Ömər
Xəyyam yaradıcılığının ədəbiyyatımıza
təsiri
Klassik
ədəbiyyatın geniş yayılmış janrlarından
olan rübai, milli ədəbiyyatımıza da güclü təsir
göstərmişdir. Qətran Təbrizi, Xaqani Şirvani,
Nizami Gəncəvi və Məhsəti Gəncəvi bu
şeir janrında yazıb-yaratmışlar. Fəqət,
adıçəkilən digər şairlərimizdən fərqli
olaraq Məhsəti Gəncəvi həyatını
bütövlükdə rübai yazmağa həsr etmiş,
insafən, pis də yazmamışdır.
Sözün
düzü, rübai janrını klassik formaya XI əsrdə
yaşamış fars şairi Ömər Xəyyam
salmışdır. Cəmi 100-150 rübai yazsa da, bu ona
ölümündən çox-çox sonralar böyük
şöhrət qazandırmışdır. Əlbəttə,
Ömər Xəyyam az yazıb, amma şedevr yaradıb. XIX əsrdə
amerikalı yazıçı Fizcerald onun əsərlərini
ingilis dilinə tərcümə etdikdən sonra Avropada
geniş miqyasda tanınması bunu bir daha sübut etmişdir.
Mənə
elə gəlir ki, Ömər Xəyyamın
yaradıcılığını yerli müəlliflərimizlə
tutuşduranda bəzi maraqlı nüanslar ortaya
çıxır. Bu cəhətdən, xüsusilə, Məhsəti
Gəncəvinin yaradıcılığını sələfi
ilə müqayisə etdikdə oxşar və fərqli cəhətlər
yaranır.
Bildiyimiz
kimi, Məhsəti Gəncəvi məişət, sosial,
intim-məhəbbət mövzularında yazdığı
şeirləri ilə daha çox məşhurdur:
Könlümə
yar oldu bu gecə dilbər,
Bu
gecə sevgilim nəvaziş eylər.
Mən
bu parlaq şamı aldım əlimə,
Nə
olar, ey gecə, gəlməsin səhər.
Ömər
Xəyyamın yaradıcılığı isə fəlsəfi-didaktik,
ictimai-siyasi məzmun mündəricisi ilə diqqət çəkir:
Əlimdə
olsaydı əgər iqtidar,
Bu
köhnə fələki kökündən yıxar,
Təzədən
elə bir fələk qurardım,
Ki, hər
kəs yaşardı azad, bəxtiyar.
Açığı,
Ömər Xəyyam hələ öz vətənində uzun
müddət şair kimi tanınmamış,
yaradıcılığı diqqətdən kənarda
qalmışdır. Əsərləri ciddi şəkildə
son iki-üç yüz il əvvəl tədqiq olunduğu
üçün, şübhəsiz ki, rübailərində
uyğunsuzluqlara rast gəlinir. Yəni bəzən başqa müəlliflərin
əsərləri onun adından çap edilib, sözüm
onda deyil.
Şairin
2004-cü ildə Mirmehdi Seyidzadənin tərcüməsində,
"Lider" nəşriyyatında işıq üzü
görən kitabındakı bəzi rübailəri mənə
bu nöqteyi-nəzərdən tanış gəldi. Hansı
ki onların xırda dəyişikliklərlə Məhsəti
Gəncəviyə aid olduğunu düşünürdüm.
Bir kaşi kuzəni sərxoşluğumdan
Sındırıb
buraxdım dünən çox nöqsan.
Kuzə
dedi: - Mən də sənin kimiydim,
Mənimtək
olarsan sən də, bir zaman.
İndi
isə Məhsəti Gəncəvinin həmin məşhur
rübaisini yadımıza salaq:
Dün
kaşı kuzəmi daşlara çaldım,
Sərxoşdum,
bilmədim əlimdən saldım.
Kuzə
dilə gəlib dedi ki, mən də,
Sənin
kimi idim, bu günə qaldım.
Fikir
verin, həm məzmun-forma, həm də bədii-estetik cəhətdən
bu iki şeir bir-birinə çox yaxındır. Hər iki
rübaidə əsas ideya insanın torpaqdan yaranıb,
axırda torpağa qayıtmasıdır.
Şeirlərin
forması da, göründüyü kimi, eynidir. Belə olduqda
isə maraqlı sual ortaya çıxır: Görəsən,
Məhsəti Gəncəvinin
yaradıcılığında, doğrudan, Ömər Xəyyamın
təsiri varmı? Əgər yuxarıda qeyd etdiyimiz rübai
Ömər Xəyyamındırsa, güman ki, şairəmiz
onun poeziyasından az-çox təsirlənib.
Gəlin,
Ömər Xəyyamın bunabənzər digər rübailərinə
diqqət yetirək:
Yolum
karxanaya düşmüşdü dünən,
Orada
minlərcə kuzə gördüm mən.
Hərə
öz diliylə mənə deyirdi:
-
Hanı kuzə alan, satan, düzəldən?
Və yaxud
Məscidi,
namazı, orucu burax,
Dilənçi
olsan da, mey iç, kefə bax.
Ey Xəyyam,
öldünmü, bil, torpağından
Gah qədəh
düzələr, gah kuzə, bardaq.
Doğrusu, bu nümunələr də
məzmun-forma, sənətkarlıq baxımından Məhsəti
Gəncəvinin rübaisinə çox yaxındır. Zənnimcə,
Ömər Xəyyamın yaradıcılığına
ümumi nəzər saldıqda, spesifik üslub
çalarları, özünəməxsus sənətkarlıq
stereotipləri açıqca gözə çarpır,
bütün rübailərində eyni təravət duyulur.
Fikrimcə, həmin şeirlər məhz Ömər Xəyyam
poeziyasının məhsulu ola bilər.
Əlqərəz,
özüm orijinal dil bilmədiyim üçün bu məsələni
konkretləşdirmək məqsədilə
tanınmış yazıçı-tərcüməçi
Dalğa Xatınoğlu ilə bir qədər müzakirə
apardım. Onun fikrincə, Ömər Xəyyamın ilk əlyazması
ölümündən 300 il sonra aşkarlanmışdır.
Son illərdə isə, sadəcə, 57 rübaisinin
olduğu sübut olunmuşdur. Bu isə onu deməyə əsas
verir ki, bəlkə də, qeyd edilən rübailər
heç Ömər Xəyyama məxsus deyil. Ehtimal oluna bilər
ki, vaxtilə Məhsətinin rübaisini kimsə bəyənib
və onu Ömər Xəyyamın adından verib...
Düzdür,
bu kimi məsələlər ciddi mütaliə və
araşdırmalar tələb edir. Düşünürəm
ki, mənim üçün maraqlı olan bu mövzu ədəbiyyatşünasların
da diqqətini çəkə bilər. Məncə, bu istiqamətdə
dəqiq araşdırmalar aparılarsa, daha dolğun nəticələrə
gəlmək, ədəbiyyatımıza töhfə vermək
olar.
İlkin ÖZ
Ədəbiyyat qəzeti. - 2024.- 13 yanvar, ¹1.- S. 22.