Haqqa
tapınan əsər
"Sandıq"
çox istedadlı yazıçımız, şairimiz Qalib
Şəfahətin kitabıdır.
Sandıq - müharibə,
qaçqınlıq, itkinlik və soyqırımı
görmüş insanların cəmiyyətidir. Bu cəmiyyətdə
adamlar təbəqələrə, milli mənsubiyyətə
bölünmür. Əsərin bir qəhrəmanı
Anuş xala - erməni, digəri İsmayıl - Azərbaycan
türküdür. Onların nikahdankənar doğulan oğlu
Zori Balayandır. Qarabağda cərəyan edən hadisələr
Anuşun nəzər-nöqtəsindən göstərilir.
Müharibədə insanlar, əgər müqəddəs amal
uğrunda savaş aparmırlarsa, simalarını itirirlər,
hər rəzilliyə əl atırlar.
Bu əsəri oxuyanda, nədənsə,
Adəmlə Həvvanın oğulları yada
düşür.
Təmiz, pak, ağıllı
Avelin qardaşı Kain tərəfindən öldürülməsi,
sanki yaranacaq bəşəriyyətə Allah tərəfindən
min, milyon, bəlkə də milyard il üçün
ismarıc yollanılır: - Sizi müharibələr, qətliamlar,
xəyanətlər gözləyir. Və
"Sandıq"ın bütün obrazları hər cür
rəzilliyə əl atır.
Əsərdə müsbət
obrazlar yoxdur. Elə bil hər kəs şər
daşıyıcısıdır - Anuş xala da,
İsmayıl da, Zorik də, Xoren də, Aşot da, Zoriki uşaqlıqda əməliyyat
edən azərbaycanlı həkim də. Fəqət, oda
atılmış bir türk
qızının ruhu var; yollarını
azmışlara, cinayət və günah işlətmişlərə
yol göstərir. Kitabın sonunda bu, Zori Balayanın tonqala
atdığı balaca türk qızcığazıdır. Məhz həmin qız həyatın
ağır məngənəsindən qurtulmaq istəyən,
neçə illər öncə müharibədə həlak
olmuş İsmayılın gözə görünən ruhu
arxasınca qaçan, yolunu, izini azan Anuşa kömək
edir, bu ixtiyar qadına qapı açır. Bu qapı
açılanda gözümüzə gözəl
çiçəklər, büllur kimi bulaqlar, rəvan axan
dupduru çaylar görünür. Kin-küdurətdən,
düşmənçilikdən, dava-dalaşdan uzaq bir məkan.
Balayan tərəfdən oda atılıb, yanan türk
qızı açır qapını, Balayanın
anasının üzünə.
Maraqlıdır ki, kitabda
sürrealist məqamlar real olaylarla sintezdə verilir. Və əsas
məqam - dünyanı xeyirxahlıq xilas edəcək -
müəllif Qalib Şəfahətin gəldiyi nəticə
budur.
Qədim Ekklessiast kitabında
yazılır ki, hər bir insan ömrü boyu mütləq,
ya mənəvi, ya da cismani çarmıxa çəkilir. Bu,
labüddür. Qalib Şəfahətin əsərində hər
kəs, bütün cəmiyyət çarmıxa çəkilir.
Analar oğullarını itirir, körpələr oda
atılır. Kəndlər, şəhərlər
bombalanır, xarabalığa çevrilir. Sonra yeni şəhərlər
yaranır, yeni yaşayış məskənləri
salınır. Dünyaya yeni-yeni insanlar doğulub-ərsəyə
gəlirlər. Beləcə, qərinələr, əsrlər,
minilliklər dəyişir. Vaxtaşırı yeni müharibələr,
soyqırımılar baş verir, sonra yeni insanlar doğulur.
Ancaq bu müharibələr arasında böyük dühalar
gəlir cahana, böyük sənət əsərləri, haqqa tapınan kitablar yaranır.
Qalib Şəfahətin "Sandıq" romanı kimi.
Nüşabə Əsəd Məmmədli
Ədəbiyyat qəzeti.-
2024.- 13 yanvar, ¹1.- S. 16.