Ağbirçək

şeirimizin

Bəxtiyar oğluna

 

Bəxtiyar şerimizə

atlı oğlan gəldi,

Sükuta üsyan gəldi;

Gözü qorxmuş zamana

Qəfil burulğan gəldi.

Döndü səhrada yelə -

Belədən-belə çapdı;

itirdi, tapdı -

fərqinə varmadı o.

Heç vaxt qürrələnmədi,

Heç vaxt qabarmadı o.

Dedi: siyasətçi,

alim deyiləm;

Mən şair doğulmuşam,

Mən ən zəngin bir diləm, -

Arzu, həsrət, nisgiləm.

Özüm başdan-ayağa

Taledən bir yazıyam;

"Bircə ondan razıyam ki,

Özümdən narazıyam".

Hər xəbərin önündə

Əli məşəlli gəldi;

Xalqı ilə ağladı,

Xalqı güləndə güldü.

Dalınca şər atıldı

Yoluna gül səpildi

Bəxtiyar şerimizə

Bir gün atlı gəldi.

Atlandı son səfərə

Yenə atlı getdi,

Canından çox sevdiyi

xalqı ağlatdı getdi.

Ustadlar meydanında

bir at oynatdı getdi,

Mürgülü şerimizi

yenə oyatdı getdi.

 

Fikrət QOCA

 

Ədəbiyyat qəzeti.-2009.-20 fevral.-S.6.