Heca məşqi və ya "Uşaqlıq" şeiri

Yol bağıydı doqquz ayda yurdumuz

Kələmlərdən bitməz idi qurdumuz

Paxlaları toplayardıq dördümüz

Sonra onu üç məmmədə satardıq

Üç məmmədi dal gün üçün atardıq

Avqust ayın bəğəliyə gedərdik

Gündə əlli yerə səfər edərdik

Dağ kolları didim-didim didərdik

Qolumuzda qan idimi, bilməzdik

Tikan deşər, arı sancar, bezməzdik.

Aclıq idi boyun bükən dərdimiz

Yumurtayla dəf edirdik dərdi biz.

Bir qızdırma toyuqları dərdimi

Bir ovuc un, bir qazan su qaynadar

Anam bizi doyurar da, aldadar.

Utanardıq cırıq paltar geyəndə,

Hey susardıq xətrimizə dəyəndə

Biz məktəbdə boynumuzu əyəndə

Anam bizdən qabaq gözün doldurar

Dörd uşaqla bizə geri yol durar.

Dəftər idi, kitab idi dostumuz

"Səfillər"di, "Cənab" idi dostumuz

Kirisk, Mılqun və ab idi dostumuz

Göy siçanı axtarardıq hər gecə

Qəhvəyisin axtalardıq hər gecə.

Gicitkəni, cincilimi yığardıq

Altı adam bir otağa sığardıq

Yayı qara, qış boyunca ağardıq

Hər yay "bitsin, bir qış gəlsin" deyərdik

Sonra "nolar, qış da bitsin" deyərdik.

Çiynimizdə çaydan odun gələrdik

İşıq sönər, hər gün biz də ölərdik

Bir bakkuşu altı yerə bölərdik

O bakkuşu saatlarca yeməzdik

Zövq alardıq, baxışardıq, dinməzdik.

Soyuq idi, isti idi evimiz

Nəmlik idi, tüstü idi evimiz.

Pulsuzluqdu bizi udan divimiz.

O div ilə beş yaşımdan savaşdım

Bilməz idim, həyat özü savaşdı.

İllər ötdü yaşa dolduq, ad aldıq

Müəllim olduq, ata olduq, ad aldıq

Altı idik, dörd ildir ki, beş qaldıq.

Bir məzarda, beşi ayrı evdədi

Dörd uşaqdan hamı ayrı evlidi.

ADƏM

Ədəbiyyat qəzeti.- 2024.- 22 noyabr, №45.- S.13.