürür məni,
Mahnının adı -
"Qaragilə, ay Qaragilə".
Rüstəm Behrudi
Ədəbiyyat qəzeti.- 2023.- 30 sentyabr.- S.18.