Sonuncu dərvişə...
Yenə
nə oxursan, havalı dərviş,
Oynaya-oynaya közlərin üstə.
İlahi
sevdalar qoxur nəfəsin,
Bəzəkli-düzəkli sözlərin üstə.
Eşqin
xirqəsini geyib əyninə,
Bu nə sevda ola, dolub beyninə?!
Yerləri-göyləri alıb çiyninə,
Hara uçunursan dizlərin üstə?!
Behin-bazarın yox dünya heçində,
Baş alıb gedirsən durna köçündə,
O nədir oynayır ovcun içində,
Öpüb oxşayırsan gözlərin
üstə?..
Doğrumu gəlmişəm bu
səsə, Ya Hu?
Mən sevən qumrular oxumur, axı...
İtən itiyimin sonuncu ahı
Yoxsa, Cicək açıb izlərin üstə?!.
Gözün aydın...
Bu sevda havalı dəli ozandı,
Nəyi
itirmişdi, nəyi qazandı?
Çölüm çiçək açdı,
içim xəzandı,
Düşdü aramıza qış,
gözün aydın.
Daha könlüm - çiçək,
ürəyim - arı,
Neyləyəcək mənə bu dağın qarı?!
Süzüb badələrə ayrılıqları
Mey bilib eylədim nuş, gözün aydın.
Bir ömür yaşadım dünya heçində,
Bihudə
dolandım səhra köçündə,
Xəyallarım gedir durna köçündə,
Olub bir köçəri quş, gözün aydın...
Leyli pərvanələr oduma gəlmir,
Küskün xatirələr dadıma
gəlmir,
Adın,
rəngin, ətrin yadıma gəlmir,
Qalmayıb başımda huş,
gözün aydın...
Görməmişdin axı, məni...
Görməmişdin axı, məni,
Necə
sevdin, ahu, məni?
Bu dünyanın ahı məni -
Demədinmi tutar sənsiz?!
Demədinmi diləklərin,
Qanadında mələklərin,
Enib görər çiçəklərin,
Daşlar
altda yatar sənsiz?!
Ac ruhuma balıydınmı,
Lalə
bağra xalıydınmı?!
Heç
halımdan halıydınmı,
Halım
necə betər sənsiz?!
Qönçə üzüm gün
görməmiş,
Şeh-şeh öpdün, gün
görməmiş,
Heç
demədin güngörməmiş,
Başın nəynən qatar
sənsiz?!
Sevməkdisə, günahlarım
Gül könlümdə - gül
ahlarım,
Harda olsan bil, ahlarım
Səni
bir gün tutar, mənsiz.
Bənövşə yaşlar
Kipriklər altında büküb
boynunu,
Quzey gözlərimdə bənövşə
yaşlar.
Qönçə yanağımdan şeh-şeh
süzülür
Bu payız könlümə
yağan yağışlar.
Küləklər vidamdı son yarpaqlara,
Deyəsən, düşəcək son ümidim də...
Tumurcuq içində bükülü
qaldı
Sevdalı çiçəyim - yaz ümidində...
Yarıb
qayaları, çapıb
daşları
Bir dərdim yol gəlir dəvə belində.
Mənim
nisgilimin dilimi var ki?
Oxudur daşları kəklik dilində...
Son ümid, son yarpaq - bənövşə yaşlar,
Quzey gözlərimdən süzüləcəkdir.
Mənim
həsrətimin bənövşə
dərdi
Qayalar dibində düzüləcəkdir.
Xəzana
dönməsə, sonuncu
yarpaq,
Bənövşə ümidlər göyərəcəkdir.
Yenə
çiçəklərin sevda qoxusu
Quzey könülləri bürüyəcəkdir...
Hardasan, könül yiyəsi?!
Ulduzlar sökülüb gəlir,
Buludlar bükülüb gəlir,
Ah olub, tökülüb gəlir,
Lələk-lələk durna səsi,
Hardasan,
könül yiyəsi?!
Dan yerində can sıxılır,
Nar ürəkdə qan sıxılır,
Hər saat, hər an yıxılır
Tacı-taxtı, bünövrəsi,
Hardasan,
könül yiyəsi?!
Sevgiyə dön, eşqə
boyan,
Məcnun
olmaz eşqə doyan.
Bağrımın başını oyan
-
Ayrılıq - neştər tiyəsi,
Hardasan,
könül yiyəsi?!
Ay baharım, çiçək
nazım,
Zimistana
döndü yazım.
Sinəmin üstündə sazım,
Kərəmin ağlar Lələsi
-
Hardasan,
könül yiyəsi?!
Könlüm nədi - dağ
lalası,
Ləçəyində şeh nalası.
Yetim qalan quş balası,
Yurd-yuvasın kim tikəsi?
Hardasan,
könül yiyəsi?!
Gülüm ləçəklərdə qaldı,
Şirəm pətəklərdə qaldı,
Əlim
ətəklərdə qaldı,
İsmarıcım var, deyəsi -
Hardasan,
könül yiyəsi?!
Darıxdım
Dərdlərimdən can qurtara bilmirəm,
Şirin-şirin gülmək üçün
darıxdım.
Sənsiz
keçən bu günü də ölmədim,
Ay üzünü görmək
üçün darıxdım.
Dağa
qalsın öz
çiskini, öz çəni,
Aya verdim bu nisgilli
gecəni.
Könüldaşım, hər könlümdən keçəni
Sənin
ilə bölmək üçün darıxdım.
Ruhum kimi Ay qərq olub qəhərə,
Ülkər arzum axıb-çıxmır
səhərə.
Pıçıltıyla "can-can" deyib
min kərə,
Sinən
üstə ölmək
üçün darıxdım.
Könlümün
Bəndi,
bərəsimi vardı
könlümün?!
Amanat
yuvaydı, dağıldı
getdi.
Neynirsən, axtarıb gidi dünyanı?!
Bu qız da bir yuxu, nağıldı, getdi.
Səhranın ortası kimsiz-kimsəsiz,
Küləklər külümü sovurasıydı.
Bilirdim,
bu sevda məni nə vaxtsa,
Tapıb
diri-diri qovurasıydı.
Mənim
də kəbinim dərdnən kəsilib,
Şükür ki, getməyə dərdim-sərim
var.
Bağlama üzümə könül
qapını,
Mənim
o könüldə məzar yerim var...
Allah eşqinə...
Tər qönçədə çiçək
idim,
Açıldım sabah eşqinə,
Nə biləydim ətrim-rəngim,
Yazılır günah eşqinə.
Gəzdin
məni yerdə, göydə,
Nə neydəydim, nə də meydə,
Könül adlı qəmli
neydə
Oxurdum, bir ah eşqinə.
Sükutundan keçirmədin,
Bal sevdanı içirmədin,
Sən könlünə köçürmədin,
Mən öldüm, Allah eşqinə...
Getdi...
Xəbərin oldumu, ey dili-qafil,
Başına pərvanən dolandı,
getdi?
Gecəni
sübhəcən sənin
qapında
Yandı
şam ömrünə,
qalandı, getdi.
Döndü ağ yolların
qara daşına,
Bir sultan mülkünün qaravaşına
Min ümid qırıldı qəm savaşına,
Bir ürək qanına bulandı, getdi.
Dərdimin dərmanı - dəvalı
sevda,
Deyirdin sev, sevil - səfalı
sevda,
Bir perikmiş ruhla, havalı sevda,
Gördülər köç yolu
talandı, getdi.
Deyirlər, yaz gəlir - həyat olacaq,
Qoxla Çiçəyini, bir
gün solacaq,
Onsuz da,
bu sevda boyat olacaq,
Gördü nimdaş dünya
yalandı, getdi...
İçimdə çiçək
bitir...
İçimdə ağlayan var
Gecənin lal səsində.
Allah, kimdi hönkürən-
Ruhumun kölgəsində?
Əlim
əlinə yetmir,
Uçuram, çatammıram,
Hər yerdən səsi gəlir,
Heç
yerdə tapammıram.
Beləmi
olur görən,
Aşiqlərin eşq səsi?
İtiyini axtaran -
Anadilin nəğməsi?!
Azıb
qalmışam, Allah,
Məni
bu səsdən ötür.
Göz yaşını gül eylə -
İçimdə Çiçək bitir...
Mən sevən dünya
Daha mən sevən dünya
İlmə-ilmə sökülür.
Gül açdığım budaqlar
Yarpaq-yarpaq tökülür.
Daha doğmur ulduzlar
Gecələrin ahından.
Oxumur qumru quşlar
Ahların günahından.
Gümanların əlində
Sönürəm ağ şam kimi.
Səhər nəyə doğulum
Ölməyə axşam kimi?
Ölməyə axşam kimi...
Çiçək MAHMUDQIZI
Ədəbiyyat
qəzeti.- 2024.- 31 avqust, ¹33.- S.21.