Kuba poeziyasının azadlıq ruhu

Ruben Martines VİLYENA

(1899-1934)

Vətəndaş məktubu

"Dövləti təhqir edib...

Məhkəməyə verilsin!"

İlan sancıb elə bil... qalxır nazirin səsi.

Azğınların naziri! Bu da dərs olar bizə,

Canlı hasar olarıq müqəddəs ölkəmizə.

Yoxsa, xaricilərə satılar yurdun varı,

Pula satar Kubanı siyasət dəllalları.

Yalançı patriotlar, yalançı qəhrəmanlar,

Evlərində karnaval, səslənir barabanlar.

Mətbuatda don geyir nazirlərin yalanı;

"Ali məqsədlər güdür, gör nə pakdı vicdanı!"

Biz hər şeydən xəbərsiz, onlara xoşdu bu da,

Onlar yalanda boğur vicdanı da, xalqı da...

Bizimsə haqqımıza kabinet kinlə baxır,

Bilməyir hara yozsun siyasi çaşqınlığı.

Hələ ki, düz gəlməyir işimizlə sözümüz,

Giririk Sem dayının torbasına özümüz...

Doğrudanmı, unutduq bu yurdun şöhrətini

Babaların adını, ərlik əmanətini?

İgidlərin döyüşə səsləyən harayını,

Unutduqmu bu yolda qurbanların sayını?

Kələ-kötür daş yolda polad təkər gülürdü,

Atların dırnağından ulduzlar tökülürdü.

Keçək yenə hücuma! Məhv edək alçaqları,

Parlasın baş üstündə inqilab bayraqları...

Ruhu təhqir olunmuş şəhidlər qisas deyir,

Müstəmləkə altında yaşamaq olmaz, deyir.

Qoy döyüş meydanında öz şərəf-şanımızla

Yuyaq günahımızı tökülən qanımızla!

Aclıqla, əziyyətlə nə qazandıq, itməsin,

Çəkdiyimiz bu zəhmət bir də hədər getməsin.

Biz yaşatdıq Martinin köksündəki arzunu,

Çiçəklənsin, ucalsın Kuba, illər uzunu...

Qoy zəngin yurdumuzda kubalı qalmasın ac,

Halal nemətimizdən verməyək yada xərac.

Bir də lənətlənməsin sevgi, inam məbədi,

Azadlıq dilənməsin övladımız əbədi!

And içirəm, Vətənin köksündə axan qana,

Mən doğulan günümdən azadlığa qurbanam!

Məni qorxuda bilməz nə iftira, nə hədə,

Düşmənlə danışaram mən də silah dilində.

Təhlükə çoxaldıqca, hünər səsləyir bizi,

Bizə zülm eləyənə tez yetişər əvəzi.

Mən bir sıyrılmış qılınc, qoy şahid olsun hamı,

Öpürəm bayrağını doğma Amerikamın...

Çevirəni:

Sabir Rüstəmxanlı

Ədəbiyyat qəzeti.- 2025.- 14 fevral, №6.- S.17.