Nəsib bəy Yusifbəylinin
qatili kimdir
Bəzən
qədim tarixdən bəhs edən mütəxəssislər
dövrün hadisələri, qəhrəmanları barədə
qəti fikir söyləyir və mövqelərini etibarlı
mənbələrə, dəmir məntiqin gücünə
istinad edərək əsaslandırır, opponentlərini də
öz mülahizələrinə inandırırlar. Bəzi hallarda isə hətta
yaxın tarixdə baş verən hadisələr qəsdənmi,
qərəzdənmi, bilərəkdənmi, bilməyərəkdənmi
elə ört-basdır edilir, faktlar elə
saxtalaşdırılır, təqdim olunur ki, əsl həqiqət
üzə çıxmır... Xalqımızın tarixində,
taleyində parlaq iz qoymuş Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti,
onun qurucularının həyatı, fəaliyyəti, 1918-ci
ildə ermənilərin Bakıda, ölkəmizin digər
bölgələrində törətdiyi ağlagəlməz
cinayətlər, həmin dövrdə tanınmış
ziyalıların İrana kütləvi köçü,
Qafqaz İslam Ordusunun Azərbaycana dəvət olunması,
Ordunun xilaskarlıq missiyasını yerinə yetirdiyi
yaşayış məskənləri, türk və azərbaycanlı
əsgər və zabitlərin şücaəti, şəhidlər,
onların sayı, məzarları və sairlə bağlı
səhih məlumatlar bu gün də qənaətbəxş
deyil, tutarlı məxəzlərdən daha ziyadə müəllif
mülahizələrinə söykənir, çox vaxt elmi səciyyə
daşımır.
Tariximizin bu qəbildən olan müəmmalı,
qaranlıq səhifələrindən biri də görkəmli
siyasi və dövlət xadimi, partiya qurucusu,
yazıçı, publisist Nəsib bəy Yusifbəylinin
(1881, Gəncə - 1920, Kürdəmir) qətli və məzarı
ilə bağlıdır. Həmin cinayətin
üstündən 105 ilə yaxın vaxt keçir. Bu müddət ərzində qatilin kimliyi, Nəsib bəyin
nəşi, məzarı haqqında nəinki dəqiq məlumat
üzə çıxarılmamışdır, əksinə
bir-birinə, daban-dabana zidd müxtəlif mülahizələrlə,
müəmmalarla, sirlərlə daha da mürəkkəbləşdirilmişdir.
Yeri gəlmişkən, onu vurğulamağı lazım
bilirik ki, N.Yusifbəyli həyatı və irsi ən az tədqiqata cəlb edilən böyük
xadimlərimizdəndir. Maraqlı və təəssüf
doğuran həm də odur ki, illər əvvəl törədilən
quldurluğun üstünün açılması
üçün yalnız qələm sahibləri səy
göstərmiş, müvafiq hüquq-mühafizə
orqanları tərəfindən isə bu istiqamətdə
heç bir təşəbbüs qaldırılmamış,
cinayət işi qaldırılmamış, heç bir təhqiqat
prosesi icra olunmamışdır.
N.Yusifbəylinin həyatı, o cümlədən qətli
barədə mühacirətdə ilk dəfə onun əməl
və əqidə dostu Məhəmməd Əmin Rəsulzadə
ətraflı bəhs etmişdir. O, 1922-ci ildə İstanbulda
buraxdığı "Azərbaycan Cümhuriyyəti: keyfiyyəti,
təşəkkülü və indiki vəziyyəti" əsərində
Nəsib bəyin Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti dönəmində
fəaliyyətindən də söz açmışdır. Həmin əsər 1990-cı ildə İstanbulda təkrar
işıq üzü görmüşdür. Bir müddət sonra - 1929-cu ildə M.Ə.Rəsulzadə
"İstila qurbanları. Yusifbəyli Nəsib
bəy" adlı yazısı ilə ("Odlu yurd"
(1929-1931), Giriş - tıpkıbasma-indeks. TC Kültür və Turizm Bakanlığı,
İstanbul, 2014, iki cilddə, I cild, 742 s.) bu mövzuya təkrar
qayıdır və bu əsərlə "siyasi azərbaycançılığın
ilk mübəşşirlərindən" (müjdəçi,
müjdə verən - T.A.), "Rusiya Müəssisan Məclisi
intihablarında, Cənubi Qafqaz Seymində milli siyasətin ən
çətin, ən məsuliyyətli vəzifələrini
ifa edən", "Azərbaycan istiqlal hərəkatının
ən müşkül zamanlarında istiqlalçılıq
tezini hər türlü tərəddüdlərdən ari
olaraq bütün səmimiyyəti ilə müdafiə edən
milliyyətçi zümrənin daima səmimi və
imanlı", "səmimi bir milliyyətpərvər,
mütakit bir demokrat və həqiqi bir radikal", "mütəvazi
bir xalq adamı, idealist bir siyasət əri, kəndi prinsiplərinə
sadiq bir liberal, disiplinə tabe bir təşkilatçı,
"xalq ruhuna aşiq bir adam", "Azərbaycan tarixində
ölməz və unudulmaz bir adam"
adlandırdığı Nəsib bəyin mükəmməl
obrazını yaradır. M.Ə.Rəsulzadə 28 Aprel
işğalına işarə vuraraq yazır: "Bu mənhus
günün nəticəsində Azərbaycan istiqlal hərəkatının
verdiyi ən mühüm qurbanlardan birisi Yusifbəyli Nəsib
bəydir. İstilanın vuku bulduğu günlərdə
müstəfi (istefa verən, işindən könüllü
ayrılan - T.A.) bir halda olsa da, baş nazir mövqeyində
bulunan Nəsib bəy Bakının rus ordusu işğalı
üzərinə saxlanaraq, hüdud xaricinə çıxmaq
məqsədi ilə yaxın arkadaşlarından İbrahimli
Yusif bəylə bərabər Gürcüstan yolunu tutmuş,
Sıkpax (böyük ehtimalla burada mətbəə xətasına
yol verilmiş və "Sığırlı"
sözü əvəzinə mətndə belə getmişdir
- T.A.) qəzasında təfsilatı indilik məhculatla dolu
faciəvi bir qəzaya qurban getmişlərdir". Məhəmməd Əmin bəy ciddi publisist kimi Nəsib
bəyin qətli ilə bağlı o vaxtlar mühacirlər
arasında gəzən şayiələrə istinad etmir, qətli
"indilik məhculatla dolu faciə" adlandırmaqla kifayətlənir.
Məhəmməd
Əmin bəy Nəsib bəy itkisinin
ağırlığını aşağıdakı
cümlə ilə ifadə edir: "Müasir Avropa
kültürü ilə bərabər türkcədəki
iqtidarı və milli həyat, ədəbiyyat və tarixi
haqqındakı mərbudiyyət və əhatəsi ilə əkranı
arasında mümtaz bir mövqe tutan bu mücahidin ufulu
bütün azərbaycan gənclərini dərindən-dərinə
mütəəssir eyləmiş, hər kəsin qəlbini
ciddən qanatmışdır". M.Ə.Rəsulzadənin
böyük məhəbbətlə qələmə
aldığı bu məqaləni Nəsib bəy haqqında ən
mükəmməl yazı adlandırmaq olar. Bu fikri
N.Yusifbəylinin yaxın silahdaşı Azərbaycan Xalq Cümhuriyyətinin
qurucularından biri, indiki Dövlət Təhlükəsizliyi
Xidmətinin sələfi Əksinqilab ilə Mübarizə Təşkilatının
(ƏMT) rəhbəri Nağı Saleh oğlu
Şeyxzamanlının (1883, Gəncə - 1967, İstanbul)
xatirələri bu iddianı təsdiqləyir. N.Şeyxzamanlı
"Biz və onlar" ("Milli Məcmuə" mətbəəsi,
İstanbul, 1934. 46 s.), "Dərdləşmə"
(İstanbul, 1963, 15 s.) "Azərbaycan
istiqlal mücadiləsinin xatirələri" (Azerbaycan
Cumhuriyetinin sabık genel müdürü. Azerbaycan İstiklal Mücadilesinin Hatıraları.
İstanbul: "Ekspres" Matbaası, 1964, 135 s.) əsərlərində Nəsib bəy Yusifbəylinin
həyat və fəaliyyətini geniş
işıqlandırır. Nəsib bəy N.Şeyxzamanlı əsərlərinin
baş qəhrəmanı olsa da, o, "Azərbaycan istiqlal
mücadiləsinin xatirələri" əsərində Məhəmməd
Əmin bəyin məqaləsini "Çox xoşuma gələn
və həqiqət olan bu yazının da xatirəmdə qalmasını
istədiyimdən buraya alıram" qeydi ilə kitabına
daxil etmiş və M.Ə.Rəsulzadənin məqaləsini Nəsib
bəy haqqında qələmə alınan "ən gözəl
yazı" adlandırmışdır. N.Şeyxzamanlı Nəsib
bəyin həyat və fəaliyyətini
"addımbaaddım" izləsə də, nədənsə,
onun qətli ilə bağlı "Tiflisə gedərkən
naməlum şəxslər tərəfindən
öldürülmüşdür" - cümləsini
yazmaqla kifayətlənmişdir...
Hələ
müstəqilliyin ikinci dəfə bərpasına 3 il
qalmış Nəsib bəy haqqında ilk yazı "Odlar
yurdu" qəzetində (noyabr 1988, №22) Mövsüm
Əliyevin imzası ilə işıq üzü
görmüşdür. Müəllif heç
bir mənbə göstərmədən Nəsib bəyin
Kürdəmir qəzasında Yevlaxın Qorxun kəndindən
olan quldur Əşrəfin yaxın adamları tərəfindən
qətlə yetirildiyini yazır. Bundan sonra
tarixi cinayətlə bağlı fərqli fikirlər irəli
sürülməyə başlayır.
Nəsib
bəy Yusifbəylinin həyatı və fəaliyyəti ilə
bağlı Şəfiqə Qaspiralının, Həmidə
Məmmədquluzadənin, Nazif Qəhrəmanlının,
Vilayət Quliyevin, Ədalət Tahirzadənin, Dilqəm
Əhmədin, Qərənfil Dünyaminqızının,
Zakir Muradın, İlham Tumasın və başqalarının
tədqiqatları, xatirələri diqqəti çəkir. Bu mövzuya Türkiyənin bir sıra tədqiqatçıları
da toxunmuşlar. Tanınmış
araşdırmaçı, professor Ədalət Tahirzadənin
Nəsib bəyin həyat və fəaliyyətinə dair irihəcmli
məqaləsi xüsusilə sanballıdır və müəllif
N.Yusifbəylinin qətli haqqında əhatəli söz
açır. Alimin "Nəsib bəy Yusifbəyli: həyatı
haqqında bütün məlumatlar" adlı məqaləsinin
"Yusifbəyliyə erməni qəsdi" adlı hissəsində
arxiv sənədlərinə istinad edərək Azərbaycan
Xalq Cümhuriyyətinin Baş naziri Nəsib bəyə 4 iyun
1919-cu ildə Aram Artyomoviç Budaqov adlı erməni tərəfindən
bomba ilə hücum edildiyini yazır. Terror cəhdi ilə
ittiham olunan Aram Budaqovun məhkəməsini erməni hakim nə
az, nə çox 9 ay
süründürür, sonra da məqsədinə nail olmayan
Budaqov bəraət alır...
Professor
Ədalət Tahirzadə həmin yazıda qətllə
bağlı Nəsib bəyin birinci həyat yoldaşı
Şəfiqə xanım Qaspiralının dediklərinə,
tədqiqatçıların qənaətlərinə,
KİV-də səslənən fikirlərə, hətta dildən-dilə
dolaşan şayiələrə də yer ayırır,
onları təhlil edir, münasibət bildirir, səriştəli
tədqiqatçı Hafiz Sadığın cinayətin
Əliheydər Qarayevin sifarişi ilə yerinə yetirildiyi
mülahizəsi ilə razılaşır. Amma bu da
peşəkar tədqiqatçının son qənaəti
deyil. O, cinayətin törədilməsində sovet hakimiyyətini,
İnqilab Komitəsinin rəhbərlərini, Nəriman Nərimanovu,
Əliheydər Qarayevi və Mirzədavud Hüseynovu
suçlayır. Ə.Tahirzadə "Nəriman
Nərimanovun hələ gənclik illərindən Nəsib bəylə
şəxsi ədavətinin olduğunu nəzərə alsaq,
bu işdə ondan daha çox şübhələnməyə
haqqımız var" - yazaraq N.Nərimanovu daha çox
günahkar hesab edir və yazır: "Beləliklə,
biz qəti hökmümüzü veririk: Nəsib
bəy Yusifbəylinin ölümünü N.Nərimanovun
başçılıq etdiyi İnqilab Komitəsi təşkil
edib!". Əlbəttə, biz mülahizə ilə qətiyyən
razılaşmır, Nəriman Nərimanovun xarakterinə, həyat
və düşüncə tərzinə əsla uyğun gəlmədiyini
xüsusi qeyd edirik.
Bununla yanaşı bildiririk ki, hörmətli
professor Ədalət Tahirzadə əslində, Nəsib bəyə
edilən ilk qəsdən bəhs edərkən doğru istiqamət
götürmüşdü, cinayətin izini erməni xislətində,
əməlində axtarmaq lazım idi: Azərbaycan
istiqlalının, onun ideoloji və praktik memarlarının
düşməni bolşevizm, sovet rejimi olsa da, qətlin
icraçıları əsasən ermənilər idi. Bu qətldən əvvəl və sonralar da ermənilərin
Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti liderlərinə, görkəmli
ziyalılarına qarşı törətdiyi terror aktları,
eləcə də xalqımızın elm, mədəniyyət,
maarif ocaqlarına, onların tanınmış xadimlərinə
qarşı saysız-hesabsız vandalizm aktı onu deməyə
tam əsas verir ki, Nəsib bəy Yusifbəylinin qətlində
də erməni əli olmuşdur. Azərbaycan Xalq Cümhuriyyətinin
baş naziri Fətəli xan Xoyski, Parlamentin sədr müavini
Həsən bəy Ağayev Tiflisdə, daxili işlər
naziri Behbud xan Cavanşir İstanbulda erməni qatillər tərəfindən
öldürülmüşdür. Bir faktı
demək kifayətdir ki, 1918-ci ildə ermənilərin
Bakıda və Azərbaycanın digər bölgələrində
törətdiyi soyqırım zamanı xalqımızın
tanınmış ziyalılarının bir hissəsi
özünü və ailəsini müdafiə
üçün İrana keçmək, bir müddət
orada yaşamaq məcburiyyətində qalmışdır.
Əhməd bəy Ağaoğlu da ermənilərin hədəfində
olmuş, dəfələrlə ASALA onun barəsində
ölüm hökmü çıxarılmışdır. Zənnimizcə,
Əhməd bəyin Atatürklə isti münasibətləri
bu qətlin qarşısına sədd çəkmişdir.
Sovet hakimiyyəti illərində də, SSRİ-nin süqutu ərəfəsində,
ondan sonra da ermənilər çirkin niyyətlərindən əl
çəkməmişlər. Onların törətdiyi cinayətləri,
qətlləri, vəhşilikləri saymaqla, sadalamaqla bitməz.
Məhəmməd Əmin bəy Azərbaycan
Xalq Cümhuriyyəti qurucularından Məhəmməd
Bağır Şeyxzamanlının qətli ilə
bağlı məqaləsində yazırdı ki, Məhəmməd
Bağır "düşmənlərə qarşı canla
və imanla mücadilə apardığı üçün
xaincəsinə onu pusur və ilk növbədə
onu aradan götürməyə
çalışırdılar(Rəsulzadə Məhəmməd
Əmin. Məhəmməd Bağır Şeyxzamanlı
"Odlu yurd" (1929-1931), Giriş - tıpkıbasma-indeks. TC Kültür və Turizm Bakanlığı,
İstanbul, 2014, iki cilddə, I cild, 742 s.).
Azərbaycan istiqlalının
keşiyində duran Nəsib bəy Yusifbəylini nə fərqli
müəlliflərin müxtəlif mənbələrdə
quldur, bolşevik, qaçaq, bəy adlandırılan Qarxunlu
Əşrəf, nə də tamah məqsədi ilə Nəsib
bəyin çamadanının (!) izinə düşənlər
öldürüb, onun Gəncə üsyanı
zamanı qətlə yetirildiyi də inandırıcı
görünmür. Çünkü Nəsib bəy Yusifbəylinin
üsyandan sonra Kürdəmirdə
göründüyünü təsdiq edən mənbələr
var. Beləliklə, qəti qənaətdəyik
ki, Nəsib bəyin qatili çar hakimiyyəti illərində
bəslənərək imperiyanın şıltaq köləsinə
çevrilən, sovet dövründə bolşevik donu geydirilərək
himayə edilən əzəli torpaqlarımızın,
istiqlalımızın və istiqbalımızın
düşməni erməni qatil olmuşdur.
14.02.2024
Abid Tahirli
Ədəbiyyat qəzeti 2024.- 17 fevral, №6.- S.24.