Azad oldun, Qarabağ

 

  

Qarabağa gəldi bahar

 

 Səmada günəş göründü,

 

Dağlarında əridi qar.

 

Hər yer yaşıla büründü,

 

Qarabağa gəldi bahar.

 

 

 

Gəldi, bəzədi hər yeri,

 

Güllərdən xalı toxudu.

 

Gəldi, unutduq dərdləri,

 

Bülbüllər nəğmə oxudu.

 

          

 

Sevindirdi yeri, göyü,

 

Belə təbiət harda var?

 

Görmədik bu gözəlliyi,

 

Qarabağa gəldi bahar.

 

 

 

Bu yaz günü

 

 

 

Qarabağda çiçək açan ağaclar

 

Bu yaz günü necə gözəl görünür?!

 

Çiçəkləri ətir saçan ağaclar

 

Gəlin kimi ağ libasa bürünür.

 

 

 

Sizin üçün bağlarımız darıxıb,

 

Meyvənizi neçə illər dərmədik.

 

Sizsiz keçən çağlarımız darıxıb,

 

Barınızı, bəhrənizi görmədik.

 

 

 

Dəyməyəcək sizə düşmən əlləri,

 

Başımıza gəlməyənlər qalmadı.

 

Yaşamışıq sizsiz neçə illəri,

 

Qarı düşmən yenə də dost olmadı.

 

 

 

Yenə gül açdı

 

 

 

Şükür, bu gününə, Allah,

 

Yenə ocağımız yandı.

 

Doğdu günəş, gəldi sabah,

 

Şuşada tonqal qalandı.

 

 

 

Şükürlər olsun bu günə,

 

Yurdumuza Novruz gəldi.

 

Bayram gördü Şuşa yenə,

 

Yenə gül açdı, yaz gəldi.

 

 

 

Gördü baharı, Novruzu,

 

Xarı bülbül açdı çiçək.

 

Çox sevindi Cıdır düzü,

 

Həmişə bahar gələcək...

 

 

 

Xarı bülbül

 

          

 

Əsir düşən xarı bülbül,

 

Biz Şuşada dərdik səni.

 

Şuşa qürbətə dönəndən

 

Şəkillərdə gördük səni.

 

 

 

Dərdlər gəldi dərd üstünə,

 

Biz səndən doya bilmədik.

 

Əlimiz çatmadı sənə,

 

Dərdini duya bilmədik.

 

 

 

Şəninə nəğmə yazıldı -

 

Təsəllini tapdıq səndə.

 

Bu illərdə necə dözdün

 

Əsir düşən o vətəndə?

 

 

 

Düşmən solunda, sağında,

 

Zaman ötür, vaxt tələsir...

 

Bitmədin "Vətən bağı"nda,

 

Öz yurdunda düşdün əsir.

 

 

 

Yadımızdan çıxmadın sən,

 

Gəldik gecədən  gündüzə.

 

Şükür, azad oldu vətən,

 

Zəfəri gətirdin bizə!

 

 

 

Xilas oldun əsirlikdən,

 

Düşmən əlində qalmadın.

 

Azad oldu əsir vətən,

 

Xarı bülbül, xar olmadın!

 

 

 

Lalələr

 

 

 

Örtün şəhid qanlarının üstünü,

 

Dağ-dərələr lalələrə bürünsün.

 

Biz çox gördük bu fələyin qəsdini,

 

Üzümüzdə bir az sevinc görünsün.

 

 

 

Bu illərdə nə çəkmədi başımız?

 

Neçə igid oğulları itirdik.

 

Qurumadı gözümüzdə yaşımız,

 

Məzar üçün qərənfillər bitirdik.

 

 

 

Qarabağ da lalələrə bürünür -

 

Bu gözəllik el-aləmə səs salır.

 

Hər tərəfdə al lalələr görünür,

 

Qələbədən təbiət də zövq alır.

 

 

 

Yenə günəş doğdu

 

 

 

Səni əlimizdən almışdı düşmən,

 

İgid oğulların dözmədi daha.

 

Sarılıb silaha aldılar səni,

 

Ümid etmədilər zülmət sabaha.

 

 

 

Kəlbəcər, Qubadlı qərq oldu qəmə

 

Şuşanı, Ağdamı biz itirən gün.

 

Qaldıq Xocalısız, qaldıq Laçınsız,

 

Ümid də ölmüşdü xalqımız üçün.     

 

 

 

İgid oğulların qəhrəmanlığı

 

Ölən ümidlərə can verir indi.

 

Yenə günəş doğdu göylərimizdə,

 

Ümidsiz yaşamaq yaman çətindi...

 

 

 

Bilirik, darıxırdın

 

 

 

Səni işğal etdilər,

 

aldılar əlimizdən,

 

bizsiz qaldın Qarabağımız...

 

Bilirik, darıxırdın

 

bizdən ötrü.

 

Ayaq izlərimizdən ötrü

 

daş küçələrin, dağların, dərələrin,

 

meşələrin, yaylaqların

 

darıxırdı.

 

Əl izlərimizdən ötrü otların, çiçəklərin,

 

xarı bülbülün...

 

Topxana meşəsindən

 

Cıdır düzünə çəkilən asma körpüdən

 

asa bilmədilər ümidlərimizi...

 

Yenə bizim oldun,

 

yenə ayaq izlərimiz qalacaq sinəndə,

 

ümidimiz igid oğullara,

 

Ali Baş Komandana idi,

 

onlar xilas etdi səni,

 

azad oldun, Qarabağ!

 

 

 

Suqovuşan yüksəkliyi

 

 

 

Suqovuşan yüksəkliyi,

 

Səni də aldı igidlər.

 

Qovuşmuşuq artıq sənə,

 

Qələbə çaldı igidlər.

 

 

 

Yüksəkliklər alındıqca

 

İgid oğullar yüksəldi.

 

Qələbəni bayram edən

 

Xalq sənə salama gəldi.

 

 

 

Daha ağlamayacağıq,

 

Dərdimiz qaldı dünəndə.

 

Gözümüzdə yaşa dönən

 

Sular qovuşacaq səndə.

 

 

 

Torpaq unudularmı?

 

 

 

Əsirlikdən xilas oldu torpaqlarımız,

 

danışardılar dilləri olsaydı,

 

bizim üçün necə darıxdıqlarını

 

deyərdilər,

 

gördükləri haqsızlıqlardan

 

söz açardılar.

 

Yenə bizə dönməyin

 

sevincini bölüşərdilər...

 

Onları unutmadığımızı deyərdik biz də

 

torpaq unudularmı,

 

Vətən yaddan çıxarmı?

 

O günlər də geridə qaldı,

 

yenə o yerlər bizə doğma oldu...

 

 

 

Şəhid ruhları

 

          

 

Baxın, işğaldan azad olunan torpaqlara,

 

baxın, yurd-yuvasından didərgin düşənlərin

 

göz yaşlarına,

 

şad olun, şəhid ruhları!

 

Sizə görə kədərlənirik,

 

torpaqlarımıza baxıb sevinirik, şəhid ruhları...

 

Bu sevinci bizə siz bəxş etdiniz!..

 

Dünya durduqca yaşayacaqsınız,

 

yeriniz cənnətdir, bilirik,

 

Qarabağ da cənnətdir,

 

bizə bu dünyada o cənnəti bəxş etdiniz,

 

əziz şəhidlərimizin ruhları...

 

 

 

Gözləriniz aydın olsun

 

 

 

Yurd-yuvasından didərgin düşənlər,

 

doğma yurdunuza,

 

evinizə, isti ocağınıza döndünüz,

 

gözləriniz aydın olsun!

 

İşıqlar yandı evinizdə,

 

daha sönməyəcək ocağınız.

 

Qaldığı yerdən davam edəcək həyat

 

bəlkə də daha maraqlı,

 

daha gözəl...

 

Bu da bir ömür idi, yaşadınız,

 

həyat çətinlikləri ilə   

 

sizi çəkdi sınağa.

 

Siz bu sınaqdan

 

alnıaçıq, üzüağ çıxdınız,

 

doğma yurdunuz da sizi gözləyirdi...

 

 

 

Bayrağımız da sevinir

 

 

 

Yurdu işğal olunanlar üçün

 

qələbə xəbəri eşitməkdən gözəl nə var?

 

İgid oğullar yaşatdı

 

xalqa o sevinci.

 

Sevin, ey Azərbaycan!

 

Sevin, ey xalq!

 

Bu günlərin həsrətini

 

çox çəkmisən.

 

Azad olunan yerlərdə

 

dalğalandıqca

 

bayrağımız da sevinir.

 

Sevin, ey üçrəngli bayrağımız!

 

Sənə dalğalanmaq çox yaraşır,

 

bizə sevinc yaraşan kimi...

 

 

 

"Xudayar təsnifi"

 

 

 

Gülümsər çöhrəylə, şirin səs ilə

 

"Vətən nəğməsi"ni oxudu, getdi.

 

İgidlik göstərdi o, həvəs ilə,

 

Nəğmədən bir çələng toxudu, getdi.

 

 

 

Getdi qorxmayaraq düşmən üstünə,

 

Getdi Vətənini geri almağa.

 

Xalqı çıxsın deyə günəşli günə

 

Getdi Vətən üçün şəhid olmağa.

 

 

 

Nə qədər çıraqlar yanarkən söndü,

 

Aldılar düşməndən əsir diyarı.

 

"Xudayar təsnifi" tarixə döndü,

 

Yaşatdı o igid, mərd Xudayarı.

 

 

 

Yorulmayan göylər

 

          

 

Qar yağdı, yağdı, yoruldu,

 

yorğun qardan bezən göylər

 

günəşi gətirdi

 

 

qarı uzaqlara ötürdü.

 

Sonra

 

yağışları yağdırdı.

 

Beləcə yaz gəldi,

 

heç vaxt yorulmayan göylər

 

çiçəkləri bitirdi...

 

Çiçəklər bürüdü

 

əsirlikdən azad olunmuş torpaqları

 

 

şəhid məzarlarını...

 

 

 

Qırx dörd gün

 

 

 

Otuz ilə yaxın vaxt keçdi,

 

bələnib göz yaşımıza,

 

bürünüb kədərimizə

 

dözdük...

 

Qırx dörd günlük müharibə

 

tarixi qələbə bəxş etdi bizə

 

birləşdik,

 

bir olduq

 

Vətən müharibəsi ilə

 

aldıq Qarabağı.

 

 

 

İllərdir kükrəyən vətən sevgimiz,

 

daşan səbrimiz

 

Qırx dörd günə azad etdi

 

o yurdu.

 

 

 

Tarixə yazıldı

 

şəhidlərin qanı,

 

qazilərin yaralı canı ilə

 

Qarabağı

 

düşməndən azad edən

 

Vətən müharibəsi.

 

 

 

Otuz ilə yaxın

 

gözlədik səni,

 

Qarabağ.

 

Kədərdə boğulduq,

 

dərddə batdıq büsbütün,

 

Şükür ki, sən gəldin,

 

möhtəşəm

 

Qırx dörd gün...        

 

 

 

Qönçə ümidimiz

 

 

 

Yaman zülm çəkdik o illərdə biz,

 

Çadır şəhər oldu, vaqon ev oldu.

 

Yenə düşmən çıxdı dost bildiyimiz,

 

Qönçə ümidimiz saraldı, soldu.

 

 

 

Yanan çıraq idik, yanmadıq, söndük.

 

Darıxdı hər çəmən, hər dağ, hər dərə.

 

Vətəndə qaçqına, köçkünə döndük,

 

Şükür, gəlib çıxdıq bu xoş günlərə.

 

 

 

Qalmadı heç yerdə düşməndən bir iz,

 

Bəlkə bundan sonra ağ günlər görək.

 

Gülsün gözlərimiz, bitsin dərdimiz,

 

Qönçələr həmişə gül açsın gərək!

 

 

 

Unut bu vətəni...

 

 

 

Nə qədər igidlər canından keçib,

 

Olub bu vətənə, bu yurda dayaq.

 

İgid oğulların qanını içib

 

Sənin taladığın bu gözəl torpaq.

 

 

 

O qan "unut" deyir, unut bu yurdu,

 

Unut bu vətəni, ey yağı düşmən!

 

Bu yurdu qoruyur güclü bir ordu,

 

Sən məğlub olandan bunu bilirsən.

 

 

 

Bu vətən qayıdıb öz yiyəsinə,

 

Bu yurd xilas olub sənin əlindən.

 

Zülmət gecələrdən çıxıb ağ günə,

 

Hələ də yuxudan ayılmadın sən?

 

 

 

"Dəmir Yumruq"

 

 

 

Neçə ildir xalqın nələr çəkmədi?

 

Gözün aydın olsun sənin, ey Vətən!

 

Heç kimsəyə gözlərini dikmədi,

 

Azərbaycan, mübarəkdir qələbən!

 

 

 

Birləşdilər bu xalq ilə bu ordu,

 

"Dəmir Yumruq" dedi öz son sözünü.

 

Ər oğullar xilas etdi bu yurdu,

 

Qoymadı heç düşmən açsın gözünü.

 

 

 

Vətən dərdi qaldı daha keçmişdə,

 

Vətən, ordu-indi hamı bir eldir.

 

Yumruq kimi bir olduq bu döyüşdə,

 

Birləşib bir olmaq necə gözəldir?!

 

 

 

8 maydan 8 noyabra...

 

 

 

28 il əvvəl işğal olundu Şuşa

 

mayın 8-də,

 

noyabrın 8-də isə

 

azad edildi...

 

O 8 maydan sonra nələr dəyişdi həyatında,

 

əziz Şuşa?

 

Nə günlərə qoydu səni

 

mənfur düşmən?

 

Daha bizimsən,

 

Qayıtdın öz sahiblərinə,

 

əziz Şuşa!

 

Daha xarı bülbüllərin sevinə-sevinə

 

açacaq çiçək,

 

daha Cıdır düzü düşmənlərin

 

yallı getməsinə şahidlik etməyəcək.

 

 

 

Sevin, əziz Şuşa, sevin,

 

Hər 8 may günü yaşadığımız

 

ağrı-acını bizə

 

8 noyabr günü unutduracaq:

 

Sən dirçələcək,

 

gözəlləşəcəksən,

 

qələbə həmişə bizimlə,

 

gözəl günlər səninlə olacaq.

 

Ağlımıza gəlməyənlər gəldi başımıza,

 

daha heç nə olmayacaq bizim gözəl

 

Şuşamıza...

 

 

 

Bülbüllər gələndə

 

 

 

Bülbüllər də gəldi Şuşaya,

 

Cıdır düzündə

 

onlar da oxuyur indi...

 

Nəğmə

 

nəğməyə qarışacaq

 

musiqimizin beşiyində.

 

Ən gözəl günləri

 

bundan sonra görəcək Şuşa,

 

xarı bülbülləri,

 

 sarı bülbülləri ilə dönəcək cənnətə...

 

Nə qədər ki dünya var,

 

gözəlliklər var,

 

sən varsan.

 

Səninlə görəcəyik cənnəti, gözəl Şuşa,

 

xarı bülbülləri, sarı bülbülləri ilə

 

Vətənin bağları yenə al-əlvandır...

 

Gözəl cənnətimiz,

 

xoş gəlib xarı bülbüllərin...

 

 

 

Qartallar sevinən gün

 

 

 

Şuşada

 

bayram bayrama qarışdı

 

həmin gün

 

müqəddəs Ramazan bayramı

 

 

"Xarıbülbül" festivalı

 

Cıdır düzünü silkələdi,

 

yenidən oyatdı,

 

"Oyan, ey gözəl diyar,

 

Sənin sahiblərin gəlib", - dedi.

 

Özünə qayıtdı həmin gün Şuşa,

 

yenə muğamlar, mahnılar oxundu,

 

gözəl sözlər deyildi,

 

hamı sevindi...

 

 

 

Bundan gözəl gün olardımı

 

düşmən əsarətindən azad olan

 

yurd üçün -

 

Şuşamız üçün?

 

Qartallar da qanad çaldı

 

Şuşanın bu sevincinə,

 

Cıdır düzündəki bayramlara

 

onlar da sevindi...

 

 

 

Gözəl Şuşa,

 

başımızın tacı,

 

xarı bülbülün vətəni Şuşa,

 

mədəniyyət paytaxtımızsan artıq...

 

Hamı məftun olacaq sənə,

 

bütün dünya

 

danışacaq

 

gözəlliyindən.

 

Şükür, bu günə, İlahi,

 

çox şükür!

 

Özümüzə qayıtdı Şuşamız...

 

 

 

Qan yerdə qalmayanda...

 

 

 

Əlin Xocalıda qana batdı,

 

qırdın Meşəlidə

 

Xan çinarları, körpə fidanları.

 

Həyatını şam kimi söndürdün

 

günahsız insanların.

 

Qan örtmüş gözlərin

 

cənnət Laçında açıldı

 

cəhənnəm qapısı kimi.

 

Yerdə qalmadı

 

günahsızın qanı...

 

 

 

Gördünmü Laçının

 

uca dağlarını, ey iblis?

 

Bu yurdun o dağlar kimi

 

oğulları var.

 

Onlar sənin kimi təpələrin tozunu

 

göyə sovuracaqlar.

 

 

 

Qırdığınız günahsız insanların

 

ruhları qarşısında

 

cavab verəcəksiniz.

 

Gözlərinizdəki qorxunu

 

örtə bilməyəcəksiniz

 

Haqq, ədalət yurdunun qapısını

 

örtə bilmədiyiniz kimi.

 

 

 

Hilal da, günəş də

 

 

 

Siz heç vaxt

 

qurd ürəyi yeyə bilməzdiniz

 

qorxaq namərdlər.

 

İndi

 

ay-ulduzlu bayrağımız

 

dalğalanır

 

boylana-boylana qaldığınız

 

Cənnət Qarabağda.

 

Hilal da, günəş də

 

zülmətə dönən həyatımızı

 

nura qərq edərək

 

bərq vurur göylərimizdə.

 

Baxa bilməyəcəksiniz

 

onlara,

 

gözləriniz qamaşacaq.

 

Tapdanan haqqımızın

 

hesabını verəcəyiniz

 

bağlı qapılar arxasında

 

həsrət qalacaqsınız

 

işığa, nura.

 

 

 

Tarix yaşadacaq sizi

 

           

 

Yurdumuz əsir düşəndə

 

uşaq idiniz,

 

Vətənin nə demək olduğunu

 

tək şeirlərdə, nağıllarda, cizgi filmlərində yox,

 

çadır şəhərciklərində, vaqonlarda böyüyərkən

 

öyrənənləriniz də oldu...

 

"Qaçqın" dedilər, "didərgin" dedilər sizə,

 

Vətən dərdi böyüdü qəlbinizdə

 

və sizi də böyütdü

 

öz ağrısı, acısı ilə...

 

 

 

Böyüdünüz və Vətəni aldınız düşməndən

 

"Vətən müharibəsi" dedik o savaşınıza,

 

inqilabınıza,

 

"Zəfər günü" dedik o qələbənizə.

 

Şəhidlər də oldu,

 

qazilər də aranızda,

 

qanınızla aldınız əsir düşən yurdumuzu,

 

o qan ilə çiçəklənəcək o torpaqlar...

 

 

 

Adınız yazıldı tarixə,

 

tarix yaşadacaq sizi,

 

nəsillər qeyd edəcək

 

o möhtəşəm qələbənizi!..

 

 

 

Sualdan nidaya

 

 

 

İgid oğulların vətən sevgisi

 

yağış kimi yağdı,

 

təmizlədi yurdumuzu

 

düşmən izindən.

 

Döndü bulaq suyuna,

 

yudu Qarabağı,

 

tərtəmiz etdi Xankəndini.

 

 

 

Beli bükülmüş, ümid dolu suallar

 

illərdir, yormuşdu bizi:

 

Görəsən, bu həsrət bitəcəkmi?

 

"Qarabağ Azərbaycandır!"

 

sözlərindən sonra

 

nida işarəsi ox kimi sancıldı

 

düşmənin bağrına.

 

Zəfərimiz tarixə döndü,

 

Zülmət düşüncəli hər kəsə

 

həyatı başa saldı,

 

onların da sonunun

 

belə olacağını dedi.

 

 

 

Xankəndiyə

 

üçrəngli bayrağımız

 

sancılan gün

 

düşmənin qara fikirləri

 

göy üzündəki

 

qara buludlara döndü.

 

İndi günəş

 

nura qərq edir

 

gözəl Xankəndini...

 

 

 

Ağ bayraq

 

 

 

Həyatın qara iynəsinin

 

gözündən keçirdiniz bizi,

 

zülmətə döndərdiniz günlərimizi,

 

məğlub olub

 

ağ bayraq qaldırdınız axırda.

 

Gələcək ağ günlərimiz

 

rəngdə olan

 

bayrağınız

 

təslim olduğunuzu göstərdi.

 

Məğlub olacağınızı bilmirdinizmi,

 

ey namərdlər?

 

O ağ bayrağınız

 

qara niyyətinizin əksidir.

 

Gedin,

 

bürünün ağ bayrağa,

 

Qara düşüncələrinizin,

 

qapqara günlərinizin

 

üstünü örtün

 

kim olduğunuzu göstərən

 

o ağ bayraqla.

 

 

 

Bəd niyyət, xam xəyal

 

 

 

Qarabağı bizdən ala bilmədi

 

xain düşmən.

 

Sevindik, şükr etdik,

 

heç kim gözüyaşlı qalmayacaq, - dedik.

 

Yırtıcı düşmən bəd niyyətini, xam xəyalını

 

minalarla örtüb basdırdı torpaqlarımızda.

 

Nə qədər ağırdır

 

vətənin düşmən tapdağından

 

xilasından sonra da

 

igid oğulların

 

şəhid olması xəbərini eşitmək.

 

O da sona çatacaq,

 

torpaqlarımız təmizlənəcək

 

düşmənin ayaq izindən.

 

Bəd niyyətlərini, xam xəyallarını

 

örtüb-basdırdıqları minalar

 

təmizlənən kimi.

 

O izləri yağış yuyacaq,

 

yaşıl otlar, al-əlvan çiçəklər

 

örtəcək.  

 

 

 

Cıdır düzü

 

 

 

Cıdır düzü, yenə gəlirik

 

səninlə görüşə!

 

İndi şəhid məzarlarındakı

 

qərənfillərin nisgilini

 

xarı bülbül sevgisi əvəz edir,

 

görürsənmi?

 

 

 

Hər görüşümüzün sevinci

 

bayrağımızla qol-boyun olub

 

düşmənin bağrına sancılır.

 

Sənin qoynunda

 

çəkdirdiyimiz şəkillərdə

 

sevgimiz, sevincimiz

 

alın yazımız kimi

 

oxunur gözlərimizdən.

 

 

 

Cıdır düzü,

 

ayrılıq əbədi olmadı,

 

sən qayıtdın!

 

Biz qovuşduq sənə.

 

Belimiz bükülmür,

 

üzümüz qırışmır artıq.

 

Kədərin üzümüzə çəkdiyi

 

sərhəd xətlərini

 

igid oğullar uçurdu!

 

 

 

Cıdır düzü,

 

indi abad şəhərlərin, kəndlərin

 

gözəllikləri ilə sevinir

 

gözlərimiz, ürəyimiz.

 

 

 

Sən də həmişə sevinəcəksən

 

gördükcə bizim sevincimizi

 

düşmən qəfəsindən xilas olan

 

ürəyin açılacaq

 

zülmətdən sonra açılan səhərlər kimi.

 

 

 

Cıdır düzü,

 

yenə gəlirik səninlə görüşə.

 

Məğlub düşmən baxıb sevincimizə

 

dərdli gözlərinin

 

leysana dönən yaşını siləcək həmişə.

 

 

 

Nağılın sonu

 

 

 

Namərd dost, xain qonşu, mələk cildində şeytan,

 

Uzaq dur, bizdən uzaq, düşməsin bura yolun.

 

Ey vəhşi, ey yırtıcı, necə olmusan insan?

 

Özünü yazıq kimi göstərən buqələmun.

 

 

 

Əridi qar, getdi qış, vaxtı çatdı baharın,

 

Dedik, ey yağı düşmən, əl çək bu yurddan, əl çək!

 

"İti qovan"la qovduq, kəsildi ayaqların

 

Qalib vətənimizə uzanan əllərintək.

 

 

 

Bürünüb ağ bayrağa, cəhənnəmə gedirsən,

 

Gözüyaşlı, bağrıqan, məğlub düşmən donunda.

 

Dövran dəyişib artıq, özünə zülm edirsən,

 

Göydən alma düşmədi bu nağılın sonunda?

 

Xuraman Hüsey

Ədəbiyyat qəzeti.- 2024.- 16 mart, ¹10.- S.4-5.