Şeirlərindən nümunələr

Sənə qalan sadəcə, xatirələr

Bu gün 11 eylül, yaşım əlli beş,

Keçmişin kölgəsi düşmüş önümə.

İçimdə yanırmı hələ də atəş?

Tərəddüdlə sordum kəndi kəndimə.

Küllərin altında köz bulamadım,

Həyatdan geriyə nələr qaldı ki?

İllərin içində gün çalamadım,

Hamsı mənim olmalıydı, halbuki.

Ömür ilərlərkən, həyat gerilər,

Yer üzü daralır, səccadə olur.

Əllərinə bir pusula verilər,

Göy üzü açılır, yol caddə olur.

Düşünürsən: kim məndən nə çalmışdır?

Ürəyini yaralarmı? Yaralar.

Hər kəs səndən aldığını almışdır,

Sənə qalır, sadəcə, xatirələr.

Mən səni sevirəm

Mən səni sevirəm,

Məcnun kimi degil.

Kimsəyə bənzəmədən

Mən səni sevirəm.

Mən səni sevirəm,

sadə və düpədüz.

adını qoymadığım bir eşq

alabildiginə.

Mən səni sevirəm,

Ama nə günəşimsən, nə də ayım.

Nə də gülsən və ya çiçək.

Heç bir şeyə bənzətmirəm.

Səni sevirəm, qüruba qarşı,

Xəyalımda degil, yanımda ol,

Mutluluğu toxunaraq yaşa.

Mən səni sevirəm,

dünya gözəli olmasan da.

sadəcə, sevirəm,

gərəkcə, uydurmadan.

Mən səni sevirəm,

sevə bildiyim qədər.

və kəndimi

aşiq sanıram.

İnsan ol

Kim yarına saxlamış ki ömrünü?!

Səninlə yarını xəyal edəməm.

Yeni gün doğmadan, sakın, ayrılma,

Yoxsa, haqqımızı halal edəməm.

Acılar kimsəyə qədər olmasın,

Nəsib, qismət sən var ikən gözəldir.

Düşünmə! Vaxtımız hədər olmasın,

Könül işə yarar ikən gözəldir.

Zənn etmə ki, başqasını bulursan,

Mən sənə məhkumam, sən mənə məhkum.

Eşq olmadan inan, unudularsan,

Eşq şan qazanır, gerisi məlum.

Bir ovuc torpaqsa bizi bəkləyən

Ən dəgərli zaman yaşadığındır.

Qarmaşıktır deyə sevilir orman,

sarmaş-dolaş bir eşq adsız dügündür.

Çıxar cəkətini, yağmurda islan,

Qışın titrə, yazın tərlə, insan ol.

Çocuq kimi istə, isyan et, nazlan,

Ciddiliyi burax, pür həyəcan ol.

Deyirlər ki, hər şey bitər beyində,

Bitən degil, yaşanan mənə lazım.

Yetər, gəzdigin xəyal göylərində,

Mələk istəməm, insan mənə lazım.

Türkmaneli sızlamağı

Sən gedəni il oldu,

Yanan ocaq kül oldu.

Qəbrin üstə gül oldu,

Adına qurban, balam.

Adın Alidən gəlir,

Türkmanelidən gəlir.

Deməyin, gedən gəlir,

Adına qurban, balam.

Türkmanın kədəridi,

Ömrümün hədəridi.

Betərin betəridi,

Adına qurban, balam.

Kərkük

Sənə gəldim qəlbimdəki atəşlə,

Xoyratınla söndür bu atəşimi.

Sənə gəldim, gözlərim dolu yaşla,

Sil, qucaqla, ovut, oxşa başımı.

Göstər məzarını şəhit dayımın,

Göstər yıldızını göydə ayımın.

Ver daşını yıxılmış sarayımın,

Ürəyimdə daşıyım mən daşımı.

Dört divarın cəsətmi örülüdür?

Ya gök kübbən həsrətmi örülüdür?

Aramızda bir sədmi örülüdür?

Səndə yaşayamıram mən düşümü.

Sən olmasan, yer-göy mənə dar gəlir,

Bir ovuc soyumuş kül qədər gəlir.

Səndən uzaq qalmaq mənə ar gəlir,

Zəhirlər ruhumu, suyum, aşımı.

Demiştim, ya canımı istə Kərkük,

Onu bəxş et bir eşə, dosta Kərkük.

Sənə gəldim çiyinlər üstə Kərkük,

Aç toprağını, qucaqla nəşimi.

Daşın da ürəgi var

Daşın da ürəgi var,

Titrər yer titrəyəndə.

Daşın da ürəgi var,

Damar-damar qabarar

Güllər mor titrəyəndə.

İnsana bənzəməz, hardan baxsan, bax,

Daşdı, tək üzlüdü.

Dili yoxdu ağzında dolandırsın,

tək sözlüdü.

Gözü yoxdu,

ama coşar ürəkdən

boğazı yox, burnu yox nəfəs alsın.

yaşar ürəkdən.

Selə qarşı, yelə qarşı durub dayanır,

ağlı yoxtu, qaçmaq bilsin,

ağlı yoxtu, hesab etsin,

seçmək bilsin

karı, ziyanı.

Yerdə sürünəni sevməz

nifrət edincə dağ olur.

sevdiysə, ürəkdən sevər,

bir qoxusuz çol gülü üçün

ovulur, torpaq olur.

biz daş için savaşırıq,

biz ölərig, daşa nə olur.

düşər bin baş,

daş qalı, daş.

qanımızı süzə-süzə

ruhumuza vətən olur.

Daşın da ürəgi var,

bənzəməsə də bizə,

Qucağında yaşırığ,

Qucağında ölürüğ.

Daşın da ürəgi var,

daş demə ürəksizə.

Mosul

Bu toprak susamış canan istəyir,

Bu toprak vəfalı qurban istəyir.

Tozunu qoparan, daşını dələn

Yavuz atlılara dövran istəyir.

Kükrə, Gurgurbaba, yax siyah suyu,

Dağıt bu düzəni, poz bu pusquyu.

San pis petrol degil, saf qan gərək,

Hər Türkmanın qəlbində aç bir kuyu.

Dəclənin suları ağlasın artık

Nuh tufanı kimi çağlasın artık.

Teləfər səsiylə oxunsun əzan,

Xoyrat ürəkləri dağlasın artık.

Bu toprak susamış canan istəyir

Nurəttin Zəngidən fərman istəyir.

Atabəylər bəklər Qarasarayda,

Süleyman kimi bir sultan istəyir.

Sadun Köprülüyə ağı

Bu gün yenə xatirəni anarkən,

Dügümlənir boğazımda hecələr.

Qəlbində Gürgür qədər günəş varkən,

Nasıl oldu erkən çökdü gecələr?

Bəlkə də tam zamanında ayrıldın,

Tərtəmiz qaldın, kirlənmədi adın.

Gettin də, dürüstlük getti səninlə,

Bulanıq sularda yaşayamadın.

Bu gün göyə həsrət dolu baxarkən,

Say, say bitməz ayları, günləri də.

Sizlər haqqa vardınız çox erkən,

Bir yarıştı, bizlər qaldıq geridə.

Daha nə istəyirsən?

Həyatımı dilədin,

Həyatım sənin olsun.

İstədin boşluğumu,

Qoy sənə dolsun.

Gözlərimi bəyəndin,

Gözlərinə ərməğan.

Yerişim də xoş idi,

Dizlərinə ərməğan.

Tanrı sənin yerinə

Yorsun həmişə məni.

Uydum diləklərinə,

Daha nə istəyirsən?

Qarabağ

Şahlanır qıratlar, ulur bozqurdlar,

Qurtulur Qarabağ, qurtulur Turan.

Allahdan əmanət bizə bu yurdlar,

Kimsə set hörəcək, kim zəncir vuran.

Qarabağdan qopar bir çığlıq səsi,

Sədasına qarışır Kərkükün səsi.

İstanbuldan yüksəlir Türklük səsi

Tək deyil, yalnız deyil Azərbaycan.

Mustafa Ziya

Ədəbiyyat qəzeti 2024.- 24 fevral, №7.- S.18 – 19.