Müasir Afrika poeziyasının parlayan imzası- Maşile Leboqanq

Müasir Afrika poeziyasının parlayan imzası olan Maşile Leboqanq 2006-cı ildə "Ritm lentində" şeirlər toplusuna görə Noma Mükafatını qazanıb. O, vizual verbalist və müasir Cənubi Afrika poeziyasının simvoludur. Bu verilən titullara əlavə olaraq, Maşile Leboqanq yeddi il əvvəl Yohannesburq sənət səhnəsinə çıxdıqdan sonra öz yaradıcı şəxsiyyətini formalaşdırmışdır. Onun yorulmaz iş etikası müəllif, icraçı prodüser, aktrisa, şair, müstəqil səsyazma prodüseri, korporativ və müstəqil tədbir rəhbəri, həyat bacarıqları üzrə spiker və televiziya seriallarının aparıcısı kimi ona yaradıcılıq adlarını qazandırmışdır. Bütün yaradıcı rollarında Maşilenin yaradıcılığa olan ehtirasını gücləndirən iti intellekti, sual verən zehni və şiddətli sosial kəşfiyyat hissidir.

Varlıq haqqında

Kainatı yaratmaq üçün cəmi 26 hərf lazımdır -

Dünya sökülür, sonra yenidən yığılır...

Qələm və ayənin obyektivindən

Kitabların içində özümü itirmişəm...

Sonra özümü sözlərdə tapdım,

Təsəvvürsüz bir dünyada yaşamaq -

Bundan pis taleyi düşünə bilmirəm...

Mən ayrı-ayrı insanların həyatını gəzmişəm,

Kimin gözlərini heç tanımırdım,

Şəhərlərdə, kəndlərdə, uzaqlarda olmuşam,

Tanrının səması mənə heç vaxt göstərilməyib...

Ki, mənim ən böyük gücüm seçildi,

Gördüm ki, ağlım, sadəcə, bir qabıqdır.

Və bu uçurum, sadəcə, bir çuxurdur...

Cəhənnəm olsun hər şey, ağrıyan qəlbim -

Hələ də dostumdur...

Hər hekayənin öz yeri var

Və tarix heç vaxt bitmir..

Yazıçı memardır, Tanrı uşağıdır,

Xatirələr kətanında,

O, örtüklərin arasında çılpaq yatır.

Öz sevgilisi

Özünün düşməni olub...

İndi onun həyatının naviqatorudur,

O, həm həkim, həm də hakimdir...

İşinizi izah edəcək təvazökar dost

göz önündə olmayanda,

O, sakitlikdən təlaşı çıxarır -

Gecənin mağarasında...

Cənubi Afrika qırıq bir güzgüdür,

Şizofreniya mənliklərinin paradoksudur.

Bir-biri ilə danışmayanlar

Bir-birindən qorxanlar,

Bir-birinə hörmət edənlər

Kimi nifrət edir.

Və bu nifrətə iddia edir,

Bütün bunları -

qarışdırmağa çalışın

Bir-biri ilə...

Səni geyindim

Bu gün səni geyindim

Nimdaş bir palto kimi...

Nə qədər isti olduğunu hiss etmək üçün

səni geyindim.

Gecənin zərif pərdəsi altında,

Ulduzların və ya gözlərin parıltısından uzaq

səni geyindim...

Nəmliyə qədər toxunana qədər

Əzilmiş notlar

Soyuq əlimdə qaldı...

Sənin qoxunu hər gün çəkirəm.

Ancaq öz xəyalımda

Öpüşünün dadına baxdım...

Mən səni təhlükəsiz yerdə saxlayacağam,

Divarların danışdığı yerdə

Və qapıların qıfılları yoxdur,

Yolların kəsişdiyi yerdə.

Və toqquşmalar yoxdur...

Hamı qocalıb, ölür, təkcə -

Uşaqlar heç vaxt qocalmırlar...

Tərcümə etdi: Tural Cəfərli

Ədəbiyyat qəzeti 2024.- 10 fevral, №5.- S.23.