Günəş doğarkən

Afaqa əlin yendiriyorkən dəli ruzgar

Birdən-birə silkindi fəza, axdı buludlar.

Sıyrıldı qaranlıq gecələrdən,

Qurtuldu səma bilməcələrdən.

Parlarkən üfüqlərdə doğan qırmızı halə,

Yüzlərdə gülümsərdi əməllər bu xəyalə.

Güllər küləklərlə sərazad,

Daldan-dala bülbüllər ötər şad.

Ətrafə fərəh nəşə saçarkən...

...

Dağlar, dərələr, güldü çəmənlər

Birlikdə bahar ömrü içənlər...

Orman dərənin köksünə yaslanmış uyurdu,

Qızğın günəşin nurunu içmiş kibi durdu.

Seyr etdi, gülümsündü uzaqdan,

Çıldırdı könüllər bu maraqdan.

Şairin xülyası

...Uzaqlarda sirr oxudu füsunlu gecə,

İncə bir tül buluddan endi gizlicə.

Qaplayınca qumaşlı bir örtü sahili,

Mavi səndal heyran oldu böylə doğuşa,

Atlas donlu dəniz aldı bizi ağuşa.

Ayın hüsnünü əmərkən sevdalı ada

Bir qətrə su oldu sandal içrə dəniz.

...Şəbnəmli dodaqlar haman başladı sözə.

"Bən bir sevda dənizində tənha yaşar bir inciyəm,

Şairlərin xülyasına ilham saçar əfsunçuyam.

Gecələri bürünərək ayın sirmə tellərinə

Uzadaram əllərimi o məhəbbət ellərinə".

Göyün parlaq çiçəkləri xəyalıma dastan yazar,

Qızğın günəş üfüqlərə yayılınca həmən pozar.

Dolaşaraq sevda coşan könüllərin dənizində

...Ansızın bir fırtınayla sarsıldı oda,

Dışarıda sızlardımı ruzgarın neyi?

Şair, xülya baharından şu xəzan eyi.

01.07.1928

Ona

Gül, sevdiciyim, gülməmizin əsl zamanı,

Təzyin edəlim eşq ilə gəl, biz də bu anı.

Gənclik... buna vabəstə həyatın həyəcanı

Təzyin edəlim eşq ilə gəl, biz də bu anı.

Doğmaqda günəş, əsmədə meh, ötmədə bülbül,

Bin dürlü bəşaşətlə gülümsər bizə hər gül.

Gül, sevdiciyim, nazlı gülüşlərlə sevin, gül,

Təzyin edəlim eşq ilə gəl, biz də bu anı.

Olsun

İstərəm sevgili dilbər mənə canan olsun,

Qul olum mən ona, ancaq mənə sultan olsun.

Eşidim əmrini hər ləhzə böyük minnətlə,

Qurban etməkçin ona cismdə min can olsun.

Taleyə şükr edərəm, vallahi, ömrüm uzunu,

Şövq ilə qönçə dodaqlar mənə xəndan olsun.

Raziyəm vəslinə ancaq yetişim bir ləhzə,

Sonra istər əbədi hicr ilə zindan olsun.

Söylə, bir hurimisən, yoxsa, mələksən, dilbər?

Heç inanmam bu gözəllikdə də insan olsun.

Toplaşıb başına həp türfə gözəllər nə ki var,

Hüsnünə Misr Züleyxası da heyran olsun.

Ölürəm, eşqin ilə rəhm elə bir an, ey qız,

Olma razı ki, hüzurunda nahaq qan olsun.

Tahirəm, dünyada bir başqa məramım yoqdur,

İstərəm bircə gecə yar mənə mehman olsun.

Mən istərəm

Mən istərəm, sevda qoqan pərilər

Mənim büllur kaşanəmə dizilsin.

Gökyüzində inci sərpən nəzərlər

Pərilərin baş ucunda süzülsün.

Mən istərəm, əlvan güllər, çiçəklər

Pəncərəmin qoğuşunda açılsın.

Tatlı günəş camlarında doğunca,

Kaşanəmə rəngli nurlar saçılsın.

Mən istərəm, hər şey dalsın sükutə

Solğun məhtab işığını sərpərkən.

Mən istərəm, bülbül ötsün, gül açsın

Səba yeli alınları öpərkən.

Mən istərəm, ömrün incə bir tül

Geyinərək sevda ilə görünsün.

Əsrarəngiz təxəyyüllər içində

Tatlı, gözəl röyalərə bürünsün.

Tahir Rasizadə

Ədəbiyyat qəzeti.- 2025.- 24 yanvar, №3.- S.5.