Daha heç
nə
Daha heç nə, dur elə bax, gör
ki necə
ağrıyıram; kötük-kötük, budağ-budağ,
çiçək-çiçək, ləçək-ləçək,
yarpağ-yarpağ.
Nə bəndədən haray gəlir, nə də Allah
rəhm
eləmir ayə-ayə,
varağ-varağ.
Daha heç nə, dur elə bax, imkan
elə
sıx köksünü gen sinəmə,
gen bağrıma.
Suçəkəntək nəyin varsa, hopduracam ürəyimə,
Təki
bircə sən incimə, sən ağrıma,
Tanrı
elə dərd çəkdirib mən fağrına.
Daha heç nə, yağış yağsa, qar ələsə,
Neyləyəcək qar küknara, qar vələsə?
Bilmirsənmi yar yanına yar tələsər?!
Dodağında adı donar heca-heca, sətir-sətir,
Ağrın alım, nə dərdin var, mənə gətir...
Yaşadım
Yorğun
ayağımla yorğun
canımı
astaca daşıdım, yorğun
daşıdım.
Çaş qoydum, aldada bildim hamını,
İllər xəstəsitək yorğun
yaşadım.
Daşı daş üstünə
qoydum guya ki,
Təntidim, səngidim, doydum
guya ki.
Hər şeydən, hər kəsdən soydum guya ki,
Guya ki,
don vurdu, solğun yaşadım.
Tərs
dedi, tərs tutdu, tərsə gətirdi,
Ürək nə istədi,
tərsa gətirdi.
Xəlvəti bir ömrü başa gətirdim,
Aşikar
ömrümü oğrun
yaşadım.
Anamın xatirəsinə
Hələ soyuqdur hava,
Hələ yağmır yağış,
qar.
İmkan
tapım köksünə
Sığınım, məni apar,-
Əsirəm əsim-əsim.
Üşüyürəm, yoxumdur
Bir köhnə yurd, bir ocaq.
Demişdin ki, doğmalar
Hamısı bir olacaq.
Sənsiz
-
bu ev, bu həyət
Gəldiyim yer olacaq...
Gör nə qədər vaxt keçib,
Yaşayıram hələ də...
Üşüyürəm, ovundur,
Mənə bir az layla de,
Məni
yenə bələ də...
Elə yazıq olmuşam,
Yaşayıram belə də.
İndi gözüm də görmür...
...görsə, kimə baxacaq?
Bilirsən o həyətdə
Nəfəsin gəlmədikcə
qurudu yetim-yetim,
Nə gül qaldı, nə ağac.
Necə
soyuqdur hava,
Necə
əsir küləklər.
Gündüzlər yola verir,
Gecə
əsir küləklər.
İndi köhnə gəminin
Dor ağacında qalan
Qağayı qanadıyam...
Sənli
xatirələrimin
Ən kövrək, həm də isti
Adıyam...
İnadıyam.
09.09.2024
Şabran,
Yazıçıların İstirahət
evi
Yaşadım
Bu ilin sentyabr ayı
idi. Şabranda
Yazıçıların istirahət evində idim.
Qubaya da
getdim. Möcüzələr
gölündə oldum.
Bir az da burada dincəlmək
istədim. Yaddaş imkan vermədi ki... Son 3 il olar
ki, daha çox qayğıya,
təsəlliyə ehtiyacım var, desəm,
yanlış olmaz. İnsanların sifətlərindəki
ağrı-acını içimə
yükləyiblər,
sanki. Elə bil quru
yük gəmisiyəm.
Qarşılaşdığım insanların da əksəriyyəti
quru,
sözgəzdirən və çox şeyləri özündə
ehtiva edən və şairlərdir.
Mən belə doğuldum, belə böyüdüm,
bu qısa ömrümü belə yaşadım.
Əl verdim, çoxunun tutdum əlindən,
Vermədən ömrümü yelə,
yaşadım.
Ardımca az danış,
ay naqis adam,
Ürəyin kir dolu, aya, pis adam.
Kimsə
sevinirsə, demək,
mən şadam,
Qurmadım kimsəyə tələ,
yaşadım.
Alnıaçıq gəzdim, gəzdim üzüağ,
Hiylədən, məkrdən uzağam,
uzağ.
Zamandır, sıx məni
sinənə, torpağ,
Anamtək özün bük,
bələ, yaşadım.
11.09.2024
Şabran,
Yazıçıların İstirahət
evi
Qayıtmaq olmur
Daha dağlarda da dağlıq
qalmayıb,
Bulaqlar daşları yuyub, aparıb.
Küləklər başının üstündən
əsib,
Şimşəklər qorxuzub, zəhrini yarıb.
Daha dağların da üzü
dönükdü
geniş
sinəsinə sığınmaq
olmur.
Tüstüdən boğulub, odu sönükdü
hisli ocağında isinmək olmur.
Daha dağların da qəlbində
dağ var,
Söz deyib, qəlbini ovutmaq olmur.
Yuxusu heç bir vaxt çin olmur, nəsə,
İncik
ayrılıbdır, qayıtmaq
olmur.
10.09.2024
Şabran,
Yazıçıların İstirahət
evi
Alma düşmədi
Mən də çox gözlədim, uşaqdım
o vaxt,
amma ki göylərdən alma düşmədi.
Ulduzlar sönərək töküldü
yerə,
amma ki göylərdən alma düşmədi.
Yeddi rəng olurdu göyün qurşağı,
Ulduzlar
- göylərin yanan çırağı.
Nağıllar çox şeydən
verdi sorağı,
amma ki göylərdən alma düşmədi.
İldırım çaxardı, vurardı
naxış,
Göyə zillənərdi neçə
cüt baxış.
Göylərdən nur kimi ələndi yağış,
amma ki göylərdən alma düşmədi.
Böyüdüm noğulla, nağılla,
onda,
Öyüdlə, duayla, ağılla
onda.
Göydən başıma od
yağdı onda,
amma ki göylərdən alma düşmədi.
05.12.2024.
Saat:06.40
Şabran,
Yazıçıların İstirahət
evi
***
Dinmə,
eləcə sus, bax,
Necə
ki çox-çox qabaq
Susub baxırdı Allah,
İndi də susub baxır.
İndi yağan bu yağış
Nə duadır, nə qargış.
Dur ayağa, dur yığış,
Həyat
bu, əvvəl-axır.
Nə dərd var, nə də əlac,
Ömür qısa, yol tıxac.
Ürək dolu, qarın
ac,
Ya araq süz, ya da çaxır.
09.12.2024
Sumqayıt-Bakı yolu
***
Dağların o üzündən
boylanır oğrun-oğrun,
bir az xoşbəxt görünür,
bir az da susqun, yorğun
-
Günəş gözünü sıxır.
Qırov
olub sürünür
Ayaq altda soyuqlar.
Kolların arasından
baxıb
qaratoyuqlar
yuvalarından çıxır.
Ağacların budağı
heydən
düşüb, deyəsən.
Gücü çatmır yarpağı
qucağında saxlasın.
Balta vuranı yoxdur,
Allah üzünə baxır...
11.12.2024
Şabran,
Yazıçıların İstirahət
evi
(Səhər gəzintisi)
***
Bu meşədə ağacların
budaqları
saxlamayır xəzan olan yarpaqları.
Ağrım-acım ürəyımə
toxum səpir,
dərd
boy atır, dərd cücərir - yaşıl,
sarı.
Tutma mənim əllərimi, qoy əlinə
toxunmasın əllərimin günahları.
Gün göstərər, işıq
saçar, aşkar edər, -
gün gizləməz işlədiyim
günahları.
O qədərdir işim-gücüm,
barmaqlarım
daraq olub, vaxt eləyib
baş qaşımaz.
Ürəyimdən o qədər ki, daş
asılıb
sel çaylarla heç bu qədər daş, daşımaz.
Gözlərini nə qıyırsan,
nə baxırsan maddım-maddım,
tanış gəlməz sənə
mənim içim-çölüm.
Mənə tərəf dərd-qəm
gəlir, addım-addım,
yox oluram parça parça,
azalıram bölüm-bölüm.
Bu meşədən gül dərməyə, su içməyə
Yaz gələcəm - qış
quş olub uçan zaman
Yaşıl-yaşıl yarpaqlara, tər ləçəyə
şeh damlası kəpənəktək
qonan zaman.
12.12.2024
Şabran,
Yazıçıların İstirahət
evi
Kapitan!
Dostum, kapitan Hidayət Atakişiyev bu gün haqqa qovuşdu
Yığdın lövbərini sən
ağ gəminin,
Yelkəni bəmbəyaz, dümağ
gəminin.
Qağayı lələyi, yarpağ
gəminin,
Kapitan!
Səni
kim səslədi, sən niyə getdin?
Tufana, dalğaya, küləyə
getdin.
Kimsə
SOS vermişdi, köməyə
getdin,
Kapitan?
Ruh oldun, çəkildin səmaya bu gün,
Çevrildin ulduza, sən, aya bu gün,
Səni
gətirdilər Susaya*
bu gün,
Kapitan!
* Susay - kapitanın dəfn olunduğu
Quba
rayon Susayqışlaq kəndi
07.12.2024
Şabran, Yazıçıların İstirahət evi
Faiq
Balabəyli
Ədəbiyyat
qəzeti.- 2025.- 24 yanvar, №3.- S.29.