Xoşbəxtlik
bu deyilmi?!.
Özbək
şairi Çari Əvəz üçün xatirə
notları
Ötən əsrin 60-cı illəri
totalitarizmin gücünün zəifləməyə
başladığı dövr idi. "Xruşşov
mülayimləşməsi" deyilən ifadəni azad ruhlu sənət
əsərləri diktə etmişdi. O dönəmdə
Azərbaycanda da, Orta Asiyada da milli şairlər meydana gəldi.
Azərbaycanda artıq milli şeirin ideoloji, poetik əsasları
və platforması hələ ötən əsrin əvvəllərində
yaranmışdı - Məhəmməd Hadi, Hüseyn Cavid,
Əhməd Cavad, Mikayıl Müşfiq və əlbəttə,
Səməd Vurğun. Səməd Vurğun və
Hadi (eləcə də Cavid) tamamilə fərqli poetik və
estetik düşüncənin daşıyıcıları
idi. Amma mahiyyət etibarilə hər iki xətt
Azərbaycan şeirini geniş magistrala
çıxarmışdı.
Özbək şeirinin yaxın
keçmişinə nəzər saldıqda, onlarda da oxşar
proseslərin yaşandığını görürük. Cəfər
Cabbarlı Azərbaycanda hansı missiyanın
daşıyıcısı idisə, Həmzə Həkimzadə
Niyazi də Özbəkistanda eyni işləri
görürdü. Hər iki dramaturqun pyeslərindəki
mövzular demək olar ki, üst-üstə düşür
- cəhalət, fanatizm, nadanlıq, qadın
azadlığı və sair.
60-cı illər poeziyasında özbək
şeirində Abdulla Aripov, Erkin Vahidov, Rauf Pərvi kimi milli
şairlər yetişdi. Azərbaycanda Bəxtiyar Vahabzadənin,
Xəlil Rza Ulutürkün, Məmməd Arazın poeziyası
milli ruhu necə dirçəldirdisə, Vətən və
Özgürlük duyğusunu necə ovxarlı
saxlayırdısa, özbək şeirində bu yükü
yuxarıda adlarını çəkdiyim şairlər
daşıyırdılar. Azərbaycan-özbək
ədəbiyyatlarındakı milli düşüncənin
paralel surətdə inkişafı, müqayisəli ədəbi
təhlili ayrıca tədqiqat mövzusudur.
Bu günlərdə şair dostum
İntiqam Yaşar zəng vurdu ki, Rahmat Babacan Bakıya gəlir,
vaxtın varsa, gedək, onu qarşılayaq. Rahmat
Babacan bizim ədəbi mühitdə kifayət qədər
tanınan şairlərdəndir və Özbəkistanda Azərbaycan
ədəbiyyatının təbliği üçün
böyük əmək sərf etməkdədir. Ramiz
Rövşənin, Rüstəm Behrudinin şeir kitabları
onun tərcüməsində Özbəkistanda çapa
hazırlanır. Bu sətirlərin müəllifinin
"Kəpənək vadisi" romanı da Rahmat Babacan tərəfindən
özbək dilinə tərcümə olunmaqdadır. Rahmatın 25 yaşı var, enerjilidir, özbək ədəbi
mühitində də böyük hörmət sahibidir. Yəqin ki, istedadına,
çalışqanlığına, zəhmətsevərliyinə
görə.
Rahmat Babacanla gələnlər
sırasında gənc yaşda dünyasını dəyişmiş
özbək şairi Çari Əvəzin xanımı Ziba
Amanova da vardı. Məlum oldu ki, ertəsi
gün Bakıdakı Mərkəzi Elmi Kitabxanada Çari
Əvəzin bizim dildə nəşr olunmuş "Ürəyinizdə
yaşayıram" kitabının təqdimatı olacaq.
Ziba xanım mənə də kitab
bağışladı və bizi səhərisi gün baş
tutacaq tədbirə dəvət etdi. Özbək
alimləri Nurbay Cabbarov, Əkrəm Nurmatov Çari Əvəz
haqqında geniş bilgi verdilər. Hər dəfə
Bakıya gəldiyində görüşdüyümüz
klassik özbək poeziyasının dərin bilicisi, şair
Akif Azalp dedi ki, Çari Əvəz Rauf Pərvi ədəbi
məktəbinə mənsub şairlərdəndir. Onun ədəbi baxışlarının
formalaşmasında Rauf Pərvinin böyük rolu olub.
Cəmi 35 il ömür sürmüş
şair vətəninin azadlığı uğrunda
çarpışan mübariz şairlərdən olub. Onu öz vətənində "div ürəkli
şair" adlandırırmışlar. Hakim
sovet ideologiyasının qadağalarına baş əyməyən
şair, əlbəttə, "div ürəkli"
olmalıydı.
"Mən zamanın ruhuyla ərsəyə yetdim"
deyən şair bir az da mənə
qısa ömür yaşamış böyük şairimiz
Əli Kərimi xatırlatdı. Fərqli poetik
platformada təmsil olunsalar da, tale oxşarlığı
onları bir müstəviyə çəkir. Əslində
bundan da təbii nə ola bilər?! Bu iki şair türk ruhunun müxtəlif məkanlarda
fərqli təcəllisi idi. Çari
Əvəzin Azərbaycan dilində kitabının
çıxması əlamətdar hadisədir. Tədbirin
aparıcısı, filologiya elmləri doktoru, özbək ədəbiyyatının
tədqiqatçısı Almaz Ülvi şairin tale yolundan
danışdıqca, onun şeirlərindən parçalar səsləndirdikcə
onun vəfalı ömür-gün yoldaşı Ziba
Amanovanın yol çəkən gözləri diqqətimdən
yayınmadı. Otuz ildən artıqdır ki,
Çari Əvəz haqq dünyasındadır. Yaradıcılığının bulaq kimi
çağlayan zamanında dünyadan ayrılan şair
öz poetik dünyası ilə yaddaşlarda qalmağı
bacarıb. Kim bilir, Ziba xanım onunla birlikdə keçən
bəxtiyar günləri xatırlayarkən nələri
düşünürdü...
Sən varsan,
Ömrümün hər anı bahar.
Bahar küləkləri keçir əlindən.
Sənin hüzuruna gəlməkçün təkrar
Günün tez bitməsin gözləyirəm
mən.
Bu misraları Ziba xanıma yazıb. Ziba
xanım şairi öz ürəyində, yaddaşında,
ruhunda yaşatmaqla onun yaradıcı irsinin də
qayğısını çəkir, onun kitablarının nəşriylə,
yayımı ilə məşğul olur. Azərbaycanda
Çari Əvəzin kitabının təqdimat mərasimi Azərbaycan-özbək
ədəbi əlaqələrinin tarixinə əlavə
olunası, mühüm faktdır. Bu ədəbi
fakt gələcəkdə, yəqin ki, özbək ədəbiyyatının
tədqiqatçıları tərəfindən həmişə
xatırlanacaq. Bu yazı da tarixi yaddaş
təriqi ilə yazılıb.
Çari Əvəz 1957-ci ildə Özbəkistanın
Qaşqadərya vilayətinin Güzar rayonunun Tacik kəndində,
fəhlə ailəsində dünyaya gəlib. Daşkənd
Dövlət Universitetinin özbək filologiyası fakültəsini
bitirib. Müxtəlif nəşriyyatlarda
redaktor kimi fəaliyyət göstərib. Tərcüməçi
kimi də çalışıb, Akutaqava Rünöskenin,
Yannis Ritsosun əsərlərini özbək dilinə
çevirib. Özbək ədəbiyyatşünası
Vəfa Feyzullah yazır ki, "Çari Əvəz anadangəlmə
ədəbiyyatşünas idi. Təəssüf
ki, cəmi dörd-beş essesi qalıb. Bu
esselər təkrarsız ədəbi abidələrdir. Ədəbiyyatşünaslığımız onun
timsalında qiymətli bir tədqiqatçını
itirdi".
Özbək yazıçısı Abdulla
Qədirinin "Ötən günlər" romanı
haqqında yazdığı "Ölüm - eşq təlimçisi"
essesini oxuyanda, Çari Əvəzin nə qədər zəngin
intellektə malik olduğu açıq-aşkar
görünür. Çari Əvəz özbək
şeirinin klassiki Rauf Pərvinin
yaradıcılığını da tədqiq edib və Vəfa
Feyzullah qeyd edir ki, Çari Əvəzin bu yazısı
istisna olmaqla, Rauf Pərvi yaradıcılığı hələ
də ədəbiyyatşünaslıq baxımından tədqiq
olunmayıb. Onun poeziyası haqqında ciddi bir tədqiqat
əsəri hələ də ortaya qoyulmayıb. Bu yerdə bir məsələni də qeyd etmədən
keçmək olmur. Özbək
poeziyasının qüdrətli nümayəndələri
olan Abdulla Aripovun, Rauf Pərvinin, eləcə də digər
tanınmış özbək şairlərinin hələ də
Azərbaycan dilində kitabları nəşr olunmayıb.
Onların bir çox şeirlərini bəndəniz
Rahmat Babacan vasitəsilə bizim ədəbi mətbuatda
yayımlayıb. Çox yaxşı
olardı ki, hər iki şairin küll halında kitabları
Azərbaycanda da nəşr olunaydı.
Belə görünür ki, Çari
Əvəz ustadları qabaqlayıb. Onun
öz vətənində "Gərilmiş kaman",
"Payız səhəri", "Xoşbəxtlik bu
deyilmi?" kitabları nəşr olunub. Bu
gün isə, Çari Əvəz Azərbaycan oxucusuna
"Ürəyinizdə yaşayıram" deyir. Şeirləri dilimizə Şahməmməd
Dağlaroğlu çevirib. Kitabın
redaktorları Kərim Məmmədzadə və Rahmat
Babacandır.
Akif Azalp Çari Əvəzi həyatda
görmüş, onunla ünsiyyətdə olmuş
insanlardandır. Deyir ki, istedadına rəğmən, son
dərəcə təvazökar adam idi
Çari Əvəz. Özbək ədəbiyyatına
çox böyük töhfələr verə bilərdi, səd
heyif, əcəl aman vermədi... Böyrəkləri ona xəyanət
etdi, gənc ömrü xəzana döndü...
Sən ey uzaqlara gözünü dikib
Ümidlər ardınca yeriyən adam,
Onu unutma ki, hər bir cığırdan
Sənə yoldaş olub gedən mən
varam.
Çari Əvəz bizə yoldaş
olmağa gəlib. Özünün poetik dünyası ilə,
zərif duyğuları ilə... Böyük
Turan yolunda hamımız yoldaşıq, qardaşıq. Təbii, poeziya da bu yolda öz səsini ucaldır.
Çari Əvəzin səsi hər zaman qulaqlarımızda
səslənir:
Gün gələr, məni də nişan
verər səs,
Mən yola düşmüşəm,
Bu yolun sonuna yetməkdi arzum.
Çari Əvəz uzun
yaşamayacağını öncədən bilirdi. Bu
öncəgörmə hər insana verilməyən ilahi bir
xüsusiyyətdir. Tanrı tərəfindən
seçilmiş insanlar bir çox sirlərdən hali olurlar.
Çari Əvəz də bu qəbil
seçkin insanlardan idi. Şeirlərindən birində
belə yazır:
Ölsəm,
təəccüblənməyin,
uzun yaşamaqçün
doğulmamışam...
İnsanda intuisiya, fəhm bu qədər güclü
olarmış... Bəlkə buna görə bütün
varlığı ilə qələmə
sarılıbmış, yazır, yazır, ürəyindəki
bütün sözləri kağıza köçürməyə
tələsirmiş... O məşum həqiqət ona öncədən
əyan imiş. Buna görə dünyaya sözünü
deyib bitirmək istəyirdi...
Gəl, mənə həmdəm ol, gəl, məni
düşün,
Çox yox, bir anını ayır mənimçün.
Biz də bəlli bir zamanı onun
üçün ayırdıq. Dünyadan
gənc yaşda köçmüş şairi
xatırladıq. Daha doğrusu, şeirləri onu nişan verdi... Bir də vəfalı can
yoldaşı Ziba Amanova... Çari Əvəzi
bizdən otuz illik bir zaman ayırır. Amma
kitabının adına baxın:
"Ürəyinizdə yaşayıram". Doğrudan
da, xoşbəxtlik bu deyilmi?!
Bu, bir tanıtım yazısıdır. İnanırıq
ki, Çari Əvəzin yaradıcılığı gələcək
tədqiqatçıların da diqqətini cəlb edəcək.
Kənan Hacı
Ədəbiyyat qəzeti 2024.-
1 iyun, №20.- S.13.