Bıçaq-qələm

"Varlıq" məcmuəsinin naşiri cərrah-ədib Cavad Heyətə

İnsana xidmətdir məramın sənin,

Sən ömrün boyunca ömr uzatmsan.

Cərrah bıçağıyla min-min xəstənin

Ağrı-acısını kəsib atmısan.

Xəstəylə bərabər sevindin sən də

Cismani bir dərdə əlac edəndə…

Mənəvi dərdlərsə qaldı əlacsız,

Bəs onun dərmanı nə imiş, görən?

Cərrah bıçağıyla gördün ki, yalnız,

Cismani ağrını kəsə bilərsən…

Bir xalqın mənəvi ağrılarına

Əlacı, qardaşım, qələmdə gördün.

Gündüzlər bıçaqla kəsmək bir yana,

Gecələr əlinə qələm götürdün.

Yarıya bölünmüş ana vətənin

Bu gün səndən umur dərdinə məlhəm.

Qardaş, qoşalaşdı silahın sənin;

Gündüzlər - bıçaqdır, gecələr - qələm.

Sən sözə çevirdin iztirabları,

Yazdın, bir həsrətdən min dərd göyərdi.

Əlində birinin azar-bezarı,

Əlində bir xalqın yüzillik dərdi.

Gecə də, gündüz də hey döyüşürsən

Mənəvi, cismani ağrılarla sən.

Həkim nüsxələri yazdın həmişə

Xəstən şəfa tapıb sağaldı… fəqət,

Ədib qələmiylə yazdığın nüsxə

Bir xalqın dərdinə şəfadır əlbət!

Yaz ki, bütöv idik, paralanmışıq,

O taydan dünyaya səsin ucalsın.

Yaz ki, qələmindən süzülən işıq

Vətəndən vətənə bir körpü salsın!

10 oktyabr 1982

Bəxtiyar Vahabzadə

Ədəbiyyat qəzeti.-2009.-17 iyul.-S.3.