Çiçəklərə qoşuldu

Gözləməkdən çiçəklər də saraldı,

Bir cığır da açılmadı bəxtimə.

Tanrının da heç yadına düşməyib,

Özgə yolun qismətiymiş bəxt demə.

Bu ömürdə yanlış bircə sətir yox,

Üsyanamı ünvanlayıb bu adı?

Günlərimin nə çox imiş günüsü,

Ögeylik də baş qatmaqda ustadı.

Yır-yığışın vaxt-vədəsi bilinmir,

Öz yükünü özü çəkər, eləmi?

Çox uzandı bu gileyin axırı,

Qapanmışam taleyimə söz kimi.

Bir taleyə oyun qurmaq hünərmi?

Cavab üçün bəzənməyib qış, bahar.

Ta üzülmə, bu ah-vaylar hədərdi,

Bu boşluqda boş olmayan nəsə var.

Bəsdi, yetər çək-çevirlər fəryadı,

Qızıl gülün ətrinə də çatar gün.

Kəpənəklər çiçəklərə qoşuldu,

Arxasınca yel oynadı bir ömrün.

2019

Vətən kimi

Böyük şairimiz Musa Yaquba

Çıxar yolumuza gah qış, gah bahar,

Nədir aralığa düşən ögeylik?

Çox imiş dünyada haçalı yollar,

Nə yaxşı hər yola yatan deyilik.

De, hansı xəbərdi, bu qaçhaqaçda?

Göylərdə əyləyir durna köçünü.

Küsülü cığırın dolan vaxtıdı,

Tutar yetimliyi, dərər içini.

Fələk qapı açır, örtmür hələ ki,

Kimi başa çəkir, kimi ayağa.

O tala, o orman sağ olsun təki,

Hər əl yetə bilmir söz çıxan dağa.

Quzeyi üşütməz zirvənin qarı,

Yüyən çəkən qalar əldə-ətəkdə.

Halalın haqqında tufan qopsa da -

Azmaz öz yolunu arı pətəkdə.

Hələ görüşümüz qalsın sonraya,

Baharın oyaqdı qış çilləsində.

Sözün qəribliyə düşən yerini,

Tapdım Vətən kimi... tapdım səsində...

2011

İnad

Üzümə dayandı axrı bu divar,

Dəyişik saldıqca qapı yerini.

Azmı müsibətin odunu görmək,

Sürgünlü-cəzalı ömür yenimi?

İşıq axtarıram, gün ki günorta,

Zülmətlə əlbirdi şeytan ürəyi.

Ancaq gözlərimə öpüb qoyuram,

Əlim halallıqla kəsən çörəyi.

Dağıntı içində bir tale qurmaq,

Heç kəsə o qədər gəlməsin asan.

Hamı baxıb gülər dərdli adama,

Odur ucalıqda fikrini aşan.

Tanışdı bu dünya ən yad adama,

Bilir ki bu gələn yol gözləyəndi.

Ağac kölgəsində, arx qırağında,

Yuxuya getsə də fürsəti, fəndi.

Bir də dediyimi yanlışa yozma...

Necədi kədəri daş-qalaq etmək.

Nə xoşdu könüldə işıq yandırıb,

Ayı salamlayan tərəfə getmək.

2019

Nə ayrılıqdı belə...

Telejurnalist, dostum

Qaraş İsmayılın xatirəsinə

Nə qara-qorxu xəbər

Nə ayrılıqdı, Qaraş?

Mən qardaş itirmişdim

Əcəl pusqudan çıxıb

Səni də tapdı, qardaş.

Dur, yalanı güldürüb

Elan eylə efirdən.

Doğra qəhər lentini,

Bu qəfil reportaja

İnandırma bizi sən.

Qızlarının gözündə

Qapanan ekranlara,

Açılmayan səhərə

Nə təhər dözəcəksən?..

Zarafatın ürəktək

Dostları dindirərdi.

Şəhərinə gəlmişəm

Zarafat eylə indi.

Nə qara-qorxu xəbər

Nə ayrılıqdı, Qaraş.

Nolar bir məni eşit,

Nolar mənə qulaq as.

Boşla-boşla sən Allah

Ölümlə zarafatı,

Belə zarafat olmaz.

2003

Hara gedək?

Qələm dostum

Məmməd Dəmirçioğluna

Dostlar, durub hara gedək?

Bürkü gəlməsin yaxına.

Can qurtaraq qaçhaqaçdan,

Təslim olmayaq axına.

Çox ömürün astarını

Görə-görə üzüldüm mən.

Siz də görüş yeri kimi

Əl çəkməyin ümidlərdən.

Hərdən dəli, tünd şəraba

Yer axtaraq bir küncdə biz.

Onsuz da ki, qılınclanır

Bu körpə, məsum kölgəmiz.

Nə yaxşı ki azmamışıq

Sağlıqların dumanında.

Deyən, tamam yanıldılar

Sərxoş günlər gümanında.

Səfərdəyik... yol üstündə,

Fikirlidir oğul, uşaq.

Ürək tutan sancılarsa,

Heyif bizdən deyil uzaq.

...Dostlar, durub hara gedək?

Bürkü gəlməsin yaxına.

Can qurtaraq qaçhaqaçdan,

Təslim olmayaq axına.

2011

Düzlük dəlisi...

Gördüyün, görmədiyin,

Səbrinə dönmədiyin,

Dərdindən ölmədiyin

Adam kimdi, ay adam?

Kölgəsinə daş atıb,

Kölgəsində daş yatıb,

Günaha batan-batan,

Adam kimdi, ay adam?

Yavan günləri olan,

Cavan günləri olan,

Avvam günləri olan,

Adam kimdi, ay adam?

Bir vaxt ağız büzdüyün

Dəlisiydi düzlüyün,

Sinəsini qanadıb,

Qəbrinə gül düzdüyün

Adam kimdi, ay adam?

2019

Daxma

Əllər tutmaz daha əldən

Əllər getdi, demək əldən

Soruş dəlidən, Vəlidən

Bura kimin daxmasıdı?

Dən cücərtməz oğru olan

Yurd itirməz oğlu olan,

Yalan olan, doğru olan

Bura kimin daxmasıdı?

Divar, divar "qoçaq" divar,

Halallıqdan qaçaq divar,

Süngü divar, bıçaq divar

Bura kimin daxmasıdı?

Çətin susar incik adam,

Olanmadım çik-çik adam.

Böyük dərdəm, kiçik adam

Daxmam, könül daxmasıdı

Sorma kimin daxmasıdı?

Deyən söz var səndə...

Kənddən gələnə

Xoş xəbərçi deyil şəhər.

Bir əlçim buludun,

Arxqırağı yarpızın,

Kərəntə ağzının,

Sayğacsız bulağın

Bu şəhərdə nə işi...

Yaxşı, yaxşı fikirləş, kişi...

Cibini bərk tut

Cibgirlər içində

Nə nəvənə noğul pulu qalacaq,

Nə qarıya, mixək, darçın pulu

Ayağını qaçaq qoy, üzüsulu...

Çox mərtəbəli evlərin -

Mərtəbəli dəvətinə dözə biləcəksənmi?

Qapısı gözlüklə açılan

Üzünə yox

əlinə baxan şəhərin...

Axşamı belə qapanır,

Səhəri belə açılır...

İstəsən istəməsən də.

Şəhərdən nə tez qayıtdın

Həmiş baba,

Deyən söz var səndə...

2017

Fevralın qar dənəsi

Fevralın qar dənəsi...

Saçında donar qalar.

Baxışımla əridim...

Birdən ölüb gedərəm,

Saçlarında qar qalar.

2002

Nə sən, nə mən...

Sənsizlik sitəmini

İndi anlamışam mən.

Birlikdə olmağı da

Qovmamışam içimdən.

Gözü dolmuş sevdaya

Niyə baxdıq belə kəm.

Kəşf olunmuş adatək

Sevilmək istəmirəm.

Güzəştli təbəssümün

Səni də darıxdırır.

Bu da həsrət dalğası...

Yellənir ağır-ağır.

Ayrılıq dustağıdı

Çoxdandı görüş yeri.

Nə sən gəlib çıxırsan,

Nə mən dönürəm geri.

2002

Bitməyən nağıllar

Biri var, biri yox, bugünkü nağıl...

Bir zaman nağılda susan biz idik.

İxtiyar var idi göyün əlində,

Nağıl tilsimiydi qəribə cütlük.

Payız buluduna bölündü göylər,

Dönmədi sevdamız payız toyuna.

Qəfil qəzaların, qəfil sınağı...

Bilmədik, bizi də çəkdi oyuna.

İpək baxışlara tikan toxundu,

Sındı güzgülər də, sındı sular da.

Şirin yuxulara doldu qorxular,

Diksindi qorxudan o arzular da...

Nağılda bitmədi nağıl sonu da,

Acılar yaşadım yoxluğun qədər.

Axır ki, bilmədik, bilməcələrdə

Yollar ayrıcına döndü talelər.

2017

Xəfif ayrılıq,

xəfif təbəssüm

Görüşdük... Ayrılaq, bu da axırı,

Üz-üzə gəlməyə yoxdu üzümüz.

İndi necə susaq, necə danışaq?

Xəfif təbəssümdə utanmayaq biz.

Sındırdı taleyi sınıq gileylər,

Bir də baxıb gördük ömür tükəndi.

Dedi-qodulara ayaq verəndə,

Məğlub xatirələr zəhlətökəndi.

Yoxdu bəhanə də, durub söz atıb,

Hərdən keçmişi də bir salaq yada.

Biz ki dava-savaş hökmü deyilik,

Barışıq anları uzaq olsa da.

Yollara baxıram, gözlərim dolur,

İçimdə boğulur harayım, ünüm.

Bilmirəm, incikmi, necə getmisən?

Durur aramızda, ara vurmayan -

O xəfif ayrılıq, xəfif təbəssüm...

2016

İnqilab İSAQ

Ədəbiyyat qəzeti. - 2024.- 6 aprel, №11-12.- S. 44.