Elə unut...

Məni elə unut ki, elə bil sevməmisən,

Özün özünü aldat,

De ki, yuxu görmüsən...

Xəzri alsın-aparsın,

Gilavara çatdırsın,

O da sovursun göyə,

Heç izim də qalmasın -

Bu şəhərin, bu yurdun,

Bu ölkənin sərhədsiz,

Hüdudsuz enliyindən...

Səslərim daşa dəysin,

Sözlərim qaya olsun,

Qoy hardasa qırılsın, bir ovuc torpaq olsun.

Xatirələr toz-duman,

Qoy sərilsin dənizə,

Bəlkə yelkən aparar, bəlkə lövbər batırar.

Ürəyində bir hənir, bir çırpıntı qalmasın.

Məni elə unut ki, adım da qoy yad gəlsin,

Özüm, sözüm bir yana,

Kölgəm də özgələşsin...

Bir gün rastlaşsaq əgər hər hansısa dünyada

Ruhumu da tanıma, o da yad olsun daha.

Bir titrətmə, bir soyuq

Düşsə birdən canına

Özünlə tək qalanda.

Ürəyindən bir ağrı

Qopsa, mənəm uzaqda.

Dərman içmə boşuna...

Məni elə unut ki...

Vüsalın tərs, hicranın düz üzüyük

Sənə çatmaq ulduzlara çatmaq qədər çətin,

Ovuca su götürmək qədər asan.

Sənə toxunur,

Çatdığımı düşünürəm,

Vüsalına gülümsəyirəm.

Və...

Və ulduza çatmadan hicran başlayır...

Tənhalığın yüz ili kimi çəkir

Ömürdən sənsiz keçən hər gün.

Sən isə...

Sən isə mənsiz keçən hər gün

Dünənkindən daha çox can atırsan

Sonsuzluğa...

Sənlə mən vüsalın tərs,

hicranın düz üzüyük -

Adsız barmağa taxılan qızıl üzüyük...

Sənə and olsun

Allah,

Uşaq vaxtı bəlkə də,

Kimisə incitmişəm,

Qəlbini sındırmışam,

Heç fikir verməmişəm.

Sən də, məni bağışla...

Allah,

Elə sənə and olsun,

And olsun ucalığa!

Heç mən bilməmişəm,

Bilərək etməmişəm,

Sən də məni bağışla...

Allah,

Mən də axı uşaqdım,

Çox şeyi anlamırdım.

Sən onda da böyükdün,

Sən indi də böyüksən,

"Suç kiçiyin" demisən,

Sən də məni bağışla...

Sən mənə oxşayırdın

Bakının küçələri Tiflisə oxşayırdı -

O eyvanlar, qapılar

Şəhərin gecəsinə

Açılan o sabahlar.

O ikiqat şüşəli

aynabənd artırmalar...

Sən də onda başqaydın -

Köhnə, əziz evlərin

İşıqlı həyətitək

Açıqdın -

Çox yaxındın,

Sən hamıdan doğmaydın,

Özünə oxşayırdın.

Küçələrin dirəkli,

Uca lampaları da

Şaqraq gülüşlərimtək

Yanırdı, parlayırdı...

Mən də onda başqaydım,

Səni mənə oxşadırdım...

Bakının küçələri də,

bizim könlümüzdəki

Tiflisə oxşayırdı...

Ürəyimdə kirayənişin adla qalan ağrılar

Vualımın altında

Hansı makiyaj durur, şıqlığı ilə

bərq vurur?!.

Gecə keçəndən sonra

Miselyar sular ilə

Hansı silinir-gedir?

Bircə tikə pambığa hopur, sovrulur, itir?!.

Bəzən köməyə gəlmir

Ən bahalı, ən brend, ən bərkgedən

markalar,

Tonal kremlər, maskalar -

Örtüb gizlədə bilmir!

Ürəyimdə kirayənişin adla qalan,

Məni aldadan ağrılar,

Şırım-şırım yer alan,

dərin-dərin kök salan

Qırış kimi yaralar -

İpə-sapa yatmırlar...

Yığışım, köçüm bəlkə,

Başqa adlı dünyaya?!

Bu dünya çox bərbaddır,

İnsanlar mənə yaddır...

Yığışım, köçüm bəlkə?!.

Ağlaram...

Mən səninlə öyrənmişəm

Sevginin suç olmasına.

Mən səninlə öyrəşmişəm

Hər şeyin gec olmasına.

Gəlib "varam" deməyin də,

"Sənə yaram" deməyin də,

"Yaran saram" deməyin də

Heçdir, heç olmasına.

Bilmirəm ki, necə gedim?

Qəlbində kim? Necə bilim?

Sənə olan bu sevginin

Ağlaram puç olmasına...

Amma sən...

...amma sən...

Sən gəlsən,

Qucaqlaram,

Ataram -

dilimdən bütün mürəkkəb hissləri...

Qulağına pıçıldaram -

Dodağımdan ancaq səninçün

Titrəyəcək sözləri.

Çiyninə bir damla eşq düşər...

Və nəfəsimin səsindən bilərsən

Səni necə sevdiyimi.

Amma sən...

Kaş Bakı bir süfrə ola...

Kaş Bakı bir süfrə ola -

Kənarı ipək saçaqlı...

Yığıb götürəm masamdan,

Dünənki qırıntıları

Arasında qala,

Çırpam eyvandan havaya,

Quşlar yesin,

Qurdlar yesin,

Və daha bitsin.

Bəmbəyaz yeni süfrəmi

yenə sərəm Yer üzünə.

Qoy yellənsin saçaqları

Azad-azad.

Ruhsuz-cansız küçələri dalan-dalan

Rahat-rahat, abad-abad

Dolansın həzin Gilavar,

Sabaha yenə ümid var...

Qatar "Bakmil"ə gedir

Eyni qatarın sakinləriyik,

Ya da sərnişinləriyik.

Eh, nə fərqi var? Yol gedirik -

Ayrı-ayrı vaqonlarda.

Platforma da birdir, qatar yolu da,

Sənin fikrin-zikrin bəlli ünvanda,

Mənim fikrim heç Allah da bilmir harda...

"Bütün yollar Romaya aparır", deyirlər.

Yox...

Yenə "Bakmil"ə gedir bütün arzular da.

"Sonuncudur! Vaqonlardan düşərkən

Əşyalarınızı götürməyi unutmayın...", -

dedi bələdçi qız da...

Qoymadı kədəri unudam-atam

son stansiyada...

***

Yarı müdrik, yarı şıltaq,

Yarı böyük, yarı uşaq,

Yarı kötük, yarı yarpaq -

Bir bəndən var, görürsənmi?..

***

Allah,

yuxum çəkilib ərşə!

Ya ərşi endir yerə,

Ya məni qaldır ərşə!

Ya da...

Ya da özün bilirsən necə...

Xanım AYDIN

Ədəbiyyat qəzeti.- 2025.- 29 avqust, №31.- S.27.