Otuzdan az qırx dörd...

Tarix saatını durdurdu birdən,

Ümid baharımız qandan qışladı...

Zaman buzlaq kimi donduğu yerdən

İsinib, sındığı andan başladı.

Üşüyən torpağa isti qan töküb,

Çoxdan ər səsləyən meydana girdik.

Ürəyi qeyrətə, hünərə büküb,

Qarabağ səbrinin üstünə sərdik.

Qırx dörd gün içində hesab qanunu

Pozuldu hesabsız illərə rəğmən;

Otuzun cəmindən kəm gördük onu -

Məğzi kəmiyyətin dəyişdi həmən...

Atəşlər önündə leş qalaq-qalaq...

Bəlkə od yağdıran Tanrı əliydi.

Vətən sevgisinin yağmuruna bax -

Axışan əsgərmi, ya ruh seliydi?!

Məkrin qərinəcə çatılan qaşı

Ya şər, xəyanətin qəfil qəsdi ya...

Otuz il - torpağın əsarət yaşı,

Qırx dörd gün -

"məhbus"a şok "amnistiya"...

Sinə sipərimiz - çətən arzular...

Səda Rəbbimizdən, can özümüzdən.

Doğdu günəşimiz - Vətən arzular

Şəhidlik, qazilik danüzümüzdən.

...Otuz il sıxıldıq yaytək, sonunda

Dəli nərə kimi açıldı ünüm;

Haqqa süvar oldu heyrət donunda

Dünyanı mat qoyan o qırx dörd günüm!..

Yusif Nəğməkar

Ədəbiyyat qəzeti.- 2024.- 8 noyabr, №43.- S.14.