Kuba poeziyasının azadlıq ruhu

Rexino PEDROSO

Bu bizim torpağımızdır

Yaxamızdan əl çəkin,

Rədd olun yurdumuzdan!

Aparın dolları, banklarınızı,

Ordunu, silahı, tanklarınızı.

Şəhərlərin lal-dinməz

kədəriyik biz.

Vətənin cadar-cadar

əlləriyik biz.

Gedin! Andıra qalsın

Sizin bu dəbdəbəniz,

diliniz, Allahınız, şöhrətiniz, çininiz.

Onlar bizim torpağın

görkəmini dəyişdi.

Yüz yol səsimizə qulaq asdınız,

Bir yol dərdimizi eşitmədiniz.

Siz girov verdiniz bizə hər şeyi,

Bizi evimizdə qonaq sandınız.

Bədbəxt günlərimiz sevncinizdir,

Lüt qaldıq - bəzənib tumarlandınız.

Yox, biz də insanıq,

biz də varlıyıq.

Dəniz ürəkliyik, dağ vüqarlıyıq.

Qoymarıq talana bu xəzinəmiz,

Allahın sizintək bəndəsiyik biz.

Al günəş - dəmirçi,

mahnımızsa - gürz...

Okean xalçamız - balıq naxışlı.

Bu yurdun sahibi öz xalqımızdır -

Polad əzələli,

şimşək baxışlı!..

Sevinci də bizim,

dərdi də bizim.

Dözərik, baxmarıq heç çoxa, aza,

Qızıl pullar kimi diyrənib gələr

Azadlıq günləri ayağımıza!..

Doğma yurdumuzun var-dövlətini

Fəhlə əlimizdən kim qoparacaq?!

Rədd olun!

Qoy doğsun öz səhərimiz,

Siz onun yolunu kəsdiniz ancaq!

Bizimdir torpağın hər bir qarışı,

Ondan arzu qalxır, ümid göyərir...

Bir xalq itiləyib öz orağını

Tale zəmisini biçməyə gəlir!

Çevirəni:

Sabir Rüstəmxanlı

Ədəbiyyat qəzeti.- 2025.- 14 fevral, №6.- S.17.