Ataçaylıya
Şair
Ataçaylının əziz xatirəsinə
Sənsiz
qalxdım zirvəsinə Dübrarın,
Köksümdəki
sızıltıyla birtəhər.
Göz
yaşımla havasını dağların
Aldım,
sardı boğazımı bol qəhər.
Söz
vermişdin birgə gələk buraya,
"Oxqay"
deyib qucaqlayaq göyləri.
İlham
coşa bəhsə-bəhslə sıraya,
Düzək
bir-bir misraları, beytləri.
Sanki ovcum
içindəydi el, elat,
Seyr
edirdim dönə-dönə dörd yanı.
Xəyalımda
yanımdaydın həmin vaxt,
Ayılanda
çaşıb sordum, "o hanı?"
Avqust
ayı, yol üstündə lalələr
Gözləyirdi
səni şair, hələ də.
Görüb
nələr söyləyirdin, ah, nələr...
Necə
toxtaq tapım, de də, belədə?!
Yada
düşdü dediklərin birbəbir,
Bu o dolay,
bu o qaya, o bulaq.
Sandım,
ruhun bələdçitək hey, çəkir,
Üşüdürdü
yüksəkliyin ayazı,
Nəfəsinin
möhtacıydım indi çox.
Çox
razıydım "qardaşlardan", çox razı,
Ataçaylı,
tək sən yoxdun orda, yox!
Şuşanın
Burda əllər
sığal çəkir torpağa
Sağaltmağa
"yarasını" Şuşanın.
Cəhd səydədir
çevirməyə düm ağa,
Ruhundakı
"qarasını" Şuşanın.
Dağıdılan
mülklərində hər daşı,
Usta
"zərgər" əvvəlkitək yanaşı,
Ehmal
düzür axıtmaqla göz yaşı,
Əzizləyib
mirasını Şuşanın.
Küçələrdə
bax səliqə-səhmana,
Xoş
bir ahəng bəxş olunub hər yana,
Görəcəksən
dönsən hansı ünvana,
Bağ,
meydanlı sırasını Şuşanın.
Axına
bax, qalxan Cıdır düzünə,
Hər
anında qucaq açır yüzünə,
Bir
gözəldir niqab tutub üzünə
Yaşıl,
güllü xarasını Şuşanın.
Bu
günümçün minnətdaram xilqətə,
Sağlığımda
düşmüşəm ki cənnətə,
Gördüklərim
saldı məni heyrətə
Seyr etdimsə
harasını Şuşanın.
Gözəlliyi
İstərsən
bəyən, ya bəyənmə də heç,
Hərənin
məxsusi öz gözəlliyi.
Qəlbinə
yatanı duy, fəhminlə seç,
Bacar, qiymətləndir
düz, gözəlliyi.
Tələsmə
deməyə "yoxdur bənzəri",
Ayır
saxtasından təmiz dürr, zəri.
Köklə
hiss, duyğunla diqqət, nəzəri,
Çaşma,
aldatmasın üz gözəlliyi.
Həyat
eşqinə dal yaşıl pöhrədə,
Parlaq nur
şəfəqə Ayda, Zöhrədə
Gözəldə
heyrətə salan çöhrədə
Başqa,
bambaşqadır göz gözəlliyi.
Hərzə
danışan çox, təkcə haqq deyən,
Yalanı
bəzəkli libas, don geyən.
Döşünə
"aqiləm" söyləyib döyən,
Hikmətdən
yanadır söz gözəlliyi.
Var da
doğmalığın, ürək istisi,
Məhrəm
baxışların, dilək istisi.
Zəhmət,
halallığın çörək istisi,
Ocağa
zinətdir köz gözəlliyi.
Mümkündür
düşməyin çətinə, dara,
Kim bilər,
aparar bəxt hardan-hara?!
Keçmə,
belədə də, yox ahu-zar,
Ruhun
yaşatmağa döz, gözəlliyi.
Darıx,
yetər
Demirəm
ki, sev çox, lap çox,
Məndən
ötrü darıx, nə olar?
An
yanında olmasam, qorx,
Çaş-baş
qalıb karıx, nə olar?!
Gözün
qalsın orda-burda,
Xəyalımla
yaşa təkcə,
Bax, belə
ol hər dəm darda,
Axtar, ara
gündüz, gecə.
Hey soraqla
röyanda da,
Varlığını
sarsın buz tər,
Ruhun gəzsin
dağ, aranda.
Bax,
açıla belə səhər.
Həsrətimi
çəkib yaşa,
Dilində
ah, aman, Allah.
Düşüncəndə
"oxum daşa
dəydi
nəymiş məndə günah?!"
Ümidini
kəsmə amma
Taleyindən
küsmə də heç.
"Yetişərəm
bir gün kama,"
De,
yaşama bu halı seç.
Demirəm
ki, sev cox, lap çox,
Məndən
ötrü darıx, nə olar?
An
yanında olmasam qorx,
Çaş-baş
qalıb karıx, nə olar?!
Hərənin
öz xisləti
Quduzluqdan
bir an məgər canavar
Əl
götürüb, fürsət tapsa mal, davar,
Qırıb
tökmür tülkülərdə oruc var.
Ya aslanlar
göstərmir o qüdrəti,
Var hərənin
dəyişməyən xisləti.
İnsanlar
da bax, belədir hər biri,
Dərki,
ağlı, kamalıyla nələri
Bilir,
bilmir, var, ya ki, yox hünəri.
Xoş,
xeyirxah, ya bəd, çirkin niyyəti,
Var hərənin
dəyişməyən xisləti.
Böhtan
deyib şər yaxmağı bu işi,
Bacaranlar
deyir "mənəm ər kişi".
Bu
onların adətləri, vərdişi.
Ev
yıxmağa gözləyirlər fürsəti,
Var hərənin
dəyişməyən xisləti.
Saysız
haqqa nahaq donu biçənlər,
Ola xeyri,
and yalandan içənlər,
Yaşamına
tək əyri yol seçənlər.
Ömrü
boyu dadan haram ləzzəti,
Var hərənin
dəyişməyən xisləti.
Az deyil
ki, "papış tikən şeytana",
Fitnəsiylə
od püskürən hər yana,
Təşnə
olan, susayanlar al-qana.
Qəlblərində
böyüdənlər nifrəti,
Var hərənin
dəyişməyən xisləti.
Həm
şübhəsiz, dünyamızda saysız fərd,
Aqil,
müdrik, saf, səmimi, zəki, mərd,
İnsanlığın
hüzuruna çəkən dərd.
Bir kimsəyə
qoymamaqla minnəti,
Var hərənin
dəyişməyən xisləti.
Darılma
ki, niyə belə, bu elə,
O da insan,
bu da insan tərs felə.
Düşmələrdə
səbəb nədir? - hey dilə,
Öyüdünlə
"düzəlməzlər" yox, qəti,
Var hərənin
dəyişməyən xisləti.
Yetər,
haqqı söylə
İstəmirəm
mənə tərəf çıxmağın,
Gərək
deyil, haqqı söylə, bu bəsim.
Üstün
gələm, kimsənisə "sıxmağın"
Yox əzəldən
belə uğur həvəsim.
Ədaləti
gözləmişəm həmişə,
Darılmıram
uduzsam da belədə,
Pəl
vurmuram başqasında bir işə,
Sərt
qadağam olur onda dilə də,
Öz
canımın qüdrətindən ummuşam
Öz
ağlımdan çətinlikdə köməyi.
Dərkim
tutub yollarıma çıraq, şam,
Artıq
olub kimin nəsə deməyi.
Maneələr
yaradan da olub çox,
Uğurumun
qarşısını kəsən də.
Biləm,
kimin günahı var, ya ki yox,
Çox
saymışam "ya səndədir, ya məndə".
İstəmirəm
"nə yoğurum, nə yapım",
Diləyimlə
əldə edəm "kökə"ni.
Qəbulumdur
əzabımla qoy tapım
"Bir
tikəni","götür, sən ye yekəni".
İstəmirəm
mənə tərəf çıxmağın,
Gərək
deyil, haqqı söylə, bu bəsim.
Üstün
gələm, kimsənisə "sıxmağın",
Yox əzəllam
belə uğur həvəsim.
Gəlim
Ümidimiz
yox vüsala,
Qoy qəlbinə
qəmlə gəlim.
Həsrət
yaxsın, dal xəyala,
Gözlərinə
nəmlə gəlim.
Bəxtimizdən
köksdə yara,
Gəz,
soraqla məni ara.
Gəlmir
yox, düşüncə kara,
Ağıla
güman, zənlə gəlim.
İnləməyə
bəndik himə,
Dərdimizi
deyək kimə?
Köklnək
də sarı simə,
Ruha zillə,
bəmlə gəlim.
Arxayın
ol röyana tək,
Aram olar
orda ürək.
Yetə
kama arzu, dilək,
İstəyindən
cəmlə gəlim.
Köksümüzdə
ağrımız bol,
Çaş
baxırıq, bu sağ, bu sol.
Tapmırıq
ki müşkülə yol,
Bilim, həmən
çəmlə gəlim.
Ümidimiz
yox vüsala,
Qoy qəlbinə
qəmlə gəlim.
Həsrət
yaxsın, dal xəyala,
Gözlərinə
nəmlə gəlim.
Yanındayam
Bacarmıram
qeyri iş, yaxşılıqdan savayı,
Təmənnasız
görürəm müft-müsəlləm havayı,
Sanma ki
var məqsədim nəsə gizlin, dolayı.
Söylə
çətinliyini, nəsə çarə düşünək,
Dərdlərinlə
baş-başa buraxmaram səni tək.
Ağrı-acı
çəkəsən mənsə gendə, uzaqda,
Durum
baxım çox laqeyd xoş bir əhval soraqda,
Nə
haqla onda dilim danışmağa, nə haqda?
Dönər,
qardaş, sinəmdə de, daşmıdır qəlb, ürək?
Dərdlərinlə
baş-başa buraxmaram səni tək.
Qarışacaq
ağlasan göz yaşına göz yaşım,
Şəksiz
artar canımda təlaşından təlaşım,
Düşüncəndən
fikrinlə olar şərlə savaşım.
Köklənir
tək amala hiss, duyğumuz ağıl, dərk,
Dərdlərinlə
baş-başa buraxmaram səni tək.
Ötürməyib
fürsəti xırda, cüzi imkanı,
Uğuruna
verərəm var gücümlə təkanı,
Dözərəm,
əzabımın ola hüdudsuz sanı.
Buna
olmasın səndə lap azacıq şübhə, şəkk,
Dərdlərinlə
baş-başa buraxmaram səni tək.
Tək
haqq ola əməlin, inan, bu yetərli, bəs,
Bu əhvalı
aləmə bəyan edəm, salam səs,
Önümüzdə
diz çökər, bax, belədə naçar tərs,
Yanındayam
həmişə, hər məqamda eylə ərk,
Dərdlərinlə
baş-başa buraxmaram səni tək.
Bacarmıram
qeyri iş yaxşılıqdan savayı,
Təmənnasız
görürəm müft-müsəlləm havayı,
Sanma ki
var məqsədim nəsə gizlin, dolayı.
Söylə
çətinliyini, nəsə çarə düşünək,
Dərdlərinlə
baş-başa buraxmaram səni tək.
Hərə
bir cür "haqlı"
Haqlı,
dürüst sayır çoxu özünü,
Oğru
da, doğru da, hərəsi bir cür.
Nadan da
qiymətli bilir sözünü,
Düşünür,
dindisə "xırdalayır dürr".
Saysız
qınayanlar haqq deyənləri,
Söyənlər,
gəlmirlər heç düz gərdişə.
Öyənlər
havayı, müft yeyənləri,
Bilməyən
nə harda "qaynaya, bişə".
Döyür
sinəsinə şər-böhtan deyən,
Neçə
abırlını susdurdum deyə.
Varlığı
riyadan don, paltar geyən
Kəslər
həqiqətə "çıxırlar yiyə".
Azmı
törətdiyi hər fəsadında
Günahkar
çıxaran özgələrini.
Ləkə
qalmamağa bədnam adında
Cəhd-səylə
artıra "puç dəyərini".
Hə,
sayım nə qədər gözün önündə
Müştəbeh,
hoqqabaz, özündənrazı.
İblislər
dolanır ətraf, yönündə,
Cildi insan
cildi, həm səs, avazı.
Haqlı,
dürüst sayır çoxu özünü,
Oğru
da, doğru da, hərəsi bir cür.
Nadan da
qiymətli bilir sözünü,
Düşünür,
dindisə, "xırdalayır dürr".
Nəcməddin
Mürvətov
Ədəbiyyat
qəzeti.- 2024.- 21 sentyabr, №36.- S.21.