Göyçək Vətən
Adəm
oğlu azıb gələn,
Adın
daşa yazıb gələn,
Yaddaşlardan sızıb gələn
Həqiqətsən, gerçək Vətən.
Bir nəğmədir duruşuğun,
Açılıb yol dolaşığın,
Sarmaşığı yaraşığın,
Üstü-başı çiçək
Vətən.
Sinə
gərdin fitnə-felə,
Dərdi
unut innən belə,
Nazına
qurban, naz elə,
Sığalını çəkək,
Vətən
Al qızını, sıx köksünə,
Şeiri
tərifdir hüsnünə,
Gör,
necə oxşayıb
sənə,
Gözəl Vətən, göyçək
Vətən.
Biz bu evdə yaşayırdıq
Biz bu evdə yaşayırdıq...
Dünyanın ən işıqlı,
geniş evində.
İki nəfər idik:
Mən və O.
Hər səhər pəncərəmizdən
yayı-qışı
bəlli
olmayan günəş
boylanardı.
Sonra üç nəfər olduq:
Mən,
O, qızımız.
Evimiz bir az da böyüdü,
işıqlandı,
səsə-küyə qərq oldu.
Amma... amma
bir gün ulduzları olmayan
gecənin sabahı da olmadı.
Gözükölgəli günəş
buludların qarasını üzünə
çəkib getdi.
Biz iki nəfər olduq:
Mən və qızımız.
Daha bu evdə yaşamadıq,
Çünki evimiz çox kiçik və qaranlıq olmuşdu.
Tünlük dünya
Gəlişimiz bir əbəsdir,
Şərə meydan, düzə
qəsddir,
Basabasdır, bəhsəbəsdir,
Nə yaman tünlük dünyadır.
Nə gəlir, xətayla gəlir,
Ad var ki, xudayla gəlir,
Şər-böhtan nidayla gəlir,
Mələk yox, cinlik dünyadır.
Şeytan
deyir: "Burax nazı,
Al eyninə, bahar yazı,
Dur, ləngimə, Kazımqızı,
Dünya
beşgünlük dünyadır".
Özümə dönməyim gəlir
Yolayrıcı yolum bağlar,
Sağımı, solumu bağlar.
Çəkilin, daş üzlü
dağlar,
Düzümə dönməyim gəlir.
Yıxılıb taxtdan düşmüşəm,
Taledən, baxtdan düşmüşəm,
Əldən, ayaqdan düşmüşəm,
Dizimə
dönməyim gəlir.
Ömrə çiçəktək açmağı,
Unutdum ətir saçmağı,
Atıb
üstündən qaçdığım
Sözümə dönməyim gəlir,
Çək ömrünü, yaşı
apar,
Çən-dumanı, qışı
apar,
Götür, Arzu, daşı,
apar,
Özümə dönməyim gəlir.
Şəhidlər
Haqqa, azadlığa gedən yolsunuz,
Bizi bizdən yaxşı duyan şəhidlər.
Yığışıb bir yerdə Vətən olmusuz,
Elinə,
yurduna həyan Şəhidlər.
Yatmış saatımı çəkib
qurmayın,
Təzdən ürəyimi sıxıb
qırmayın,
Məni
başqa adla öyüb durmayın,
Adım
da, imzam da, soyum Şəhidlər.
Daha mənə arzular da yük gəlir,
Yaram dərinləşib, yaram köhnəlib,
Sinəm
altda şəhid şeirim köklənib,
Dastanım, nağılım, boyum
Şəhidlər.
Dərd məni
çəkir
Bu hansı səfərdir,
hara gedirəm?
Ağlımda min fikir, başda
min fikir.
Elə bilərsiniz üsyan edirəm,
Vallah, dərd çəkmirəm,
dərd məni çəkir.
Ocaqda qazanım dərdə qaynayır,
Nə atəş anlayır, nə də su anır.
Bir az gec bişincə,
tamarzı kimi
On günün acıtək ağzım sulanır.
Elə sığınmışam isti
qucaqtək,
Hələ olmayıbdır dərddən
yıxılam
Qoynuna girmişəm yetim uşaqtək,
Dərdin
ətəyindən tutub
qalxıram.
Hələ açılmamış sirrəm, sualam,
Nə qədər cavablar pərt çıxıb gedib.
Deyirəm, bir sabah mən necə ollam,
Birdən
durub görsəm, dərd çıxıb gedib?!
Çəkilməyən dərdimdir
İtiribdir vaxtını,
Çapıb gəlib atını,
Durun, açın qapını,
Çəkilməyən dərdimdir.
Dönübdür güzarıma,
Könlümdür çözüm ona,
Enimə,
uzunuma
Biçilməyən dərdimdir.
Ömrüm bir günə qalsa,
Dönmərəm, dönüm olsa,
Necə
bağlanmışamsa,
Keçilməyən dərdimdir.
Laylay
Düşünürdüm:
- Anamsız yaşamaram.
Bir gün mən öldüm,
Anam ağladı, ağladı,
ağladı...
Gecə-gündüz başımın
üstündə
layla çalıb, bayatı dedi:
- Laylay, balam, laylay
Bir müddət yaşadı
məndən sonra,
Ölümüm onun üçün
ağır, sağalmaz dərd
oldu.
Elə bu dərdlə də köçüb getdi,
öldüyüm yerə -
ağladığı mən boyda dərdinin yanına.
- Laylay, anam, laylay!
Çək üstündən bu sal daşı
Məzarla söhbət
Gəldim
deyim, unutmusan,
Yadına
sal, səslə məni.
Sən demişdin, ölüm səndən
ayırammaz əsla məni.
Dinlə
məni, dilim yanır,
Yerdə
yerim, göyüm yanır,
Bax, arxamca elim yanır,
Bəsdir
qoydun yaslı məni.
Gəl,
unutma, yar, amandır,
Hicran yolu buracandır,
Dəyişmisən nə zamandır
Aya, günə, fəslə məni.
Can harayda, ömür hayda,
Qoy, birtəhər verim bada,
Burdakıtək, gülüm, orda
Gözlərsən həvəslə məni.
Bu soyuq yer mənzil
başı,
Arzunu bil, "usal", naşı,
Çək üstündən bu
sal daşı,
Al qoynuna, bəslə məni.
Qızımın atası, anası qayıt
Həyat yoldaşım Yusifin dilindən
Üzündə giley var, dilində
ağı,
Öpüb qucaqlama daşı-torpağı.
Dur, get evimizə gəlinsayağı,
Ömrümün parası, yarısı,
qayıt!
Bilirəm, incidib, bu illər səni,
Dondurub,
üşüdüb fəsillər
səni.
Qınayar ürəklər, könüllər
səni,
Elimin pərişan sonası, qayıt!
Axıtma
göz yaşın, arxına dönnəm,
Düşərəm selinə, axına gəlləm,
Get dincəl, bu gecə yuxuna gəlləm,
Tökmə gözlərinin qarasın,
qayıt!
Ürəyin dopdolu, sözün
qalıbdır,
Heç
vaxt çəkilməyən
nazın qalıbdır,
Bir ömür istəyin, arzun qalıbdır,
İçində bir ümid varsa da, qayıt!
Bilmirəm, nə kimi varmışam sənə,
Bir yığın xatirə qoymuşam sənə,
Sən elə bilirsən doymuşam sənə?
A Məcnun sevdamın Leylası, qayıt!
A sönük ülkərim,
nə deyim sənə,
Söykə taleyini günün
birinə,
Al ağır yükünü
çiyinlərinə,
Qızımın atası, anası
qayıt!
Bu dərd
Dərd
peşəm, dərd işim olub,
Əyləncəm, vərdişim olub.
Çəkdikcə şipşirin olub,
Nə gözəl yar imiş, bu dərd.
Bəzək, naxış, rəng
yerimdir,
Ümid
yerim, ərk yerimdir,
Həyat
dərsi, dərk yerimdir,
Yaxşı ki, var imiş, bu
dərd.
Şeirimə qol-qanad verdi,
Əzm,
hünər, inad verdi,
Dopdoluca
həyat verdi,
Dövlətmiş, var imiş, bu dərd.
Düşüb Arzunun izinə,
Vurulub onda dözümə,
Eşqilə onu özünə
Gör,
necə sarımış,
bu dərd.
Kudretli türküm
Türkümün soyadını
Kanlı
savaşdan sorun.
Tırnağına dokunan
Eski taşlardan sorun.
Türkün yurdu, meskeni
Dünyanın dört tarafı.
Nerde ucalık görsez (varsa)
Odur türkün şerefi.
En ali hissiyatım
Kazancım, derkim benim.
Yaşa,
şanım, şöhretim
Kudretli türküm benim.
Senin tarih yolunu
Toprak bilir, taş bilir.
"Tanrı" dağdan sabaha
Boylanan güneş bilir.
Dedemiz
Bilge kağan
Yırğalar beşiyini.
Uzak altaylar çeker
Turanın keşiyini.
Nerde bir od alışsa,
Türküm ordan boy verer.
Hayqırar Turan eller,
Bir-birine hay verer.
Oğuz
kağanla birge
Buldun hakkın yolunu.
Düşmanlar yenemedi
Türkün güçlü kolunu.
Yaşa
ucadan-uca,
Soyum, ecdadım, köküm.
Yaşa
dünyadan qoca
Özü möhtəşəm türküm.
Yurdunu, toprağını
Kanınla yoğurmusan.
Döyüş, savaşcı türküm,
Sen qalib doğulmusan.
Yürüdün zaman-zaman,
Uca zirvem, dağ türküm.
En ağır sınavlardan
Çıktın üzüağ, türküm.
Olubdur zaferleri
Hak-adaletin yolu.
Allahım, her addımda
Qoru, türkümü, qoru!
Arzu Kazımqızı Nehrəmli
Ədəbiyyat qəzeti. - 2024. - 3 fevral, ¹ 4. - S. 28.