Vladimir NABOKOV

(1899-1977)

Görkəmli rus və ABŞ nasiri, şairi, tərcüməçisi, ədəbiyyatşünası, entomoloqu və pedaqoqudur. 1963-66-cı və 1968-71-ci illərdə ədəbiyyat üzrə Nobel mükafatına ard-arda namizəd göstərilsə də, həmin ödülə layiq görülməyib.

Rusiyaya müraciətlə

Yalvarıram sənə, əl çək yaxamdan!

Axşam dəhşət saçır, əldən düşüb tən.

Bax, necə çarəsiz ölürəm artıq,

Bir kortək üstümə həmlələrindən.

Kim könüllü atıb, gedib vətəni,

Çıxsın zirvələrə, söyləsin ağı.

Mən ki enməmişəm bu düzə indi,

Odur ki, yanıma yanaşma, saqın.

Hazıram əbədi qarışım qeybə,

Heç düşkün deyiləm şöhrətə, ada.

Səni yuxuda da görməyim deyə,

Yuxusuz qalmağa hazıram, hətta.

Qoy qanım şollansın, zəlil olum mən,

Əziz kitablardan üzüm əlimi.

Satım hər yad dilə, hər yad şivəyə

Olan-qalanımı, ana dilimi.

Yetər ki, Rusiya, sən gözüyaşlı

O bir cüt məzarın otları üstdən,

tozağacıların xalları üstdən,

gənc yaşda daddığım dadların üstdən,

Özünün o həris, kor gözlərini

zilləmə üzümə - halıma acı.

Məni kömürlükdə arama, gəzmə,

Bil, sənə könlümün... yox ehtiyacı.

Çox gecdir... ötüncə illər, yüzillər

çıxıb cavab verməz ki, bir də kimsə

o dərdə, o zülmə, o cürmə görə...

Ruhumsa, əfv etməz bunu... heç kəsə.

Paris, 1939

Ədəbiyyat qəzeti. – 2024. – 3 fevral, № 4. – S.13.