Mötərizə açılanda ağlayan ..

Mötərizə açılanda ağlayan,

bağlananda gülən…

bəşər –

heç vaxt indiki qədər

sadəlövh olmayıb, mən bilən…

Hələ tezdi,

vaxta var yəni:

əlli yaşdan sonra xəbər tutacaq qadın

əslində onu kimin sevdiyini…

Cin atında gəzmişəm dörd yanı,

ən təmiz yeri

zibil qablarıdı dünyanın…

Xanımlar və cənablar,

baxın,

diqqətlə baxın:

nökərin göz yaşı üzündən yox,

kürəyinin arasından axır…

Qorxudan rəngi ağappaqdı

yuxarıdan özünü atan hər nə var:

istər adam olsun,

istər yağış, qar…

Bir də bu kadrlar –

zəlzələdə

Allahın altından

Allahın üstünə qaçanların nidası,

ovucda partlayan

fişəngin əl vidası,

göy boyda yorğanın

yer boyda mitili,

vayfayla əkilən insan şitili…

Və bir də:

məni Günəşə gömərsiniz

gözümə yuxu getmir

soyuq yerdə…

Qulu Ağsəs

Ədəbiyyat qəzeti. – 2024. – 20 aprel, № 13-14. – S. 21.