Rənglərin ahəngi pozulmasın...
Günlər keçir, aylar
ötür illərə
qovuşur. Hər il bizi böyüdür, püxtələşdirir, həyat
dərsi verir. Bu illərdə nələr
gizlənir, nələr
qalır, onları təkcə özümüz
bilirik. Bəzən münasibətlərə inanaraq
sevməyənlərimizi sevən
kimi, sevənlərimizi
sevməyən kimi qəbul edib, səhv addımlar da atırıq. Sonradan görürük ki, işinə
yaradığımız insanlar
mələk cildinə
girmiş iblislər, könlündə, ruhunda bizə abidə ucaldanlar isə diqqətimizdən kənarda
qalanlar olub. Ancaq bütün bunları biz, sonralar, çox sonralar anlayırıq. Beləcə
zaman bizi sınayır,
bərkə-boşa salır.
Mənim
yazdığım mətndə
bu cürə giriş etməyim təsadüfi deyil, çünki mövzu bizim istedadlı şairəmiz, vətənpərvər
jurnalist, xeyirxah insan, milliliyimizi, adət-ənənələrimizi qoruyub saxlayan Şərq gözəli -
Fəridə Ləmandır.
Fəridə Ləmanı 23 ildir
tanıyıram. Ancaq mənə elə gəlir ki, doğulanda bir yerdə doğulub, eyni beşikdə yatıb, yaşıl bağçada
böyümüşük.
Hər kəsin özəl bir xüsusiyyəti olduğu kimi, mənim də özümə məxsus xüsusiyyətlərim var. Onlardan biri və ən
əsası odur ki,
ilk gördüyüm insanları
görən kimi, dərhal ilk baxışda
nəyəsə bənzədirəm.
Onu tanıdığım
müddətdə nə
vaxt xatırlasam, görsəm, hətta telefonla danışsam belə, o adamın cizgilərini görmürəm,
nəyə bənzədirəmsə,
gözümün önündə
o əşya canlanır.
Məsələn, bu yarpaq Günəş, at, göyərçin, qartal,
xalça, qatıq, müxtəlif meyvələr,
quşlar, heyvanlar, səma cisimləri, əşyalar da ola bilər.
Uşaqlığımda da belə olmuşam. Bizə qonaqlar gələndə, onları
bənzətdiyim əşyaların
adı ilə çağırırdım. "Kimdir gələn?" - sualına "Əlidir, Quludur, Qəmərdir"
demişdim. "Yarpaq
xaladır, nəhəng
bibidir, tapança əmidir, pilləkan dayıdır və i. və s." deyirdim. Etiraf edim ki, bu hərəkətlərimə
görə anam tərəfindən şiddətə
məruz qalırdım.
Çünki "aftafa,
tülkü kimi, hörümçək" və
başqa xoş olmayan alətlər, heyvanlar, əşyalar kimi gördüklərim də var idi.
Fəridə xanımı da ilk dəfə
görəndə gözümə
bir "dəstək"
kimi görsəndi. Mənə elə gəldi ki, bütün qapıları açmaq üçün, tutacaq yeri bu xanımdır.
Hər dəfə o xanımla rastlaşanda düşünürdüm, nə
üçün mən
onu dəstək kimi görürəm. Çox sonralar fərqli insanlarla danışanda səbəbi
aydın oldu. Tanınmış onlarla qələm ustası Fəridə xanımın
rəhbərlik etdiyi
"Məhsəti" Şairlər
Məclisinin məktəbindən
bəhrələndiklərini, ilk dəfə onun sayəsində mətbuatda
dərc olunduqlarını,
poeziyanın sirlərinə
yiyələndiklərini xüsusilə
vurğulayırdılar. Hətta kənddən
nə qədər istedadlı gənclər Fəridə Ləmanın
dəstəyi nəticəsində
şəhərə gəlib,
yaradıcılığı üzə çıxarılıb
və hal-hazırda imzaları tanınmış
şairlərdirlər. Fəridə
xanım ən çətin zamanlarında
belə dəstəyini
ehtiyacı olanlardan əsirgəməyib.
O, təkcə yaradıcı
insanlara dəstək olmaqla kifayətlənməyib,
həm də şəhid ailələrinə,
qazilərimizə baş
çəkərək, öz
dəstəyini əsirgəməyib,
onların bilinməyən
ehtiyaclarının həll
olunması üçün
lazımi təşkilatlara
müraciət edib, problemlərinin həllinə
yardım göstərib.
Bütün bunları
görəndən sonra
mən bu qənaətə gəldim
ki, dəstək olmaq,
yardım etmək xüsusiyyəti onun yaşam qayəsində
var.
Həmişə bir fikir beynimi çox məşğul edib. Görəsən yaradıcı
insanlar naqis, riyakar, mərdimazar olarlarmı? Öz-özümə
cavab vermişəm -
"Əsla yox!"...
Niyə? Çünki
əsil yaradıcılıqla
məşğul olanlar
Allahın diktəsilə
yazırlar. Vəhy olmasa yaza bilməzlər!..
Fəridə Ləman riyakarlıqdan,
paxıllıqdan, mərdimazarlıqdan
da uzaq olduğuna özüm kimi inanıram. Bu inam məndə Fəridə xanımla uzaq və yaxın yolların yoldaşlığından
sonra gəldiyim qənaətlərdi.
KİBATEKLƏ
Şəki, Mingəçevir,
Gəncə səfərimiz,
Ankarada Dünya Azərbaycanlıları konqresinin
VIII qurultayında Xalq
artisti Lütfiyar İmanov Fəridə Ləmanın iki marşı ilə tədbiri açdı, mahnını təkrar-təkrar
oxutdular və özləri də oxudular. Elə oradaca bu marşlara
görə L.İmanov
neçə ölkəyə
dəvət aldı. Eyni zamanda Füzuli
Elkaponi adlı şəxs Lütfiyar müəllimə 1000 dollar
verdi ki, bu musiqini diskə köçürtsün. Xalq
şairi, əbədiyaşar
Səməd Vurğunun
100 illiyində Nəsrəddin
babanın oğlu İkinci Şıxlıdan
Bayramın fasilədə
gəlib bizi qonaq götürüb quzu kəsməsi,
2014-cü il Anadolu Universitetində keçirilən simpoziumda
birgə olmamız Fəridə haqqında mənə çox mətləbləri anlatdı!
Simpoziumda qürurverici
o oldu ki, Fəridə
tribunaya çıxmazdan
öncə onun "Türkəm,Türkəm,Türkəm
mən" marşının
musiqi sədaları böyük alqışlarla
iclas salonunu bürüdü. Ataların:
- "Qardaşın necə
adamdır?" sualına
- "Yol yoldaşı
olmamışam" məsəli
öz təsdiqini beləcə tapdı.
Bu adamı son vaxtlar mən "qumru quşu"na bənzətdim,
o, Türk dünyasında
bir "Çalıquşu"
idisə, Azərbaycan
dünyasında hər
kəsin heyran olacağı "qumru quşu"dur. Rənglərinin
ahəngi pozulmasın,
qumru quşu!
Nüşabə Məmmədli
Ədəbiyyat
qəzeti.- 2023.- 30 sentyabr.- S.37.